Όχι μόνο τους βάζει να παίζουν με την πρώτη ευκαιρία, αλλά δεν τους "καίει" κιόλας. Το πορτογαλικό ποδόσφαιρο έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια στις ακαδημίες και στην παραγωγή ταλέντων. Και οι προπονητές εκεί έχουν μάθει την διαχείριση των πιτσιρικάδων. Ξέρουν τι κάνουν.

Αυτό, λοιπόν, είναι κάτι που το βλέπουμε κι από τον Φερέιρα. Χθες, για παράδειγμα, ξαναπαρακολουθήσαμε τον Μαυρία που κέρδισε το πέναλτι, αλλά και τον Φουρλάνο. Δύο αμούστακα παιδιά.

Ο Πορτογάλος, όμως, δεν ζητάει από τους πιτσιρικάδες να βγάλουνε τα κάστανα από την φωτιά. Δεν τους φορτώνει με ευθύνες από το πρώτο και το δεύτερο ματς. Αν π.χ. τους έκανε ενδεκαδάτους με μια καλή εμφάνιση, τότε το πιθανότερο είναι να τους έκαιγε. Ενώ τώρα τους βάζει αλλαγή και τους δίνει παιχνίδια για να ψηθούν σιγά - σιγά, αλλά και τους προφυλάσσει ταυτόχρονα.

Όπως, βέβαια, βλέπουμε την εξέλιξη του Καπίνο, που είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Κι αυτό επειδή μπήκε αναγκαστικά στα βαθιά, αφού δεν υπήρχε άλλος τερματοφύλακας εκείνη τη στιγμή, όμως ο Φερέιρα δεν τον έκανε πέρα τον μικρό, με το που επέστρεψαν οι μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι γκολκίπερ.

Η διαχείριση του Φερέιρα ως τώρα στο νέο αίμα παίρνει άριστα. Δείχνει ότι ξέρει τι κάνει και ότι βάζει σιγά - σιγά τους νεαρούς στην α’ ομάδα με τον τρόπο που θέλει και γνωρίζει αυτός.

Κι έτσι και οι φίλοι του Παναθηναϊκού βλέπουν κάποια ταλαντούχα παιδιά των ακαδημιών, αλλά και ο Φερέιρα προστατεύει τους μικρούς από τα συνεχόμενα ματς, τους τραυματισμούς ή τις υπερβολές των ΜΜΕ. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να βγει διπλά κερδισμένος από την γνώση και την φιλοσοφία του Φερέιρα σ’ αυτόν τον τομέα.