Αν μπορούσα να μπω στο μυαλό του Ζεσουάλδο Φερέιρα μετά το τέλος του χθεσινοβραδινού (Κυριακή 6/11) ντέρμπι με την ΑΕΚ, θα... στοιχημάτιζα ότι ο Πορτογάλος δεν θα πρέπει να ήταν και τόσο «σπασμένος» για το γεγονός ότι το «εύκολο» 3-0, μετατράπηκε σε ένα αγχωτικό 3-2 από το 89' μέχρι το φινάλε.

Νομίζω ότι καλύτερο μάθημα και «καμπανάκι» εν όψει του επόμενου ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης» δεν θα μπορούσε να συμβεί στους «πράσινους», έτσι όπως πήγε το συγκεκριμένο παιχνίδι. Πρώτα απ' όλα, εκτιμώ πως μετά το χθεσινοβραδινό παιχνίδια άπαντες συνειδητοποίησαν πως πλέον απαγορεύεται- δια... ροπάλου- η χαλάρωση.
Η... όαση και το μάθημα για το Καραϊσκάκη

Ναι μεν, η νοοτροπία του «καθαρίσαμε το ματσάκι, πάμε να δώσουμε και λίγο θέαμα παραπάνω...» που έδειξαν οι παίκτες του «τριφυλλιού» δεν «πληρώθηκε» στο φινάλε, ωστόσο δεν είναι δόκιμο για τον Παναθηναϊκό να παίζει με τη... φλόγα, όπως έγινε και στην Ξάνθη ( παρά τον διαολεμένο αέρα στα Πηγάδια), γιατί στο τέλος κάποια στιγμή θα... καεί (που λέει και ο Κουρκούλης).

Αν θέλετε τη γνώμη μου, ο «οδηγός» για τη συνέχεια που θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι «πράσινοι» έρχεται μέσα από την προ διημέρου (άκρως φιλοσοφημένη) ατάκα του Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ στη Nova. «Θα ήταν λάθος να βάζαμε πολύ ενθουσιασμό στα ντέρμπι και να χάσουμε τις αρχές, τις οποίες έχουμε αποκτήσει αυτή τη στιγμή σαν ομάδα...».

Αυτές ακριβώς οι αρχές αποκτήθηκαν βήμα με το βήμα, μέρα με τη μέρα, με πολύ κόπο και πολύ μεγάλο κόστος (καλοκαιρινοί ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί) από το «τριφύλλι» και θα ήταν κρίμα να τις... παραμερίσει.

Σίγουρα δεν έχασε και η... Βενετιά βελόνι, επειδή μία άνετη νίκη με ακόμη μεγαλύτερο σκορ (έτσι όπως «φωτογράφιζε» το 3-0 του 53ου λεπτού) ξαφνικά, χωρίς να το καταλάβει κανείς, έγινε ένα πολύ τιμητικό για την ΑΕΚ 3-2. Η νίκη είναι πάντα νίκη (κι ένα ακόμη τρίποντο), πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ντέρμπι ακόμη κι αν ο αντίπαλός σου είναι μακριά από τα στάνταρ άλλων εποχών.

Αλλά, μία τέτοια βραδια σε βοηθάει να δεις κατάφατσα και τις (αμυντικές) αδυναμίες σου, οι οποίες υπό άλλες συνθήκες (και σκορ), θα κρύβονταν ακόμη περισσότερο εν όψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και της ακόμη πιο δύσκολης συνέχειας στο πρωτάθλημα.

Αδυναμίες που δεν έχουν να κάνουν τόσο με την τακτική και τις ικανότητες της αμυντικής (με τον Καπίνο) πεντάδας, αλλά με την αμυντική συγκέντρωση και την διαχείριση όλης της ομάδας. Εκεί χρειάζεται να δουλέψει περισσότερο σ΄αυτό το διάστημα των 13 ημερών που μεσολαβούν μέχρι το «Γ. Καραϊσκάκης» ο Φερέιρα (μολονότι δεν θα έχει μαζί του για αρκετά 24ωρα τους διεθνείς), προκειμένου οι «πράσινοι» να παρουσιάσουν αυτό που πρέπει και στα 90' του φαληρικού ντέρμπι.

Tουλάχιστον όσον αφορά το συνολικό ανασταλτικό κομμάτι και την ενιαία φιλοσοφία που θα πρέπει να δείξει ο Παναθηναϊκός σε όλο το ματς για να «αποδράσει» με το αποτέλεσμα που θέλει.
Μπροστά, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά, διότι «η ομάδα είναι... όαση» που λέει και η προεδράρα της διαφήμισης προς τον Άραβα επενδυτή. Κι όσο ο Λέτο συνεχίζει να παίζει έτσι... αφιονισμένος, το κοντέρ στην επίθεση θα γράφει σε κάθε ματς.

Το πόσο θα γράφει, εξαρτάται κι από την αποτελεσματικότητα των υπολοίπων, αλλά και από το καθαρό μυαλό που θα πρέπει να δείχνουν στην τελική προσπάθεια ο Ζέκα (θέλει δουλειά στα τελειώματα, ο κατά τ' άλλα εκπληκτικός Πορτογάλος), ο Κουίνσι και ο Κλέιτον. Είναι πάντως στιγμές στα ματς του Παναθηναϊκού που οι συνδυασμοί, τα ένα-δύο, η ανάπτυξη και το άπλωμα του παιχνιδιού με κινηματογραφική ταχύτητα που έχει περάσει στο παιχνίδι των «πρασίνων» ο Φερέιρα, σε καθηλώνουν.

Και νομίζω ότι σ' αυτό το κομμάτι, οι 50.000 φίλοι του «τριφυλλιού» που έδωσαν το «παρών» την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, έφυγαν για ακόμη μία φορά «γεμάτοι» από το γήπεδο. Και χαλάλι το... θρίλερ στις καθυστερήσεις.

Υ.Γ: Τη μία ο Κουκουλάκης «εφευρίσκει» πέναλτι στην Τούμπα. Την άλλη ο υιός Σπάθας (και ο πρώτος βοηθός του Ευθυμιάδης του συνδέσμου Πιερίας) δεν βλέπουν τη σφαλιάρα που σκάει εν ψυχρώ ο Κάλα στον Λέτο μετά το 3-0 (πόσο άραγε θα πήγαινε το σκορ, αν πήγαινε στ' αποδυτήρια -όπως έπρεπε- ο τραγικός Ισπανός στόπερ;). Περίεργα πράγματα. Πολύ περίεργα... Όχι ότι δεν τα έχουμε ξαναδει βεβαίως... Ας ελπίσουμε όμως να μην δούμε κι άλλες «εφευρέσεις» στο Φάληρο, ανάλογες με τις περσινές πατέντες των Καλόπουλου και Τρύφωνα στο 1-2 του Κατσουράνη.

Υ.Γ.1: Αν ολοκληρωθεί η μεταβίβαση των μετοχών στον πρίγκηπα Σουλτάν Αλ Σαούντ, νομιζω ότι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να «δέσει» με χίλιους-δυο τρόπους τον Λέτο στον Παναθηναϊκό για χρόνια.

Υ.Γ.2: Νομίζω ότι όλοι στον Παναθηναϊκό οφείλουν να πουν ένα τεράστιο «ευχαριστώ» στον κόσμο που με τόσες και τόσες οικονομικές δυσκολίες, με το ηθικό από τα... τερατουργήματα όσων μας κυβερνάνε να βρίσκεται στο ναδίρ, έδωσαν ξανά από το υστέρημά τους για να πάνε στο γήπεδο. Περίπου 50.000 φίλαθλοι δεν είναι μικρό νούμερο σε τέτοιες εποχές. Μην τρελαθούμε κιόλας. Α, όσο για το correo που εφτιάξαν οι οργανωμένοι στο πέταλο για να γιορτάσουν τα 45 χρόνια της Θ.13; Ε, νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά.

Πηγή: sentragoal.gr

Λέτο ΑΕΚ Παναθηναϊκός Superleague