Ο Ισπανός άφησε πολύ έντονο το στίγμα του όχι μόνο για τις επιτυχίες του ως προπονητής, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη ως προσωπικότητα του αθλητισμού και όχι μόνο.

Το γεγονός ότι δεν αμφισβητήθηκαν από κανέναν οπαδό ή αντίπαλο του Ολυμπιακού όχι μόνο η προπονητική του ικανότητα αλλά και το ήθος του αποτελεί το μεγαλύτερο εύσημο για τον Βαλβέρδε και είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο.

Πολύ πριν ανακοινωθεί επίσημα η αποχώρησή του από τους πρωταθλητές, είχε αρχίσει η συζήτηση για τον διάδοχό του. Το ρεπορτάζ τον θέλει να είναι ει δυνατόν συμπατριώτης του ή οπωσδήποτε της ίδιας ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας με αυτόν. Κάτι απόλυτα λογικό, για να μην πω αυτονόητο, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έχει χτιστεί σε σωστές βάσεις και δεν υπάρχει λόγος για ρίσκα ή πειραματισμούς.

Ποιος λοιπόν είναι ο πλέον κατάλληλος για να πάρει τη θέση του Βαλβέρδε; Η απάντηση (θα μπορούσε να) είναι πολύ εύκολη: Μα αυτός που θα υποδείξει ο ίδιος. Οι καλές σχέσεις του με τον κ. Μαρινάκη και η αμοιβαία εμπιστοσύνη είναι δεδομένες. Ο πρόεδρος δεν θα είχε, πιστεύω, πρόβλημα να ζητήσει τη γνώμη του και ο Βαλβέρδε δεν θα είχε κάποια επιφύλαξη να του την πει.

Το θέμα ωστόσο δεν είναι τόσο απλό. Το οικονομικό ή η επιθυμία όποιου προτείνει ο Ισπανός να έλθει στον Ολυμπιακό είναι μερικοί παράγοντες που μπορεί να κάνουν αδύνατη την πρόσληψή του. Από εκεί και πέρα, το να βρεθεί ένας τεχνικός με την ίδια νοοτροπία και ποδοσφαιρική φιλοσοφία με τον Βαλβέρδε είναι κάτι σχετικό.

Υπάρχει και το θέμα χημείας ενός προπονητή με τον σύλλογο που θα εργαστεί κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να προσδιοριστεί ακριβώς. Κι αυτό περιλαμβάνει και το δέσιμο του τεχνικού με την εξέδρα, που σ' έναν σύλλογο σαν τον Ολυμπιακό έχει ξεχωριστή σημασία. Χρειάζεται πολλή σκέψη για να βρεθεί ο προπονητής που θα περάσει τον Ολυμπιακό χωρίς κραδασμούς από την εποχή Βαλβέρδε στην επόμενη.

Πηγή: goal