Μου έλεγαν άνθρωποι του Ολυμπιακού ότι «και να παίζαμε καλύτερα θα μας άφηνε ο Παπαπέτρου να κερδίσουμε;» ή ότι «άμα παίρναμε τα ντέρμπι είσαι σίγουρος ότι θα μας άφηναν να πάρουμε το πρωτάθλημα;».

Για τον Παπαπέτρου, αναστάτωσε το σύστημα όλη την προηγούμενη εβδομάδα του ντέρμπι ο Ολυμπιακός και εγώ προσωπικά τα είχα γράψει από το Σάββατο ως προς ποια θα μπορούσε να είναι για τον Ολυμπιακό η συνολική κατάληξη του κρίσιμου παιχνιδιού με την ΑΕΚ.

Να’ τα, τριπλό κακό:

  1. Ήττα-σοκ (δεύτερη από τον ίδιο αντίπαλο στην ίδια σεζόν με πανομοιότυπο τρόπο που μεγεθύνει υπερβολικά τις διαστάσεις μιας απλής βαθμολογικής απώλειας) σε εγωιστική προσμέτρηση

  2. «Βουτιά» στην 3η θέση του πίνακα με απότομη πτώση από την κορυφή μέσα σε μία μόλις εβδομάδα

  3. Ροκανισμένες στο ελάχιστο οι πιθανότητες για το 8ο, δεδομένης της δαμόκλειας σπάθης που κρέμεται πάνω από το ερυθρόλευκο κεφάλι για ποινή της έδρας του και με τον ΠΑΟΚ να περιμένει «αλαφιασμένος» στις 25 Φεβρουαρίου στην Τούμπα… Ατρόμητους, κλπ. δεν βάζω στην εξίσωση, που καθιστούν ακόμα δυσκολότερη πλέον την αποστολή των Πειραιωτών.

Όσο για τις αιτιάσεις περί εύνοιας του ΠΑΟΚ, σχόλια δεν χρειάζονται καθόλου, αφού είναι τόσο καραμπινάτες οι περιπτώσεις που ο Δικέφαλος του Ιβάν «σπρώχνεται» προκλητικά, που και οι ίδιοι οι οπαδοί της ομάδας τα ξέρουν και τα συζητάνε ανάμεσα τους. Για να μην πω γελάνε, καγχάζουν!

Στο Αγρίνιο και τα Γιάννινα φάνηκε πια απροκάλυπτα, ξεδιάντροπα όσο δεν παίρνει, σε βαθμό αίσχους, ότι σ’ αυτή την καμπή της μάχης του τίτλου, όσα δεν θα μπορούν να κάνουν ο Πρίγιοβιτς, ο Πέλκας ή ο Μάτος λ.χ., θα τα κάνουν οι «κόρακες» και οι… λήσταρχοι συνεργάτες τους, οι βοηθοί, στο ξέφρενο ράλι της κλοπής αποτελεσμάτων υπέρ του ΠΑΟΚ!

Σε λίγο θα μετράμε τα οφσάιντ-γκολ που βάζουν με… τα στρέμματα όχι με τη μεζούρα.

Δεν τίθεται λοιπόν καν προς συζήτηση, αφού είναι πέρα κάθε αμφιβολίας, το κατά πού πάει το πράμα φέτος…’

Και είμαι πραγματικά περίεργος, όπως πολλοί άλλοι το διαβλέπουν, να δω πώς θα φάνε τα… πούπουλα τους οι δύο Δικέφαλοι…

Η ΑΕΚ έχει πολύ καλό σύνολο, είναι γερή ομάδα και δεν υπολείπεται καθόλου του ρόστερ του ΠΑΟΚ. Οι ασπρόμαυροι υπερτερούν σε βάθος, στις λύσεις τους, αλλά εάν η Ένωση – ο Μανόλο επί της ουσίας στις ανάσες που καλείται να δώσει οπωσδήποτε σε Λάζαρο ας πούμε, καθώς και αρκετές άλλους βασικές μονάδες του - κάνει σωστή διαχείριση της Ντιναμό Κιέβου και του Europa League, θα κοντράρει στα ίσα τον άλλο Δικέφαλο. Θα την αφήσουν;

Ο Μελισσανίδης δεν είναι κανένας χθεσινός, ούτε άσχετος με την πραγματικότητα. Μέσα στα πράματα είναι. Ήδη ένα Κύπελλο, το περυσινό, το έχασε… «πέτσινα». Με «μαϊμουδένιο» γκολ.

Και το πήρε κατάκαρδα γιατί δεν γουστάρει να τον πιάνουν «κώτσο». Λένε ότι μετάνιωσε για το δείπνο με τον Ιβάν πριν το ματς και ότι δεν θα επιτρέψει να του ξανασυμβεί παρόμοια φάση.

Γι’ αυτό λέω ότι αναμένω με πολλή περιέργεια να δω την κατάληξη των «αλληλοραμφισμάτων»!

Γράφοντας όλα αυτά, όχι, δεν ξέχασα τον Ολυμπιακό. Αλλά αυτή τη στιγμή που μιλάμε και για όλους τους παραπάνω λόγους δεχόμαστε ότι σίγουρα είναι… στην απέξω. Ο πρωταθλητής είναι πρωταθλητής, ο Ολυμπιακός είναι Ολυμπιακός, δεν παραδίδεται, θα παλέψει ως το τέλος και αυτό είναι που θέλει και ο κόσμος του. Ασχέτως αν το πουλάκι έχει ανοίξει την πόρτα του κλουβιού του και ετοιμάζεται να πετάξει.

Για τους ερυθρόλευκους ότι χειρότερο θα είναι να εισέλθουν σε εποχή εσωστρέφειας από εδώ και πέρα. Αρχίζοντας από κινήσεις πανικού με επίκεντρο την κουβέντα που ήδη γίνεται παραέξω από τα γραφεία της πλατείας Αλεξάνδρας για τον προπονητή.

Έλεος! Ο Όσκαρ Γκαρθία ήρθε ως «κανονικός» προπονητής, φιλόδοξος, με σύγχρονες γνώσεις και φιλοσοφία του αθλήματος και τακτικές εργασίας και προόδου δουλειάς, για να συμμορφώσει και να συμμαζέψει τον Ολυμπιακό. Που, επιτέλους, φτάνει, δεν θα αλλάζει τα πρόσωπα στον πάγκο σαν τους κινηματογράφους με τις ταινίες Α’ προβολής. Να το κάνουμε στο τέλος… κάθε βδομάδα νέος τεχνικός!

Έτσι πετάς λευκή πετσέτα. Έτσι δωρίζεις στον αντίπαλο ότι καλό διαθέτεις, ότι κόπους, θυσίες και επενδύσεις κάνεις.

Έτσι κάνεις το ΑΕΚάκι που το έλεγες ως τα χθες περιπαικτικά, μια ΑΕΚάρα αχόρταγη απέναντι στο κόκκινο. Τον Δικέφαλο τον έκανες… Άρπυια (ο ισχυρότερος αετός στον κόσμο που προκαλεί δέος και μόνο από την όψη του)!..’

Ο Γκαρσία όντως έδειξε ο άνθρωπος ότι βρίσκεται ακόμα εκτός πραγματικότητας. Χαμένος στη μετάφραση. Μπερδεμένος μεταξύ του σαματά για τους διαιτητές και τις ασχήμιες των γηπέδων μας, με την ταχύρρυθμη εκπαίδευση που πρέπει να κάνει για να μάθει πού είναι, πού βρίσκεται, ποιους παίκτες και ποια ομάδα έχει αναλάβει.

Δεν είναι δυνατό να αποκαλεί «άπειρους» τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Τους πρωταθλητές! Για να δικαιολογήσει και να δικαιολογηθεί για τις εσφαλμένες επιλογές του και την πλημμελή ανάγνωση ενός ακόμα ματς (του… συνέβη και στην Τρίπολη, τα είχαμε ξαναπεί).

Δεν γίνεται να το κάνει μία με την ΑΕΚ και να το ξανακάνει, 10 μέρες μετά πάλι, αυτό με τον Ανσαριφάρντ. Ανήκουστο! Ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος στον πάγκο σε ένα από τα καθοριστικότερα ματς τίτλου! Πες μας τι πίνεις και δεν μας δίνεις δηλαδή αθεόφοβε!

Ο οποίος Καρίμ μπήκε μετά ξανά και τον ξανά-εξέθεσε έτσι; Και με ρεκόρ ισοφάρισης της επίδοσης σερί σκοραρίσματος του Κώστα Μήτρογλου. Πέντε στα πέντε!

ΟΚ ναι, αλλά δεν βγαίνει και… άχρηστος από αυτά ο προπονητής. Όχι μόνο δεν είναι άκαιρο για να κριθεί, αλλά είναι και άσχετος όποιος συμπεραίνει από τούτα τα τόσο ολίγα που έχουμε δει από τον Γκαρθία στην τόσο σύντομη παρουσία του στην Ελλάδα.

Ο Καταλανός ήρθε για να οικοδομήσει τη νέα ομάδα του χρόνου και του παραχρόνου. Εντάξει, δεν ήρθε για… να χάσει το πρωτάθλημα. Όμως δεν το χάνει αυτός. Μην παλαβώσουμε κιόλας.

  • Το χάνει ο αλλοπρόσαλλος φετινός Ολυμπιακός.

  • Τα λάθη του καλοκαιριού και σε προπονητή και σε μεταγραφές με ευθύνη της διοίκησης ξεκάθαρα η οποία τα έχει παραδεχτεί πολλάκις

  • Και η αδικία που ζει στο πετσί της η ομάδα, βαφτισμένη ως… εξυγίανση (τι είπες τώρα)!’

Το νου σας… τον Όσκαρ. «Το νου σας ρεμάλια»… μην τυχόν και τα παρατήσουν και άλλοι κάποια στιγμή από την πολύ μίρλα και χαθεί ολάκαιρο το έδαφος από κάτω…