Και να πούμε ότι όποιος έρθει για να αντικαταστήσει τον Βαλβέρδε μπορεί να πετύχει αγωνιστικά, εύκολα ή δύσκολα και με την απαραίτητη πίστωση χρόνου, ό,τι κατάφερε ο Βάσκος.

Δηλαδή, να φτιάξει μια ομάδα που θα καθαρίζει για πλάκα τους αντιπάλους στην Ελλάδα και θα μπορεί να σταθεί με αξιοπρέπεια και ανταγωνιστικά στην Ευρώπη, όπως έγινε φέτος με τον Ολυμπιακό.

Εξάλλου, η ομάδα είναι στρωμένη από τον Βαλβέρδε και ο διάδοχός του δεν θα ζοριστεί και πολύ να διατηρήσει στο ίδιο επίπεδο τους Πειραιώτες, ειδικά αν ο Μαρινάκης προχωρήσει, όπως λέγεται, σε μερικές γερές μεταγραφές.

Επίσης, όσο οι άλλοι μεγάλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου παραπαίουν η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η εξασφαλισμένη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Δεν θα είναι δα και κανένα φοβερό επίτευγμα, δηλαδή, για το νέο τεχνικό με το που έρθει να αναδειχθεί πρωταθλητής. Ποιος Παναθηναϊκός και ποια ΑΕΚ τώρα…

Το θέμα, λοιπόν, είναι ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού να έχει τα …άλλα καλά του Βαλβέρδε. Και ποια είναι αυτά; Πρώτα και κύρια να μπορεί να κερδίσει γρήγορα και σε μεγάλο βαθμό τον έτσι κι αλλιώς πολύ απαιτητικό κόσμο της ομάδας.

Ο Βάσκος αυτό το κατάφερε σε μοναδικό βαθμό. Οι οπαδοί λάτρευαν και εκτιμούσαν απεριόριστα τον Βαλβέρδε κι αυτό είναι ιδανικό για μια ομάδα που θέλει να δουλέψει απερίσπαστη και χωρίς γκρίνιες. Να έχει, δηλαδή, έναν προπονητή που αρέσει στον κόσμο και τον στηρίζει ακόμη και στα δύσκολα.

Ο Βαλβέρδε, λοιπόν, ανέβασε πολύ τον πήχη σε αυτόν τον τομέα και θα είναι πολύ δύσκολο για τον επόμενο τεχνικό να πετύχει κάτι παρόμοιο ειδικά αν γίνει μέτρο σύγκρισης με τον Βάσκο.

Επίσης, ένα άλλο επίτευγμα του Βαλβέρδε είναι η σχέση του με τον Τύπο. Ο Ερνέστο δεν καταλάβαινε τίποτα από όσα του έλεγαν και έγραφαν. Δεν επηρεαζόταν και συνέχιζε ανενόχλητος τη δουλειά του. Δεν είναι εύκολο να έχεις έναν τέτοιο προπονητή.

Γιατί πολλές φορές οι εφημερίδες με τον τρόπο τους καταφέρνουν να επηρεάζουν την κατάσταση σε μια ομάδα. Ο Βαλβέρδε, όμως, δεν σκάμπαζε από δημοσιεύματα και τέτοιου είδους "προσταγές".

Και θα κλείσουμε με το θέμα των αποδυτηρίων. Ο Βαλβέρδε στις τρεις σεζόν του στον Ολυμπιακό απέδειξε ότι είναι μετρ στο να διαχειρίζεται δύσκολες προσωπικότητες εκτός γηπέδου.

Το κλίμα εντός της ομάδας ήταν πάντα εξαιρετικό. Ποτέ δεν έγινε καυγάς, όλοι ήταν σούζα και σέβονταν τον προπονητή τους, χωρίς αυτός όμως να είναι ...κέρβερος. Και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός ήταν μια οικογένεια έβγαινε και μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δεν είναι παίξε - γέλασε να έχεις έναν τέτοιο προπονητή, λοιπόν.

Αν θέλεις έναν αποδεδειγμένα καλό προπονητή στο κοουτσάρισμα θα τον βρεις. Θα τα "σκάσεις" και θα τον βρεις. Το θέμα είναι να έχει και το υπόλοιπο "πακέτο" που διέθετε ο Βαλβέρδε. Αυτό είναι το δύσκολο και το μεγάλο στοίχημα, πλέον, για τον Μαρινάκη.

Βαλβέρδε Superleague Ολυμπιακός