Όπως ακριβώς το λέει στο τραγούδι η Βίκυ Μοσχολιού: "Επεφτε μια βροχή και μια θλίψη όλη νύχτα". Στην προκειμένη περίπτωση βροχή δεν έπεφτε. Ούτε επρόκειτο για ολόκληρη τη νύχτα. Γράφει ο Κώστας Καίσαρης
Το ταξίδι της επιστροφής ολοκληρώθηκε γύρω στις δυο μετά τα μεσάνυχτα. Αντε εσύ όμως να γυρίσεις πίσω από τη Λάρισα με το ένα-μηδέν στην πλάτη.
Πέτρα στο στομάχι να σου εχει καθίσει. Βαριά κι ασήκωτη. Η εθνική οδός άδεια, να μην κυκλοφορεί τίποτα, τα πάντα έρημα και κλειστά και η οικογένεια Γιάννη Βασδέκη μετά του Βασιλείου Αδρακτά να γυρίζει από κηδεία. Να περάσουν οι ώρες της επιστροφής πώς; Να μιλήσεις και να πεις τι; Για τον Μπέντο που κοιμόταν στον πάγκο και δεν έκανε μια αλλαγή της προκοπής; Για την ομάδα που στο τελευταίο τέταρτο είχε κάτσει και τους ποδοσφαιριστές που δεν μπορούσανε να κουνηθούνε; Θα πει κάποιος συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Πρώτη φορά ήτανε που μια μεγάλη ομάδα έκανε το τσαφ ή η τελευταία;
Πράγματι συμβαίνει. Συνέβη το Σάββατο στον Παναθηναϊκό στο Αγρίνιο. Το πρώτο εκτός έδρας ματς της καλύτερης ομάδας από την πολυμετοχικότητα και εντεύθεν. Ζέρο-ζέρο και τα κεφάλια μέσα. Συνηθισμένα όμως τα βουνά από τα χιόνια. Είκοσι χρόνια στον Παναθηναϊκό αυτή η δουλειά γίνεται. Συνέβη την Κυριακή το μεσημέρι στην Τούμπα. Κι εκεί έχουνε ξεκινήσει τη σεζόν με όνειρα χίλια. Με μεταγραφάρες και με προπονητή δικό τους παιδί μέσα από τα σπλάχνα τους. Ζέρο-ζέρο με τον Πανόπουλο, γνωστό και ως «περίεργο».
Κι εκεί, όμως, συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Για Αλπεις μιλάμε. Για αιώνια παγωμένα βουνά. Και πέρυσι, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, με το μηδέν-μηδέν είχε φύγει ο Λουτσέσκου από την Τούμπα. Στον Ολυμπιακό εδώ και είκοσι χρόνια έχουνε μάθει να είναι στο άλογο καβάλα: "Πάμε μια βόλτα στη Λάρισα και γυρίζουμε με το διπλό στο πιτς φιτίλι". Κι αλλού το όνειρο κι αλλού το θαύμα. Βλέπουνε έναν Ολυμπιακό, σε ολόκληρο το δεύτερο ημιχρόνιο να μην μπορεί να κάνει ούτε μια φάση. Τίποτα. Κι όχι μόνο δεν το βάζουνε, αλλά το τρώνε κι από πάνω. Δέκα πόντους ψήλωσε ο Κούγιας. Από το 1,79 που ήτανε, πήγε στο 1,89. Μεγάλη υπόθεση για τη Λάρισα αυτή η νίκη. Τεράστια.
Ολα πήγανε στην άκρη και ξεχαστήκανε. Και η κόντρα με τους οργανωμένους και η ανακοίνωση των παλαιμάχων και ο Ντεγκρά. Ενα-μηδέν τον Ολυμπιακό και σούζα το αλογάκι. Εβαλε τρία σέντερ μπακ ο Αγγελος και τον έδεσε κόμπο τον Πορτογάλο. Εβαλε και η Παναγιά το χεράκι της, πάρ' τον κάτω τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Ούτε που πήρε χαμπάρι πώς το έχασε το παιχνιδάκι ο Μπέντο (φωτό). Αντε λοιπόν ύστερα από αυτήν την μπούφλα να ξεκινήσεις κατά τις έντεκα από τη Λάρισα για το ταξίδι της επιστροφής. Κηδεία και μνημόσυνο μαζί.
Οι ευθύνες λοιπόν του Πορτογάλου είναι γνωστές και δεδομένες. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Οτι άργησαν οι μεταγραφές κι ότι φτιάχνεται μια καινούργια ομάδα. Ολα αυτά θα μπορούσαν να ειπωθούν και να στέκουν αν μιλάγαμε για παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Λάρισα δηλαδή που τον κέρδισε, φτιάχνεται εδώ και χρόνια; Σοβαροί να είμαστε. Εχει δυο εξτρέμ που μέχρι σήμερα να παίζανε, φάση δεν βγάζανε. Και δεν βάζει τον Μάριν. Επιμένει με δυο φορ χωρίς δεκάρι και δεν βάζει καθόλου τον Τσόρι. Εναν ποδοσφαιριστή που αποδεδειγμένα μπορεί να σου βγάλει το φίδι από την τρύπα απέναντι σε κλειστές άμυνες. Να μην ψειρίζουμε όμως τη μαϊμού. Θέματα με τους προπονητές υπάρχουν και στις τέσσερις μεγάλες ομάδες.
Ο Ιβιτς αφήνει εκτός 18άδας τον Περέιρα. Εναν ποδοσφαιριστή που θα μπορούσε να του χρειαστεί αν στράβωνε το παιχνίδι. Που χώνεται στους μικρούς χώρους και είναι πάντα κοντά στο γκολ. Κι όταν η Ξάνθη μένει στο 69' με δέκα, επιμένει να παίζει μέχρι το τέλος με τέσσερις πίσω. Να φυλάνε ποιον; Τον κανένα που είχε στην επίθεση ο Λουτσέσκου; Για τον Στραματσονι ότι μπερδεύεται, ότι επιμένει να παίζει με τρεις στόπερ κι ότι βάζει τον Βιγιαφάνιες μόνο όταν του στραβώνει το ματς, είναι γνωστό από πέρυσι. Και δεν είναι καλύτερα τα πράματα στην ΑΕΚ με τον Κετσπάγια. Οσο τον πάνε όμως τα αποτελέσματα, όλα πάνε πρίμα.
Τους προπονητές τους κρατάνε τα αποτελέσματα, όχι τα συμβόλαια
ΘΕΜΑΤΑ υπάρχουν και με τους τέσσερις προπονητές. Εδώ είσαστε κι εδώ είμαστε. Δεν γίνεται να τη βγάλουνε όλοι τη χρονιά. Τα δυο ματς με ΑΠΟΕΛ και ΑΕΚ θα είναι το βαρόμετρο για τον Μπέντο. Ο Αλαφούζος δεν διώχνει εύκολα προπονητές. Πολύ περισσότερο τον Στραματσόνι που τον έχει εμπιστευτεί με κλειστά μάτια στο χτίσιμο του πρότζεκτ «διώχνουμε όλους από την ομάδα του Γιάννη Αναστασίου και πάμε στο φτου κι απ' την αρχή». Τα άσχημα αποτελέσματα όμως λυγίζουνε και βουνά. Στον ΠΑΟΚ οι ρεπόρτερ προσπαθούνε από την αρχή της σεζόν να στηρίξουνε με νύχια και με δόντια τον Ιβιτς. Πράγματι με την Ξάνθη χάθηκαν κάποια άχαστα.
Ο φόβος όμως που έχει ο Σέρβος στη διαχείριση των παιχνιδιών είναι εμφανής. Θα ειναι σόνικο βέβαια για τον Σαββίδη για πέμπτη συνεχόμενη φορά να διώξει στη μέση της σεζόν προπονητή. Και γι' αυτό του έκανε τριετές κοντράτο. Τους προπονητές όμως τους κρατάνε τα αποτελέσματα. Οχι τα συμβόλαια. Για τον Κετσπάγια το λένε οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Και για τη συμπεριφορά του αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει με το ποδοσφαιρικό κομμάτι. Οτι πέρα από την άμυνα, δεν έχει να τους πει τίποτε άλλο. Και το χθεσινό κάζο με τον Ηρακλή έδειξε πολλά. Μια ομάδα ασύνδετη χωρίς τακτική. Και από τη στιγμή που βγήκε ο Σιμόες έπαιζε κουτουρού, χωρίς πλάνο. Ολες οι ομάδες βέβαια έχουνε τον τρόπο να τα κρατάνε αυτά και να μη βγαίνουνε προς τα έξω. Οσο πάνε πρίμα τα αποτελέσματα.
εφημερίδα "Goal"
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις