Ο Αργεντινός δεν ξύπνησε μία μέρα με πρόβλημα στο γόνατο, αλλά το κουβαλούσε μαζί του. Από την εποχή που αγωνιζόταν στην πατρίδα του. Κάτι που όπως ακούγεται στην πιάτσα το τελευταίο διάστημα, στον Ολυμπιακό το είχαν διαπιστώσει από την πρώτη στιγμή. Γι' αυτό και παρά τις πιέσεις του Κοσεντίνο για να υπογράψουν πολυετές συμβόλαιο με τον πελάτη του, δεν το έκαναν ποτέ.

Προτίμησαν τον δανεισμό του για έναν χρόνο και, αν τα κατάφερναν, θα τον κρατούσαν μία ακόμα σεζόν δανεικό. Κι αν η Λίβερπουλ ήταν λογική στις απαιτήσεις της, ίσως τον αγόραζαν πάλι με μικρής χρονικής διάρκειας συμβόλαιο. Αυτό ήταν το πλάνο που ήθελε να ακολουθήσει η διοίκηση Κόκκαλη για την περίπτωση του "Σέμπα". Γι' αυτό και το καλοκαίρι του 2009, που πήγε στον Παναθηναϊκό και οι "πράσινοι" μιλούσαν για μεγάλη επικοινωνιακή και αγωνιστική επιτυχία, στο Λιμάνι δεν είχαν ...χωλοσκάσει κιόλας!

Όσοι γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις, μάλιστα, κρατούσαν μία πισινή. Γιατί το ιατρικό ιστορικό του παίκτη ήθελε περισσότερη προσοχή και αυτό ήταν κάτι που γνώριζαν και στη Λίβερπουλ. Γι' αυτό και δεν δυσκολεύτηκαν να πούνε "ναι" στην πρόταση του Παναθηναϊκού για την πώλησή του. Ασχέτως πώς είχε παρουσιαστεί τότε το θέμα...

Μετά Χριστόν προφήτες; Γνώριζαν πραγματικά και απέφυγαν την κακοτοπιά; Στον Ολυμπιακό, πάντως, μπορούν να υπερηφανεύονται πως δεν πάτησαν στην περίπτωση του Αργεντινού, παρότι είχε δείξει πως έχει τα στοιχεία να διαδεχτεί τον μεγάλο Τζόρτζεβιτς στην αριστερή πτέρυγα.

Στον Παναθηναϊκό, από την άλλη, μέσα στην τούρλα του Σαββάτου και τον χορό των εκατομμυρίων ευρώ του Πολυμετοχικού, με τον Κώστα Αντωνίου στον σχεδιασμό, ίσως να μην ασχολήθηκαν και με το ιατρικό ιστορικό του όσο έπρεπε και τον λόγο που οι "ερυθρόλευκοι" τον άφησαν να φύγει τόσο εύκολα...