Η λήξη της κανονικής περιόδου της Superleague είναι η στιγμή για μια σειρά από απολογισμούς. Οταν κανείς συζητά για ποδόσφαιρο, μια από τις πρώτες συζητήσεις είναι η σχετική με τα όσα έδειξαν οι προπονητές που εργάστηκαν στο πρωτάθλημα.

Ο πρωταθλητής προπονητής είναι ο κατά τεκμήριο πιο επιτυχημένος και αποτελεσματικός. Στην περίπτωση του Μίτσελ, η επιτυχία δεν είναι μόνο εικονική αλλά και πραγματική, διότι δεν είναι μόνο που κατέκτησε τον τίτλο αλλά και ότι το έκανε παρουσιάζοντας σύγχρονο, δημιουργικό και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο, ειδικά στο διάστημα που τα κίνητρα για τους ποδοσφαιριστές του ήταν προφανή. Βελτίωσε ποδοσφαιριστές, έδωσε ευκαιρίες σε νέους, βελτίωσε την ομαδική τεχνική, έβαλε ακόμη περισσότερα ισπανικά στοιχεία στο παιχνίδι του Ολυμπιακού και εμφάνισε πολλές φορές, ειδικά μέχρι να κριθεί ο τίτλος, έναν ελκυστικό και ψυχαγωγικό Ολυμπιακό.

Ο επόμενος μεγαλύτερος κερδισμένος της σεζόν, στη στιγμή της συζήτησης είναι ο Γιάννης Αναστασίου. Κοιτάζει πίσω του και έχει να δείξει έναν Παναθηναϊκό που είχε πολύ μεγάλο ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον. Μια σύνθεση από έμπειρους και νεαρούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι στην πλειονότητά τους εξελίχθηκαν και βελτιώθηκαν στη διάρκεια της σεζόν, όπως άλλωστε και το ίδιο το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Οταν οι ιδέες άρχισαν να βγαίνουν στο τερέν, ο Παναθηναϊκός που απέκτησε ταυτότητα προπονητή αναπτύχθηκε με ποικιλία, από άξονα και άκρα, έπαιξε συνδυαστικό ποδόσφαιρο, βελτίωσε το transition, έκανε βήματα εξέλιξης και έγινε πιο ανταγωνιστικός από όσο κανείς μπορούσε να φανταστεί το περασμένο καλοκαίρι.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS