ΖΩΗ σε ελόγου μας. Τον χάσαμε τον Τέρρυ τον Παπαντίνα. Στα 65. Για να αποδειχθεί ότι από τα ντραγκς ενίοτε γλιτώνεις. Από τον καρκίνο ποτέ. Τελευταία φορά τον είδαμε τον χειμώνα σε ένα από τα λάιβ του Ζωρζ. Πάντα με (καλή και νεαρά) γυναικεία παρέα. Μια πιτσιρίκα που χόρευε συνεχώς. «Θα ανέβεις να παίξεις;». Πάντα έδινε «παρών» στις παραστάσεις. Από νωρίς στα καμαρίνια και κάποια στιγμή ανέβαινε κι έπαιζε ένα κομμάτι. Κι αν καμιά φορά έκανε τον δύσκολο, ο Ζωρζ ήξερε να τον φτιάχνει: «Ελα απάνω ομορφιά μου. Για να μας δούνε, άλλωστε, έρχονται.

Δεν έρχονται για να μας ακούσουνε». Αυτήν την τελευταία φορά δεν ανέβηκε να παίξει. Να πάρει στα χέρια του την κιθάρα και να σολάρει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Μια ιδιαίτερη 100% περίπτωση: Νέα Υόρκη (εξ ου και το αξάν στην προφορά, α λα Στηβ Γιατζόγλου), Αθήνα, Παρίσι, Αθήνα. Ντραγκς και ροκ εν ρολ. Για όσους ενδιαφέρονται σχετικά, το ντοκιμαντέρ «T 4 Trouble, Life And Music Of Terry Papadinas», του Δημήτρη Αθυρίδη, είναι εξαιρετικό.

Αυτά και πάμε τώρα να βγάλουμε το μεροκάματο. Ο μέγας ατακαδόρος Στηβ Γιατζόγλου έκανε την εξής συγκλονιστική παρέμβαση στο μείζον θέμα των ημερών σχετικά με την ονοματοδοσία του κλειστού του ΟΑΚΑ σε «Νίκος Γκάλης». Με την ανάρτηση που έκανε σε άπταιστα γκρίκλις έβαλε τα πράματα στη θέση τους: «Φίλοι μου, είμαι πολύ συγκινημένος. Με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι αποφασίστηκε να μετονομάσουν το Παπαστράτειο σε Steve Yiatzoglou Basketball Hall. Ανακοινώνω ότι θα είναι πάντα ανοικτό για συναυλίες, γάμους και πολιτικές συγκεντρώσεις... Φιλάκια». Πράγματι. Μόνο στην πλάκα μπορείς να πάρεις όλη αυτήν την ιστορία.

Και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τον ακάματο υπουργό Χαράλαμπο Σταύρο Κοντονή. Γιατί δηλαδή μόνο το κλειστό του ΟΑΚΑ κι όχι ένα προς ένα όλα τα στάδια; Τι πάει να πει ΣΕΦ; Τι πάει να πει Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας; Υπάρχει δηλαδή πουθενά κανένα στάδιο υπέρ του Πολέμου και του Μίσους; Αυτές είναι ΠΑΣΟΚικές αναχρονιστικές πατέντες. Η εντολή που έχει δώσει ο ελληνικός λαός στα συντρόφια του ΣΥΡΙΖΑ είναι ρητή και ξεκάθαρη. Οπως προσδιοριζόταν στο κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής καμπάνιας: «Να ξεμπερδεύουμε με το παλιό». Να τα αλλάξει λοιπόν ο δαιμόνιος Ζακυνθινός όλα: Να ονομάσει το ΣΕΦ σε Παναγιώτης Γιαννάκης. Το κλειστό της Πυλαίας σε Παναγιώτης Φασούλας. Να τα αλλάξει όλα και να τον τρελάνει εντελώς τον Βασιλακόπουλο.

Σχετικά τώρα με τις μεταγραφές, αδυνατώ να κατανοήσω την περίπτωση Ιμπάρμπο (φωτό). Σε σχέση με τα λεφτά, δηλαδή, που εμφανίζεται ότι θα κοστίσει ο δανεισμός του στον Παναθηναϊκό. Εφτάμισι κατοστάρικα, συν άλλα τρακόσα χιλιάρικα αν οι «πράσινοι» περάσουν στους ομίλους του Γιουρόπα. Αν δηλαδή συνυπολογίσουμε και το 42% της εφορίας, μιλάμε ότι το συνολικό κόστος για τον ετήσιο δανεισμό ξεπερνάει το 1,7 εκατ. γιούρο. Πάμε λοιπόν να δούμε τα στατιστικά του Κολομβιανού φορ: Τη σεζόν 2013/14 30 ματς στη Σέριε Α, τέσσερα γκολ. Τη σεζόν 2014/15 23 συμμετοχές στη Σέριε Α (σε Κάλιαρι και Ρόμα), δυο γκολ. Την περσινή σεζόν 2015/16 ξεκίνησε δανεικός στη Ρόμα (δυο συμμετοχές) και συνέχισε επίσης δανεικός στη Γουότφορντ (τέσσερις συμμετοχές). Ολες σαν αλλαγή, αφού ο συνολικός χρόνος συμμετοχής του ήταν μόλις 71 λεπτά, ενώ δεν μάτωσε τα δίχτυα ούτε μια φορά. Ετσι κατέληξε στη Νασιονάλ της Κολομβίας (δυο συμμετοχές στο πρωτάθλημα κι οκτώ στο Λιμπερταδόρες), όπου έκανε δυο γκολ. Είναι εμφανές ότι η καριέρα του, ενώ είναι μόλις 26 χρόνων, έχει πάρει την κάτω βόλτα. Με οκτώ όλα κι όλα γκολ, τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ τη σεζόν που πέρασε δεν είχε ούτε ένα 90λεπτο. Με δεδομένο ότι πέρυσι στην Ευρώπη δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου, άποψη για την αγωνιστική του κατάσταση δεν μπορεί να υπάρχει. Αυτό που κρίνεις είναι το κόστος. Το 1,7 εκατ. για έναν ποδοσφαιριστή που τα δυο τελευταία χρόνια περιφέρεται σαν δανεικός δεξιά κι αριστερά, χωρίς να καταφέρει να στεριώσει πουθενά, είναι τεράστια λεφτά. Αυτά.

Εναν χρόνο μετά, αυτά που έλεγε η πρώτη φορά αριστερά αποδείχθηκαν παραμύθι φούρναρης

ΔΕΝ πρόκειται για ανέκδοτο. Στον ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζουν μεγάλη συγκέντρωση. Στις 5 Ιουλίου στην πλατεία Συντάγματος. Για να γιορτάσουν την επέτειο του δημοψηφίσματος. Αυτό το τεράστιο «όχι» του ελληνικού λαού που έδωσε τη δύναμη στον Αλέξιο Τσίπρα να καταγάγει αυτήν την τεράστια νίκη στην αρένα των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Στη σκέψη και μόνο τι καταστροφή θα είχε επέλθει στην πατρίδα αν είχε κερδίσει το «ναι», τρομάζεις. Και θα ήταν ευχής έργον να επαναληφθεί αυτή η μεγαλειώδης συναυλία. Με τη συμμετοχή των εξαιρετικών καλλιτεχνών που είχαν ενώσει τις φωνές τους με τον λαό στη συγκέντρωση για το «όχι».

Οταν ο Αλέξιος Τσίπρας με υψωμένη τη γροθιά είχε βροντοφωνάξει: «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Και ήταν ολοι εκεί: Μάλαμας, Βιτάλη, Θηβαίος, Αλκίνοος, Αφρ. Μάνου, Χαΐνηδες, Μικρούτσικος, Αντωνοπούλου, Ηρώ, Μεράντζας, Χρηστίδου, Θωμαΐδης. Και δεν θέλω να τους εντάξω όλους στην κατηγορία Νταλάρα. Ο καλλιτέχνης όμως δεν είναι μόνο για τις χαρές και τα πανηγύρια. Οτι τάχαμου και να είμαστε κόντρα στη δεξιά και τα μνημόνια και υπέρ του λαού. Πέρασε λοιπόν ένας χρόνος, όλα αυτά αποδείχθηκαν παραμύθι φούρναρης και δεν βρέθηκε ούτε ένας να κάνει αυτοκριτική. Οτι έκανα λάθος που πίστεψα αυτήν τη γιαλαντζί αριστερά. Ούτε ένας να βγει και να ζητήσει συγγνώμη που με τον τρόπο του στήριξε το αριστερό μνημόνιο. Το χειρότερο απ' όλα. Ο μοναδικός που το έκανε ήταν ο Στάθης Δρογώσης.

Η αντίδρασή του μόλις βλέπει μικρόφωνο παραπέμπει στο πείραμα του Παβλόφ
ΤΟ χειρότερο με όλους αυτούς τους αριστερούς είναι ότι την ψωνίζουνε σε τέτοιο βαθμό και σε τέτοιο επίπεδο που χάνουν όχι μόνο το μέτρο αλλά και την αίσθηση της πραγματικότητας. Σαλτάρουν και βρίσκονται σε έναν 100% δικό τους κόσμο. Ενώ ο κόσμος καίγεται, ο νέος σούπερ σταρ της πολιτικής σκηνής, Παύλος Πολάκης (φωτό), την αμόλησε: «Δεν φαίνεται να ήταν και τόσο ατύχημα». Σχετικά δηλαδή με το μείζον θέμα της απανθράκωσης του Μαυρίκου. Με ποια ιδιότητα έκανε αυτήν τη γνωμάτευση; Του ιατρού; Του υπουργού; Του να 'χαμε να λέγαμε; Του ξερόλα; Και με ποια στοιχεία; Βάσει ποιας γνώσης και ποιας ενημέρωσης;

Μήπως, πέρα από Σφακιανός μαυροπουκαμισάς, έχει και την ιδιότητα του πραγματογνώμονα διά τηλεπάθειας; Ή μήπως διά κληρονομικού χαρίσματος; Τίποτα. Τίποτα απ' όλα αυτά. Και με ποια στοιχεία αυτή η διαπίστωση; Με κανένα. Και τι πάει να πει «δεν φαίνεται να ήταν και τόσο ατύχημα»; Οτι ήταν εγκληματική ενέργεια 60% και ατύχημα 40%; Ή μήπως 70-30; Κι εν πάση περιπτώσει, ζήτησε κανένας τη γνώμη του; Είναι προφανές ότι ο εν λόγω Πολάκης έχει εθιστεί στο σπορ της σαχλαμάρας. Η αντίδρασή του μόλις βλέπει μικρόφωνο παραπέμπει στο πείραμα του Παβλόφ. Κι επειδή δεν μπορεί να κρατηθεί, υποτροπιάζει. Μετά τον Μαυρίκο έκανε ρεσάλτο στο δικαστικό σώμα: «Πολλοί δικαστές είναι εξαρτημένοι και μέλη παραδικαστικών κυκλωμάτων». Το να ανακαλύπτει κάποιος τη δημοσιότητα στην έκτη δεκαετία της ζωής του είναι κάποιες φορές οδυνηρό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Με δεδομένο ότι ο Στραματσόνι παίρνει και διώχνει ποδοσφαιριστές εν λευκώ, ο Ζιλμπέρτο τι δουλειά κάνει;

Το γεγονός ότι οι παράγοντες βάλλουν εναντίον μου με καθιστά ευτυχή

-Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS