Πρόταση του Β. Μπραουδάκη για το σύγχρονο ποδόσφαιρο!

Να καταργηθεί ο αναχρονιστικός κανονισμός του «εκτός έδρας γκολ»!

Ο κανονισμός των περισσότερων γκολ εκτός έδρας, ο οποίος ισχύει στις διοργανώσεις της UEFA και της FIFA (και σχεδόν σε όλες τις εθνικές διοργανώσεις), προκειμένου σε αγώνες νοκ άουτ να κρίνεται η πρόκριση εάν οι δύο ομάδες έχουν σημειώσει ίδιο αριθμό τερμάτων, είναι αναχρονιστικός. Και άδικος. Και καλό θα ήταν να αναθεωρηθεί

Το (ξανά)σκεφτόμουν παρακολουθώντας το ματς Μονακό ? Αρσεναλ. Οι Γάλλοι είχαν νικήσει με 3-1 στο Λονδίνο. Οι Αγγλοι επικράτησαν 2-0 στο «Λουί Ντε». Εντυπωσιακοί και οι δύο αγώνες. Οι Μονεγάσκοι κυρίαρχοι στον πρώτο (εκτός έδρας), οι «κανονιέρηδες» χτες. Από μια βραδιά για τον καθένα τους και συνολικό σκορ 3-3 στις δύο αναμετρήσεις

Τους άξιζε (σ' όλους) να λύσουν τις διαφορές τους στην παράταση ή στα πέναλτι. Οχι, πάντως, να κριθεί ο καλύτερος, μεταξύ ισοδύναμων, με έναν κανονισμό που θεσπίστηκε το 1970 βάσει των τότε συνθηκών. Μόνο που 45 χρόνια μετά οι νυν συνθήκες απέχουν έτη φωτός από εκείνες που σωστά ενέπνευσαν το «εκτός έδρας γκολ»

Τότε οι μετακινήσεις ήταν απείρως πιο δυσχερείς απ' ό,τι τώρα. Τότε τα εθνικά πρωταθλήματα (άρα και οι ομάδες που τα εκπροσωπούσαν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις) διέφεραν μεταξύ τους, υφίστανταν ποδοσφαιρικές σχολές. Η ελεύθερη διακίνηση ποδοσφαιριστών, ο νόμος Μποσμάν, δεν υπήρχαν ούτε ως σκέψη. Μήτε, βέβαια, η ευχέρεια των τηλεοπτικών μεταδόσεων σε κάθε γωνιά της ηπείρου. Η εκάστοτε πληροφορία ήθελε ώρες (ή και μέρες) για να διαδοθεί, όχι ορισμένα δευτερόλεπτα

Υπό αυτές τις συνθήκες ήταν λογική η πριμοδότηση της οποιασδήποτε ομάδας ξεκινούσε από τη χώρα της να πάει σε κάποιαν άλλη και να αγωνιστεί υπό «άγνωστες» και συχνά δυσχερείς συνθήκες. Τώρα με την παγκοσμιοποίηση τι νόημα έχει; Αν εμείς πάμε στο Βέλγιο και οι Βέλγοι έρθουν εδώ αλλάζουν οι (ορθά) τυποποιημένες συνθήκες διοργάνωσης του ματς; Πάει κανένας ταξίδι στο άγνωστο;

Για να το κάνω ακόμα πιο λιανά. Θα αντιλαμβανόμουν την αναγκαιότητα του κανονισμού, ο οποίος πια δεν αποδίδει δικαιοσύνη, σε περίπτωση που γίνονταν διηπειρωτικές διοργανώσεις. Να ξεκινήσεις από την Ιταλία να πας στη Νότια Αφρική για ένα ματς ή από την Ιαπωνία στη Βενεζουέλα! Από την Ελλάδα στην Ουκρανία ή από την Πολωνία στην Πορτογαλία δεν έχει κανένα νόημα. Κι αδικεί τη φύση του ίδιου του ποδοσφαίρου (ως προϊόν που χρειάζεται συνεχώς βελτιώσεις προσαρμοσμένες στην εκάστοτε εποχή)

ΥΓ.: Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί να υπάρξουν αθλητικοί δικαστές, οι οποίοι θα κάνουν εντελώς κουρελόχαρτο τον Πειθαρχικό Κώδικα και θα τιμωρήσουν οποιαδήποτε ομάδα (την ΑΕΚ εν προκειμένω, αλλά αυτό ελάχιστη σημασία παίζει) βάσει άρθρου που δεν την αφορά! Είναι τόσο ρητός ο κανονισμός (προβλέπει μόνο -3 για ματς Κυπέλλου και -3 (+) -2 από του χρόνου, αλλά για ματς πρωταθλήματος όταν διακόπτονται). Αλλη κουβέντα το αν βρίσκω παράλογο να υπάρχουν διαφορετικές ποινές για ίδιο παράπτωμα, επειδή αφορά άλλη διοργάνωση. Είναι παράλογο, αλλά έως να αλλάξει ο κανονισμός δεν αντιλαμβάνομαι πώς δικαστές θα κάνουν πραξικόπημα.

Πηγή: Goal
 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις