του Κώστα Γκόντζου
Το... λάθος των Πράσινων στο Καραϊσκάκη και πώς "ξεχνούν" την ΑΕΚ! Ο Κώστας Γκόντζος γράφει για το Τριφύλλι που είχε πάθος και ψυχή, αλλά ξέχασε να παίξει ποδόσφαιρο στο ντέρμπι, για τους Πειραιώτες που άντεξαν περισσότερο από ό,τι περίμενε ακόμα και ο Σέρβος προπονητής, αλλά και για τη μάχη στον βαθμολογικό πίνακα.
Παναθηναϊκός: Όταν στο ποδόσφαιρο κάνεις ζητούμενο και πρώτης προτεραιότητας μάλιστα το αυτονόητο, τότε φυσιολογικά ξεχνάς ή βάζεις σε δεύτερη μοίρα το ουσιαστικό που είναι και το πιο καθοριστικό.
Έτσι και ο Παναθηναϊκός, στον απόηχο των... παραινέσεων και... απαιτήσεων δημοσιογράφων και οπαδών την εβδομάδα πριν το ντέρμπι, πήγε στο Καραϊσκάκης να δείξει ότι... πειθάρχησε στις παραινέσεις και απαιτήσεις, δηλαδή να δείξει... πάθος και ψυχή.
Κι όντως.
Έδειξε από το πρώτο λεπτό πάθος και ψυχή ο Παναθηναϊκός.
Απλά... ξέχασε ότι έπρεπε να παίξει και μπάλα αν ήθελε κάτι παραπάνω από το απλά να μην φύγει ηττημένος από το ντέρμπι.
Μόνο που... πάθος και ψυχή έδειξε και ο Ολυμπιακός.
Καθώς κι αυτός πήγε με... αντίστοιχες παραινέσεις και απαιτήσεις στο ντέρμπι.
Έτσι και οι δύο ομάδες αναλώθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, στο να... αποδείξουν σε οπαδούς και δημοσιογράφους ότι... δεν ήταν αδιάφορες και ότι είχαν πάθος και ψυχή για να πάρουν αυτό που ήθελαν.
Κι απ' αυτή την άποψη, το ντέρμπι ήταν όντως συναρπαστικό.
Δυνατές μονομαχίες, προσωπικές αναμετρήσεις, δύναμη στις συγκρούσεις, τρέξιμο, πολύ τρέξιμο για την ακρίβεια και από τους δύο και αν κάποια στιγμή... θυμόταν και κάποιος από τους ποδοσφαιριστές και την... άλλη του ιδιότητα εκτός δηλαδή από αυτή του... μονομάχου με πάθος και ψυχή, γινόταν και καμιά... ποδοσφαιρική φάση, σαν κι αυτές που προκάλεσαν δυο τρεις ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο, με χαρακτηριστικότερες και πιο επικίνδυνες αυτές του Ολυμπιακού.
Στο διάστημα αυτό, ο Παναθηναϊκός επί της ουσίας... εξουδετερώθηκε από το ίδιο του το παιχνίδι, καθώς εκεί που θεωρητικά θεωρούσε ότι είχε το ατού και την υπεροπλία του, δηλαδή στο τρέξιμο και στη δύναμη, βρήκε απέναντί του περίπου ισοδύναμες καταστάσεις.
Έτσι χάθηκε εντελώς το κέντρο του αφού Μπερνάρ και Κουρμπέλης αντικειμενικά δεν είναι... για τέτοιες καταστάσεις, ενώ Παλάσιος και Μαντσίνι ουσιαστικά αποδυναμώθηκαν από την στιγμή που τα πλάγια μπακ πίσω τους δεν περνούσαν την σέντρα και ειδικά ο Βαγιανίδης που δεινοπάθησε από τον Κανός.
Αποτέλεσμα, κάπου μπροστά ένας... μόνος του Ιωαννίδης απλά επιβεβαίωνε ότι γενικά είναι...ενοχλητικός για τις αντίπαλες άμυνες, αλλά μέχρι εκεί και τίποτα παραπάνω.
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν ελαφρώς διαφορετικό.
Κι αυτό γιατί ο Ολυμπιακός κατά κύριο λόγο προσπάθησε περισσότερο να αλλάξει τις... ισορροπίες ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και στη δύναμη, με αποτέλεσμα να δυσκολευτεί ιδιαίτερα ο Παναθηναϊκός που σ' αυτή την τακτική δεν μπορούσε να βρει αντίδοτο.
Ήταν καλύτερος σ' αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός κι έχασε πραγματικά σημαντικές ευκαιρίες για να βγάλει γκολ.
Φαίνεται όμως πως αυτό, το είχε σε γενικές γραμμές στο μυαλό του ο Γιοβάνοβιτς, απλά περίμενε μέχρι το 65' με 70' περίπου για να... φρεσκάρει την ομάδα του και να πάει το παιχνίδι εκεί που θεωρητικά απ' αυτό το χρονικό σημείο και μετά θα υπερτερούσε, δηλαδή στην δύναμη και στην ταχύτητα.
Κι εκεί συνέβησαν κάποια πράγματα που μάλλον δεν τα περίμενε.
Το βασικό ήταν, ότι με εξαίρεση ένα πεντάλεπτο περίπου και συγκεκριμένα όταν ο Μίτσελ έκανε το αναμενόμενο "δώρο" στον Παναθηναϊκό να βγάλει τον Μπακαμπού που κρατούσε μόνο του όλη την άμυνα του Παναθηναϊκού και ειδικά τα στόπερ στην περιοχή τους και να βάλει και τον Ελ Αραμπί και τον ουσιαστικά παλαίμαχο πια Βαλμπουενά αδυνατίζοντας απίστευτα την πίεση του Ολυμπιακού, εκεί δηλαδή που ο Παναθηναϊκός... ανάσανε λίγο, βγήκαν πιο μπροστά οι αμυντικοί του και έφτιαξε δυο τρεις καταστάσεις στην περιοχή του αντιπάλου του, οι γηπεδούχοι συνήλθαν σχετικά γρήγορα.
'Ετσι όχι μόνο ανέκτησαν την κατοχή και την κυριαρχία στο γήπεδο, αλλά προς μεγάλη έκπληξη όλων και ανάμεσά τους λογικά και του Γιοβάνοβιτς, έδειξαν να διαθέτουν μεγάλα αποθέματα δυνάμεων με αποτέλεσμα στο διάστημα που απέμενε να κυριαρχήσουν ξανά στο γήπεδο και να αναγκάσουν τον Παναθηναϊκό σε παθητικό ρόλο.
Το ότι τελικά ο Παναθηναϊκός δεν έφυγε ηττημένος από το Καραϊσκάκης, οφείλεται περισσότερο στην αστοχία ή την ανικανότητα αν θέλετε των μεσοεπιτεικών του Ολυμπιακού και στην απόφαση του VAR να γυρίσει την φάση του γκολ του Βρουσάϊ αρκετά πίσω ώστε να διαπιστωθεί το ξεκάθαρο οφ-σάϊντ του Ελ Αραμπί, παρά στην συγκροτημένη και οργανωμένη αντίδραση του Παναθηναϊκού.
Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός έφυγε με την ισοπαλία από το ντέρμπι.
Και μπορεί να πανηγυρίζουν η έστω να δηλώνουν ικανοποιημένοι οι "επικοινωνιακοί του μηχανισμοί", αλλά δυστυχώς για μια ακόμα φορά μοιάζει να ασχολούνται μόνο με το πόσους βαθμούς αφήνουν πίσω από την κορυφή τον Ολυμπιακό και να... ξεχνουν την ΑΕΚ που κέρδισε και πλησίασε σε απόσταση πρωτοπορίας αν πάρει το παιχνίδι με τον Ατρόμητο, γεγονός που μάλλον δεν θάπρεπε να αφήνει και τόσο ικανοποιημένο ή πολύ περισσότερο πανηγυρίζοντα τον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, ή αν θέλετε μια άλλη... πληγή για την προσπάθεια που κάνουν ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις