Ο διεθνής πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Γρηγόρης Γεωργάτος, αποφάσισε, εντελώς ξαφνικά και αψυχολόγητα, να προχωρήσει σε δηλώσεις σχετικές με τον Ολυμπιακό και τα εσωτερικά του. Μιλώντας στον δημοσιογράφο Σινάνογλου, αναφέρθηκε -χωρίς να κατονομάσει- στην ύπαρξη «ενός προσώπου που βλάπτει τον Ολυμπιακό» το οποίο, όπως διευκρινίζει, «ασφαλώς δεν είναι ο πρόεδρος που πραγματικά αγαπάει τον Ολυμπιακό και το λέω μέσα από την ψυχή μου». Αυτό το πρόσωπο, πάντα κατά τον Γεωργάτο, «και για μένα, και για τον Σίλβα έπαιξε πολύ άσχημο παιχνίδι πίσω από την πλάτη μας. Σταματώ, όμως, εδώ για το καλό της ομάδας». Ο κ. Γεωργάτος, λοιπόν, σκέφτηκε και το καλό της ομάδας ΤΟΥ, αφού όμως πρώτα το είχε κυριολεκτικά κονιορτοποιήσει, δημιουργώντας με τα λόγια του πολύ μεγάλο πρόβλημα στην εσωτερική λειτουργία της ομάδας. Και αυτό, λίγες ημέρες πριν από τον σημαντικότερο ίσως αγώνα-σταθμός του Ολυμπιακού, ο οποίος στο Ισραήλ θα παίξει ολόκληρη τη φετινή ευρωπαϊκή του παρουσία. Απόδειξη της ΖΗΜΙΑΣ (μέχρι στιγμής μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο) που έκανε στον Ολυμπιακό, ήταν ότι το συγκεκριμένο κομμάτι των δηλώσεών του έπαιξε κορυφαίο στα ΜΜΕ όχι απλά των «αντιπάλων», αλλά των ΕΧΘΡΩΝ του Ολυμπιακού, δηλαδή των Μελισσανίδη, Αλαφούζου και Σαββίδη, προκαλώντας πολυποίκιλα και αλληλοσυγκρουόμενα σχόλια μεταξύ του φίλαθλου κόσμου και δη, μεταξύ των οπαδών του Ολυμπιακού. Και αυτό βεβαίως, ειδικά στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ήταν κάτι που ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ, κάτι που έπρεπε να ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ πάση θυσία για τον πρωταθλητή.
 
ΓΙΑΤΙ «ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΟΝΟΜΑ»
 
Δεν ξέρω αν ο κ. Γεωργάτος κατάλαβε, αν είχε συνείδηση των λεγομένων του, ή αν τον ώθησε έντεχνα ο δημοσιογράφος στον οποίο (τυχαία;) ξεδίπλωσε τα εσώψυχά του. Εκείνο που ξέρω, όμως, είναι ότι ΕΚΑΝΕ ΖΗΜΙΑ στην ομάδα και δη, σε μία ομάδα που -για να τα λέμε ΟΛΑ- δεν μπορεί να έχει κανένα παράπονο για τη στήριξη που ΑΝΕΚΑΘΕΝ του παρείχε. Ας δούμε, λοιπόν, πώς ΑΚΡΙΒΩΣ έχουν τα πράγματα. Το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται ο Γεωργάτος, το ξέρει μόνον αυτός. Για κανέναν άλλο στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει τέτοιο πρόσωπο. Ο Γεωργάτος ΕΠΙΤΗΔΕΣ δεν είπε όνομα, όχι γιατί δήθεν δεν ήθελε να κάνει ζημιά στην ομάδα, αλλά γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τέτοιο πρόσωπο, παρεκτός ίσως από την προφανέστατα «ενοχλημένη» μετά την απομάκρυνσή του «λογική» του.

Αυτό που ήθελε ο Γεωργάτος, κατά την ταπεινή μου άποψη, ήταν να αφήσει να αιωρείται η «μομφή» αορίστως ακριβώς για να δημιουργηθεί κατάσταση στα αποδυτήρια, όπου ο ένας θα υποπτεύεται τον άλλο! Κατά την προσωπική, ταπεινή μου άποψη, στην άκρη του μυαλού του Γεωργάτου, δεν υπάρχει το «καλό», αλλά μόνο το ΚΑΚΟ του Ολυμπιακού, τόσο στο Ισραήλ όσο και στη συνέχεια. Θεωρώ πιθανότατο να περιμένει μία τρανή αποτυχία, που -κατά την άποψή του- ίσως να κατέληγε στην επιστροφή του στην ομάδα.
 
Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΙΛΒΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ!
 
Εδώ, όμως, θα πρέπει να μιλήσουμε με γεγονότα. Η απομάκρυνση του Γεωργάτου από τον Ολυμπιακό δεν οφείλεται σε κανένα… «σκοτεινό πρόσωπο», αλλά στη ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟΛΥΤΩΣ απόφαση του ανθρώπου που τον είχε προσλάβει, δηλαδή του Βαγγέλη Μαρινάκη. Και είναι γνωστό τοις πάσι ότι η ατμόσφαιρα για τον κ. Γεωργάτο είχε ΗΔΗ ΒΑΡΥΝΕΙ μετά τον τελικό Κυπέλλου, όταν διαπιστώθηκε τοις πράγμασι πως οι παίκτες δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένοι, κυρίως στον ψυχολογικό, αλλά και στον αγωνιστικό τομέα. Η δουλειά του Γεωργάτου, η δουλειά δηλαδή για την οποία προσελήφθη στον Ολυμπιακό, δεν ήταν ούτε να γίνει κολλητός του προπονητή ούτε να εκτελεί και ο ίδιος… καθήκοντα προπονητή από τον πάγκο. Ηταν ΜΟΝΟ να προσέχει την ΕΞΩΓΗΠΕΔΙΚΗ ζωή, την ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ και τη ΣΥΝΔΕΣΗ των ποδοσφαιριστών του ρόστερ με την ομάδα. Και ακριβώς σε αυτά τα καθήκοντα, όπως ΦΑΝΗΚΕ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ στον τελικό, δεν είχε ανταποκριθεί, ή τουλάχιστον δεν είχε ανταποκριθεί επαρκώς.

Την ημέρα που ο Σίλβα ήρθε στην Ελλάδα, παραμονή της αναχώρησης για την προετοιμασία, ο Γεωργάτος τον επισκέφθηκε στο Ρέντη και οι δυο τους (Γεωργάτος-Σίλβα) είχαν μία ιδιαίτερη συνομιλία που κράτησε περισσότερο από μία ώρα. Τι έλεγαν τόσες ώρες; Ουδέποτε βγήκε προς τα έξω το περιεχόμενο της συζήτησής τους, διότι πολύ απλά, «τα εν οίκω…». Βεβαίως, οι πληροφορίες πάντα υπήρχαν και υπάρχουν. Και αυτές οι πληροφορίες ομιλούν περί αναφοράς του Γεωργάτου στις… μεταγραφές της ομάδας και το ποιοι θα έπρεπε να είναι αρμόδιοι και υπεύθυνοι γι’ αυτές! Εν ολίγοις, κατά την άποψη που εξέφρασε ο κ. Γεωργάτος στον Σίλβα, οι ίδιοι, ως υπεύθυνοι της ομάδας, θα έπρεπε να είναι οι υπεύθυνοι για όλες τις μεταγραφές!  Οι μετέπειτα εξελίξεις είναι γνωστές. Ο Σίλβα έφυγε την επομένη το πρωί! Ο Γεωργάτος, λίγο αργότερα. Διότι, βεβαίως, ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ υπό τον ήλιον!
 
ΓΙΑΤΙ ΕΦΥΓΕ Ο ΜΑΡΚΟ ΣΙΛΒΑ
 
Ανοίγω μία παρένθεση να αναφερθώ στην περίπτωση του Μάρκο Σίλβα και τη μάλλον αιφνιδιαστική (όχι για όλους όμως) αποχώρησή του από την ομάδα. Ο επιτυχημένος αναμφισβήτητα τεχνικός είχε πάντα στο μυαλό του την ομάδα του, την Πόρτο. Αυτός ήταν εξαρχής ο στόχος του, αυτό το όνειρό του, αυτό το επαγγελματικό του ιδεώδες. Ολα αυτά βεβαίως τα ήξεραν στον Ολυμπιακό, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Ηταν αυστηρά προσωπικό θέμα του προπονητή και αυτός ήταν που θα κανόνιζε τις εξελίξεις. Ο Σίλβα, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην Πόρτο, πήρε μία ειδοποίηση-ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ από τον πρόεδρο της ομάδας, ότι ο προπονητής που εργαζόταν εκεί σε λίγο θα αποτελούσε παρελθόν, οπότε θα έπρεπε να είναι ΕΤΟΙΜΟΣ να τον αντικαταστήσει ανά πάσα στιγμή. Αυτή η εξέλιξη ανάγκασε τον Σίλβα σε νέα σκέψεις και με δεδομένη την υποχρέωση του Ολυμπιακού να παίξει προκριματικά για το Champions League, αποφάσισε να ΦΥΓΕΙ ΑΜΕΣΩΣ. Διότι, βλέπετε, δεν ήθελε με τίποτα, λίγο πριν κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, να συνδέσει το όνομά του και την αίγλη του σαν τεχνικός, με μία ενδεχόμενη αποτυχία!
 
ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΕΑ;
 
Κλείνω την παρένθεση και επιστρέφω στον κ. Γεωργάτο. Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που ακούγονται -και από χθες όλο και εντονότερα- ότι έχει ήδη υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις από τον Μελισσανίδη για την επαγγελματική του συνέχεια. Κάτι δηλαδή ανάλογο με αυτό που συνέβη πριν από λίγους μήνες με τον Γεωργέα, μετά την υπόθεση της Βέροιας. Δεν μπορώ να το πιστέψω, αλλά ούτε και να το αποκλείσω, βεβαίως. Και βέβαια, δεν μπορώ να αποδώσω ουδεμίαν ευθύνη στον δημοσιογράφο Σινάνογλου που πήρε τη συνέντευξη, ούτε στην εφημερίδα «ΦΩΣ» που τη δημοσίευσε στην πρώτη σελίδα, ΒΕΒΑΙΗ ΟΥΣΑ ότι θα προκαλούσε τα όσα προκάλεσε. Αυτοί, και ο δημοσιογράφος, και η εφημερίδα, ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΑΝ. Το τι θα μπορούσε να προκληθεί, το αν θα γινόταν ζημιά στην ομάδα, δεν παίζουν, όταν μιλάμε για δουλειές και μεροκάματα. Και καταλήγω με μία διαπίστωση: Σίγουρα, το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν είναι ο Γεωργάτος. Ομως ο Γεωργάτος, ίσως και ασυναίσθητα, ίσως και ασυνείδητα, μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στον Ολυμπιακό, όπως και δημιούργησε, ή και να επιδεινώσει κάποιο ήδη υπάρχον.


(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 31/07/2016)

Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός