ΣΟΚ με Οφόε, δεν έχει περιθώρια ο Ολυμπιακός, αυτό πρέπει να κάνει - Αυτός επιστρέφει...

Όλο αυτό το σούσουρο από την πρώτη ώρα, εμένα μου έδειχνε να είναι ενορχηστρωμένο.

Αναστατώθηκε το σύστημα του στενού περιβάλλοντος, μπλέχτηκαν στο βαρύ κλίμα παιδιά και σύζυγος, ανακατεύθηκαν εφημερίδες και Μέσα της πατρίδας τους, στο Βέλγιο. Μια αδικαιολόγητη υπερβολή στο όλο θέμα που προέκυψε από τη διάρρηξη στο σπίτι τους, η οποία εμφανώς κάπου αποσκοπούσε.

Όλοι αντιλαμβανόμαστε, πολύ περισσότερο όσοι έχουμε πέσει θύματα παρόμοιας ιστορίας, ότι επόμενη και φυσιολογική είναι μια αναταραχή στο σπίτι, μια διατάραξη του ήρεμου, του ήσυχου κλίματος, ύστερα από ένα τέτοιο συμβάν, το οποίο οι ψυχολόγοι το έχουν αποκαλέσει «βιασμό».

Έτσι είναι. Άμα ξένοι μπουκάρουν στο δικό σου, τον προσωπικό χώρο, νιώθεις παραβιασμένη την πόρτα της ιδιωτικής σου ατμόσφαιρας. Εκεί που ζεις, αναπνέεις, κινείσαι, κοιμάσαι και κυκλοφορείς όπως γουστάρεις, μπαίνουν απρόσκλητα και βάναυσα ληστές και σου «μαγαρίζουν» τα πάντα.

Η απώλεια των υλικών στοιχείων του σπιτιού, περιουσιακών αντικειμένων, είναι ένα σοκ. Αλλά πολύ μεγαλύτερο, ισχυρότερο και από αυτό – ή σε συνδυασμό κιόλας – είναι η αιφνίδια διατάραξη της ατομικής και οικογενειακής σου γαλήνης.

Ως προς αυτό έχει τα χίλια δίκια της η οικογένεια Οφόε. Η (υπέρ)-έκταση που δόθηκε στο περιστατικό είναι όμως εκείνη που δημιουργεί υπόνοιες και που σε βάζει σε σκέψεις.

Αν εξετάσουμε παράλληλα την καμπή στην αγωνιστική παρουσία του Οτζίτζα στο ίδιο χρονικό διάστημα, μαζί με την απουσία του εξαιτίας του τραυματισμού του, σε συνάρτηση και με τα κατά καιρούς δημοσιεύματα του βελγικού, αλλά και του πορτογαλικού Τύπου περί ενδιαφέροντος Πόρτο, κλπ. για τον παίκτη, τη φυγή της οικογένειας για περισσότερο από ένα ενάμιση μήνα από την Ελλάδα προκειμένου να βρει λιμάνι επιστροφής στην ψυχική ηρεμία στη χώρα τους, δεν θέλει φιλοσοφία να καταλάβουμε ότι κάπου είναι «χαλασμένοι» οικογενειακώς και δεν τους κάνει καρδιά να παρατείνουν την διαμονή τους εδώ.

‘Είναι γεγονός ότι στο γήπεδο ο (πράγματι) σπουδαίος αυτός επιθετικός μέσος, δεν «πετάει» το τελευταίο δίμηνο. Τον πείραξε που έφυγε ο Χάσι, που δεν είναι μαζί του πια να δουλεύουν παρέα ο προπονητής που του έχει σταθεί σημαντικά στην καριέρα του; Διανύει απλά μια καμπή, μια φυσιολογική περίοδο κάμψης, ντεφορμαρίσματος;’

Ο ηγέτης του τώρα και του αύριο

Λένε διάφορα, εικάζονται πολλά, ανεξάρτητα από την άψογη στάση Λεμονή και Ολυμπιακού απέναντι του. Ειδικά από τη στιγμή που έπαψε να κάθεται στον ερυθρόλευκο πάγκο ο άνθρωπος που τον έφερε στην Ελλάδα και πολύ περισσότερο μετά το συμβάν με τη διάρρηξη στο σπίτι του, όλος ο σύλλογος των πρωταθλητών, σύσσωμος ο οργανισμός είναι στο πλευρό του, περιβάλλοντάς τον με εμπιστοσύνη ηγέτη. Του τώρα, του σήμερα και του αύριο της ομάδας.

Με το ζόρι, βέβαια, παντρειά δεν γίνεται! Εντάξει ο επαγγελματισμός, καλή και η πρόθεση, «μέσα» και η ηθική υποχρέωση.

Ο Οτζίτζα δεν έχει δώσει αφορμές να κατηγορηθεί για ανεπάρκεια σε όλες αυτές τις ηθικές αξίες.

Έλα όμως που άμα δεν λέει να συμμαχήσει η διάθεση με την όλη κατάσταση, τι παραπάνω μπορείς να κάνεις;

Ο Ολυμπιακός έχει βάλει ένα πλαφόν για όποιον τελικά θέλει πραγματικά να αγοράσει τον Βέλγο άσο. Τώρα, το χειμώνα. Κάπου στα 5 εκατομμύρια που το βρίσκω λογικό. Γιατί η ομάδα τον θέλει, τον χρειάζεται τον ποδοσφαιριστή, καθώς είναι και ότι ποιοτικότερο διαθέτει το ρόστερ της, μαζί με τους Φορτούνη και Μάριν, το έχω γράψει πολλές φορές.

Εύλογα συνεπώς να βάλει και μια μικρή υπεραξία στην τιμή πώλησης του, χωρίς καν να τον έχει βγάλει εκείνη στο σφυρί.

Αν η Πόρτο και η κάθε Πόρτο επιθυμεί να εντάξει άμεσα, το αμέσως προσεχές διάστημα τον Οφόε στο δυναμικό της, θα τον πληρώσει. Και ο ίδιος και ο μάνατζερ του (που κάνει χρόνια δουλειές με τον Ολυμπιακό) το γνωρίζουν ότι οι οικονομικοί όροι μπαίνουν από τον Πειραιά και από πουθενά αλλού.

Υπό τοιαύτες συνθήκες όμως και υπό το ψυχολογικό βάρος της διάθεσης του ποδοσφαιριστή, δεν νομίζω ότι και ο Ολυμπιακός έχει πολλά περιθώρια να εμμένει αμετακίνητος στην παραχώρηση του. Είτε γιατί τον χρειάζεται τον Οτζίτζα, είτε γιατί δεν τον ικανοποιούν οι προσφορές των άλλων.

Θα χρειαστεί νομίζω να βάλουν κι άλλο νερό στο κρασί τους οι πρωταθλητές, σε μια μετακίνηση που δεν την επιθυμούν, ωστόσο φαίνεται να είναι και μονόδρομος! 

Επενδύει οι Ολυμπιακός στην ελληνική αγορά και το μέλλον (Πασαλίδης, Ίγκορ, Μαυροπάνος) και φαίνεται αυτό να βασίζεται σε ουσιαστικό σχέδιο μεγαλόπνοης προοπτικής. Και όχι να αγοράσω για… να αγοράσω ποδοσφαιριστές μη τυχόν και τους πάρει άλλος.

Άλλο η επιθετική πολιτική και άλλο η καταστροφική εναντίον του αντιπάλου. Γιατί στο κάτω κάτω ο απέναντι μπορεί και να μην τον έπαιρνε ποτέ αυτόν ή τον δίπλα παίκτη, αλλά και να συνέβαινε τι σε απασχολεί αφού εσένα δεν σου κάνει!

Το θετικό για τον Ολυμπιακό φαίνεται πλέον από μίλια μακριά και δεν είναι άλλο από ένα σαφές επενδυτικό πρόγραμμα για το άμεσο και το απώτερο μέλλον, σαρώνοντας τον αφρό της ελληνικής αγοράς, με αποκλειστικό γνώμονα όμως τις ανάγκες του. Τις δικές του ανάγκες…

Πάντως, αφού μιλάμε για τους στόπερ Αστέρα και ΠΑΣ, οφείλουμε να τονίσουμε ότι όλο και κερδίζει αντικειμενικά έδαφος, με τις τρέχουσες εμφανίσεις του στον Ατρόμητο και η παρακαταθήκη του Σπύρου Ρισβάνη. Μόνο που δεν γίνεται να φύγει τώρα (μακάρι να γινόταν) οπότε η δεύτερη ερυθρόλευκη ευκαιρία του δρομολογείται για το καλοκαίρι.

*** ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία, χαμόγελα και αγάπη, φίλες και φίλοι.