Έφυγε σε ηλικία 76 ετών ο ποντιακής καταγωγής τραγουδιστής Γιάννης Φλωρινιώτης, ο οποίος νοσηλευόταν σε νοσοκομείο με πνευμονικό οίδημα, καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.
Γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Κλείναι της Φλώρινας στις 15 Φεβρουαρίου 1947. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Αποστολίδης, το οποίο το άλλαξε όταν ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 16 ετών.
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης ήταν για 50 χρόνια ο άρχοντας της πίστας και πρωτοπόρος για την παρουσίαση των προγραμμάτων του με μπαλέτα, χορευτικά και νούμερα που άφησαν εποχή. Ωστόσο εκτός από μεγάλη φίρμα, ο αείμνηστος καλλιτέχνης τίμησε και την ποντιακή καταγωγή του.
Ο ίδιος είχε διηγηθεί στη Lifo για τον πρώτο του ποντιακό δίσκο που αφιέρωσε στον πατέρα του και τη συμμετοχή του σε ποντιακές ταινίες, όπως «Ο Δέσκαλον», «Ο τσοπάνον», «Το κρίμαν», «Η Ξενητεία». Πρόκειται για δουλειές που άφησαν εποχή την εποχή της βιντεοκασέτας.
«Εμένα ο πατέρας μου έπαιζε καταπληκτική ποντιακή λύρα. Με κρατούσε στην αγκαλιά του, ήξερε ότι θα φύγει και έκλαιγε. Τραγουδούσε ”Ελάτε να με ξεπροβοδίσετε εκεί που θα πάω”, ένα παραδοσιακό, και τα δάκρυα του έτρεχαν στα δικά μου μάγουλα και μου τα σκούπιζε. Από τότε εγώ ήθελα να ασχοληθώ με το ποντιακό τραγούδι, απ’ την πρώτη εταιρεία που ήμουν, αλλά αυτοί θέλαν λαϊκά.
»Ο πρώτος ποντιακός μου δίσκος αφιερώθηκε στον πατέρα μου. Ο δεύτερος έγινε χρυσός, πούλησε 50.000, εκεί που τα ποντιακά πούλαγαν το πολύ 2.000! Μετά από πολλά χρόνια έκανε κι ο Καζαντζίδης ποντιακό δίσκο. Όμως εμένα μ’ έτρωγε, έλεγα ”Τι άλλο να κάνω με τα ποντιακά;” Πήγα λοιπόν στα πιο ωραία μέρη της Μακεδονίας και με τη συμπαραγωγό μου, τη Ροζαλία Γαβριηλίδου, βρήκαμε ποντιακά συγκροτήματα και αφηγούμασταν την ιστορία του Πόντου και της Παναγίας Σουμελά.»
Αυτή η ταινία έγινε πρόχειρα στην αρχή και μετά πιο φροντισμένη. «Και όταν βγήκε σαρώσαμε», λέει ο Φλωρινιώτης. Τι κι αν του έλεγαν όλοι: «μην χαραμίζεις την καριέρα σου»; Εκείνος επέμεινε και έκανε μετά τον «Τσοπάνο», σενάριο, μουσική στίχους, τραγουδούσε και έπαιζε στην ποντιακή. Γυρίστηκε στα βουνά της Αριδαίας. Από αυτήν την ταινία είναι το «Πατέρα εσύ αν έζηνες».
Αυτή η ταινία είχε επίσης μεγάλη επιτυχία και μάλιστα, λέει ο Πόντιος καλλιτέχνης από τη Φλώρινα, «στη Ρωσία, έμαθα, που απαγορευόταν το βίντεο, οι άνθρωποι μαζεύονταν κρυφά στα σπίτια και έκλαιγαν με τον Φλωρινιώτη». Ακολούθησαν οι ταινίες «Κρίμαν», δραματική, τα «Αδέλφια» σε δύο μέρη, η κωμωδία «Ο Δέσκαλον» και «Η Ξενιτεία». Στην, εύλογη αν λάβει κανείς τα δεδομένα της εποχής, ερώτηση του Μποσκοΐτη σχετικά με το χρόνο γυρισμάτων, ο Γιάννης Φλωρινιώτης απαντά: «Πριν τα ποντιακά, είχα γυρίσει και με τη ΓΚΡΕΚΑ ΦΙΛΜ του Λεφάκη το ”Η αδερφή μου η τρελοπόντια”. Ο παραγωγός έλεγε ότι σε μια βδομάδα έπρεπε να έχουμε τελειώσει, καλώς ή κακώς.
Προχειροδουλειά δηλαδή. Εμάς όμως, η παραγωγός εταιρεία ΒΑΣΙΠΑΠ, που αγαπούσε το ποντιακό τραγούδι και είχε εξελιχθεί στη VIP-VIDEO, μας έδινε δυο και τρεις μήνες για γυρίσματα, τους ενδιέφερε το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Σκηνοθέτης ήταν ο Βασίλης Παπαδόπουλος, ο παραγωγός της ΒΑΣΙΠΑΠ. Κουραζόμουν, αλλά έλεγα ”Αχ Παναγία μου, ας τελειώσει η ταινία και μετά ας πάθω ότι είναι να πάθω”.»
ΠΗΓΗ: Infognomonpolitics.gr