Κατ’ αρχήν, χρόνια πολλά σε όλους. Πάνω απ’ όλα υγεία. Κι από εκεί και πέρα, ό,τι καλύτερο στον καθένα για τους φίλους αναγνώστες που κάθε μέρα ανταλλάσσουμε απόψεις, ο καθένας από το μετερίζι του. Άλλοτε συμφωνούμε, άλλοτε διαφωνούμε, όμως πάνω απ’ όλα μετράει ο αλληλοσεβασμός και η επικοινωνία.

Για μπαλίτσα

Πάσχα, λοιπόν. Και μετά από τα αμνοερίφια και τα κοκορέτσια, ας ρίξουμε και καμία πενιά για μπάλα. Στην προκειμένη περίπτωση, για την πρέμιερ που είχε φουλ δράση.

Την αξίζει

Εγώ δεν θα σταθώ τόσο στη νέα νίκη της Λίβερπουλ, ούτε στη διαφορά που έχει πάρει. Αυτό που βλέπω είναι ότι την αξίζει την κούπα, αν βάλουμε κάτω τα πράγματα.

Πιο διψασμένη και σταθερή

Και δεν είναι μόνο ότι παρουσιάζεται πιο διψασμένη απ’ όλους τους αντιπάλους της, αλλά και ότι έχει μεγαλύτερη σταθερότητα μέσα στη σεζόν. Αποφεύγει τις γκέλες. Δεν πετάει βαθμούς δεξιά – αριστερά και ειδικά τώρα που πλησιάζουμε προς το φινάλε. Μπαίνει στο γήπεδο η Λίβερπουλ και ξέρεις ότι εύκολα ή δύσκολα θα το πάρει το τρίποντο.

Τα κέρδισε

Και να πω και κάτι ακόμα; Ανεξαρτήτως τι θα γίνει μέχρι το τέλος, η Λίβερπουλ τα κέρδισε τελικά τα βαριά μπάτζετ της Μάντσεστερ Σίτι και της Τσέλσι. Ούτε τους φραγκάτους Άραβες έχει από πίσω της αυτά τα χρόνια, ούτε τον Αμπράμοβιτς. Κι όμως, έχει φτάσει όχι μόνο να διεκδικεί τον τίτλο στα ίσια, αλλά πλέον να είναι και το φαβορί.

Με την φανέλα

Η Λίβερπουλ, λοιπόν, πάει με την φανέλα της και οι άλλοι δυο με τα λεφτά τους. Και τελικά, αυτή που φαίνεται να είναι πιο κοντά στον τίτλο είναι η Λίβερπουλ. Θέλει μαγκιά αυτό. Και ειδικά όταν έχει μείνει χωρίς πρωτάθλημα δυόμιση δεκαετίες.

Το πλήρωμα του χρόνου

Όταν, όμως, έχουμε να κάνουμε με μια από τις πιο βαριές φανέλες της Ευρώπης και κυρίως όταν φαίνεται να έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να ξανασηκώσει κούπα στην Αγγλία, τότε όλα είναι δυνατά. Έτοιμη είναι για το μεγάλο καμ-μπακ η Λίβερπουλ και το αποδεικνύει κάθε αγωνιστική.