Ίσως είναι λίγο πρόωρο και χρειάζεται ακόμη δουλειά και παιχνίδια, αλλά ο Μιχάλης Μπακάκης έχει όλα τα φόντα για να εξελιχθεί στο νέο Τοροσίδη του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτή την εικόνα έχω σχηματίσει παρακολουθώντας τον μπακ του Παναιτωλικού, όλη τη χρονιά και αυτή θα σας μεταφέρω, χωρίς να είμαι ειδικός. Νομίζω όμως, ότι δεν είμαι πολύ μακριά από την πραγματικότητα.

Διαθέτει τρομερή επιτάχυνση, με ή χωρίς την μπάλλα. Διασκελισμό και εναλλαγή κίνησης με ταχύτητα ( του λείπει βέβαια η «αυξομείωση ταχύτητας», το στοιχείο που διαθέτει ο Κριστιάνο δηλαδή, αλλά το «χάρισμα» αυτό είναι πράγματι δυσεύρετο). Όχι τόσο έκρηξη, για αυτό και αγωνιζόμενος ως μπακ αποδίδει καλύτερα, από το να είναι εξτρέμ: έχει χώρο μπροστά του για να τρέξει. Όλο του το στυλ θυμίζει τον τρόπο, που αγωνίζεται ο Τοροσίδης . Έχει πνευμόνια και μπορεί άνετα να καλύψει και την δεξιά αλλά και την αριστερή πλευρά του γηπέδου.

Έχει βέβαια και μειονεκτήματα, πάνω στα οποία πρέπει να δουλέψει και να τα διορθώσει. Τα τελειώματά του δεν είναι καλά. Για αυτό παρότι έκανε 20 τελικές στο πρωτάθλημα, δεν μπόρεσε να πετύχει έστω ένα γκολ. Μοιάζει να μην έχει «καθαρό μυαλό» την κρίσιμη ώρα, ώστε να αποφασίσει πως θα εκτελέσει: λειτουργεί περισσότερο με το ένστικτο και λιγότερο βάσει σχεδιασμού. Επειδή όμως δεν είναι στράικερ (δεν το χει δηλαδή μέσα του το «γκολ»), δεν έχει και επιτυχημένο «ρεκόρ». Είναι ασφαλώς κάτι που διορθώνεται με δουλειά, συνεχή τελειώματα φάσεων στην προπόνηση και βέβαια μέσα από την εμπειρία, που προκύπτει από τους αγώνες. Προσθέτοντας το σκοράρισμα στα στοιχεία του παιχνιδιού του, ανεβαίνει πάρα πολύ στην κλίμακα.

Επίσης θέλει προπόνηση στις σέντρες του και λιγότερο στις πάσσες του. Είναι άλλωστε μειονέκτημα σχεδόν του 99% των Ελλήνων ακραίων παικτών, αμυντικών και εξτρέμ, γιατί κανείς τους δεν το έχει μάθει, από την εποχή των Ακαδημιών. Και πάντα, όταν βρίσκονται στο εξωτερικό, σε επόμενο βήμα της καριέρας τους, είναι κάτι, που καλούνται να αντιμετωπίσουν (χαρακτηριστικό παράδειγμα του κορυφαίου Έλληνα ακραίου, Στέλιου Γιαννακόπουλου, που έκανε έξτρα προπονήσεις στην Μπόλτον για να μπορέσει να σταθεί στο επίπεδο της πρέμιερ- μέγιστη εξαίρεση ο Γρηγόρης Γεωργάτος, που έστελνε συστημένη την μπάλλα στο κεφάλι του Βιέρι, και ο Ιταλός σταρ είχε απαιτήσει την παραμονή του στους «νερατζούρι»).

Όμως το όλο πακέτο είναι απίστευτα ελκυστικό. Στο χέρι του, αλλά και του προπονητή του, είναι να δουλέψει και να εξελιχθεί σε έναν ακόμη σπουδαίο μπακ, με τον ορίζοντα του εξωτερικού και της καριέρας κάποια στιγμή σε μεγάλο πρωτάθλημα, απόλυτα ορατό.

Πηγή: pamesports.gr

Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Superleague SPORTS Ολυμπιακός