Είναι 3 ξημερώματα Κυριακής των εκλογών. Είμαι στο γραφείο από τις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου, έχω περάσει 7 ώρες στον αέρα του Real Fm και συνεχίζω. Τώρα όλοι μας συνεχίζουμε. Γιατί έτσι μας αρέσει. Γιατί δεν μας κολλάει ύπνος. Γιατί θέλουμε να ξεσκίσουμε το πληκτρολόγιο με σκέψεις.
Την ώρα του γκολ του Γιώργαρου, την ώρα που ο Παπαδημητρίου έβγαζε τα σωθηκά του και κατέθετε την ψυχή του στα ερτζιανά, τα παιδιά του pamesports πανηγύριζαν και πήγαν να κατεδαφίσουν το στούντιο. Δεν σκέφτηκαν λεπτό την ατελείωτη δουλειά που μας περιμένει όλους.
Το μυαλό έτρεξε πολύ γρήγορα σε αντίστοιχες στιγμές υπερβάσεων του ελληνικού αθλητισμού. Στις βολές του Καμπούρη το 1987, στα μετάλλια του Πύρρου, της Βούλας και των άλλων παιδιών που ακολούθησαν, στο Euro του 2004, στο τρίποντο του Διαμαντίδη, στη νίκη επί των ΗΠΑ, στις μεγάλες στιγμές των συλλόγων μας σε όλα τα αθλήματα, στους λεβέντες και τις λεβέντισες της γυμναστικής, του πόλο, του στίβου....
Σε όλους αυτούς που μας έκαναν να ξεχαστούμε και να χαμογελάσουμε έστω για λίγο.
Σε όλες αυτές τις στιγμές ουδείς το περίμενε κι όμως το ''θαύμα'' έγινε ξανά και ξανά και ξανά. Θα γίνεται στο διηνεκές, όσο υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ! Ναι ρε γαμώτο, το κλισέ ισχύει. Έχουμε ΨΥΧΗ, έχουμε ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ και ΕΝΩΜΕΝΟΙ μπορούμε!
Δεν θέλω να ακούω για Μέρκελ , κυβερνήσεις του Σάντος, του Καραγκούνη και λοιπές ομορφιές που χάριν αστεϊσμού περνάνε, αλλά καλό θα ήταν να μην τις κάνουμε βιώμα και στάση ζωής. Άλλο ο αθλητισμός, άλλο η πολιτική , άλλο η κοινωνία. Το μόνο σημείο που συναντιούνται είναι το εξής: Ο αθλητισμός μας δείχνει τον δρόμο της επιμονής, της δουλειάς, της πίστης, της προσπάθειας, της ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ!
Και κάτι τελευταίο για να κλείσω τον υπολογιστή και να πάω να πιω ένα καφάσι μπύρες μπας και ηρεμήσω. Ας κρατήσουμε το μέτρο που μας υπέδειξαν με τις δηλώσεις τους οι θριαμβευτές (και) της Πολωνίας. Ούτε εθνικοί θρίαμβοι και έπη στις νίκες, ούτε εθνικές καταστροφές και κράξιμο στις ήττες. Ψυχάρες είμαστε πάντα κι όταν μαθαίνουμε να αλλάζουμε μπαλιές ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ. Είμαστε πάντοτε ΠΑΙΚΤΑΡΕΣ. Ούτε εθνικοί ήρωες, ούτε όμως αποδιοπομπαίοι τράγοι, άμπαλοι, ανίκανοι, τσουρουκάδες.
Ο νέος θρίαμβος του ελληνικού αθλητισμού ούτε θα σβήσει τις φωτιές, ούτε θα μας γεμίσει τις τσέπες, ούτε θα δώσει δουλειά στους άνεργους, ούτε θα μας κάνει σε λίγες ώρες να ψηφίσουμε σαν άνθρωποι. Πέτυχε δυο πράγματα:
1) Μας έκανε να ξεχαστούμε (δεν θα ξεχάσουμε όμως) και να χαμογελάσουμε έστω για λίγο. Να αισθανθούμε καλά. Να περάσουμε 3 ώρες σε άλλη διάσταση.
2) Μας έδειξε πως πρέπει να δουλεύουμε. Πώς έρχεται το αποτέλεσμα. Πώς μπορούμε να είμαστε αποδοτικοί.
Είμαι πολύ ευτυχισμένος και αισθάνομαι τυχερός που και αυτή τη φορά είχα ένα μικρόφωνο και ένα δημόσιο βήμα για να εκτονώσω την ενέργεια και να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου. Σας βεβαιώνω ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που γράφω μόνο για μένα. Γιατί δεν είχα την ευκαιρία να πανηγυρίσω όπως ήθελα και σε αυτές τις γραμμές βγάζω λίγα απ' όσα είχαν μαζευτεί μέσα μου. Τώρα, εάν οι σκέψεις μας συμπίπτουν, χαίρομαι αφάνταστα.
Για την ψυχική μου υγεία χρωστάω πολλά σε όλους τους ωραίους ΕΛΛΗΝΕΣ ! Όλοι μας χρωστάμε!
Καλό ξημέρωμα και καλό βόλι με λογική. Όχι με λογικη αντίδρασης που ποτέ δεν μας βγήκε σε καλό!
Πηγή: pamesports.gr