Ο δεύτερος γύρος θα είναι σχεδόν ξέγνοιαστος! Για να προχωρήσει η ομάδα στα προημιτελικά, αρκεί -μάλλον- να πετύχει μία μονάκριβη νίκη, την τελευταία αγωνιστική (Δευτέρα) επί της Γεωργίας, της ομάδας που εκείνη την ώρα θα φτιάχνει τις βαλίτσες για το μακρύ ταξίδι της επιστροφής στην Τιφλίδα. Στο μεταξύ, θα έχει παίξει με τη Σλοβενία και τη Ρωσία, οπλισμένη με τη σιγουριά της ομάδας που έχει μόνο να κερδίσει από αυτές τις αναμετρήσεις.

Ακόμα και αν γνωρίσει δύο απανωτές ήττες, θα έχει στη διάθεσή της το «μαξιλάρι» της αναμέτρησης με την παρέα του Γκιόργκι Σερμαντίνι και του Ζάζα Πατσούλια. Δεν χρειάζεται να αγχωθεί για την ταυτότητα του αντιπάλου της στον προημιτελικό. Οι διαφορές ανάμεσα στην Ισπανία, τη Λιθουανία, τη Γαλλία, την Τουρκία και τη Σερβία είναι ελάχιστες. Τρόπος να δρομολογήσουμε συναπάντημα με την πιο ευάλωτη Γερμανία μάλλον δεν υπάρχει.

Γιατί να χολοσκάμε, λοιπόν; Ετσι κι αλλιώς, θα είμαστε -θεωρητικά- το αουτσάιντερ στο περιβόητο «χιαστί» παιχνίδι. Αλλωστε, είναι σχεδόν αδύνατο να σημαδέψουμε κάποια ομάδα από τον διπλανό όμιλο, αφού οι ισορροπίες μεταξύ των μεγαθηρίων είναι υπερβολικά εύθραυστες και θα αλλάζουν ανά διήμερο. Ποιος θα στοιχημάτιζε σεβαστό ποσό για τη βαθμολογική κατάταξη μετά τους σημερινούς αγώνες; Πόσω μάλλον την τελική...

Πολύ ωραία, λοιπόν. Απαλλαγμένη από την πίεση των αγώνων που μπορούσαν να διακυβεύσουν την ύπαρξή της ή να πληγώσουν το φρόνημα όσων επιμένουν να επενδύουν τον πατριωτισμό τους στον αθλητισμό, η νέα Εθνική καλείται να φτιασιδωθεί ώστε να κρύψει τις εγγενείς αδυναμίες της και να παρουσιάσει το καλύτερο δυνατό πρόσωπο στα ντέρμπι με τη Σλοβενία και τη Ρωσία.
Σε αυτές τις δύο αναμετρήσεις θα ανταμώσουν στο γήπεδο της αμύνης τα παιδιά.

Η στατιστική της πρώτης φάσης φανερώνει ότι οι συγκεκριμένες τρεις ομάδες έχουν την καλύτερη αμυντική επίδοση της διοργάνωσης και ζουν χάρη στο επιτυχημένο τους αντάρτικο. Προκαλούν βραχυκύκλωμα στον αντίπαλο και σκυλεύουν το καψαλισμένο πτώμα του. Ετσι ξεπέρασε και η δική μας ομάδα τους ύπουλους υφάλους που απειλούσαν να γίνουν Φαλκονέρα στη διστακτική της πορεία.

Τον ποταμό Νεμούνας, που χωρίζει στα δύο το Αλίτους, τον διέβη με πόδια όχι ακριβώς στεγνά, ούτε όμως τρεμάμενα. Εδώ στο Βίλνιους κυλάει ήρεμος ο Νέρις, ο οποίος τον χειμώνα κατεβάζει μικρά παγόβουνα ώσπου γίνεται και ο ίδιος παγοδρόμιο. Αλίμονο εάν οι διεθνείς μας εμφανιστούν ξανά με παγωμένα χέρια ή με παγωμένες καρδιές.

Το πρωταρχικό μέλημα του Ηλία Ζούρου στο διήμερο της ανασυγκρότησης είναι το φροντιστήριο των διεθνών στα επιθετικά συστήματα της ομάδας, η εξεύρεση λύσεων στη δυστοκία με αμαρκάριστα σουτ και τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο, η πρακτική εξάσκηση στους περίφημους αυτοματισμούς.
Ο ομοσπονδιακός τεχνικός ομολόγησε χθες ότι οι Νικ Καλάθης, Κώστας Κουφός του ζήτησαν συγγνώμη επειδή ξεχνούσαν στο παρκέ όσα είχαν σχεδιαστεί επί χάρτου. Πώς να εγείρει κανείς παράλογες απαιτήσεις από νέα παιδιά που καλούνται να σηκώσουν τέτοιο βάρος; Η Εθνική του 2011 απαρτίζεται κατά τα 8/12 από παίκτες οι οποίοι παίζουν συμπληρωματικούς ρόλους περιορισμένης ευθύνης στους συλλόγους όπου βγάζουν το ψωμί τους. Πολλοί από αυτούς δεν τρώνε καν παντεσπάνι.

Εδώ στη Λιθουανία, η ευθύνη που φορτώθηκε στις πλάτες τους είναι απεριόριστη και το περιθώριο λάθους ελάχιστο. Μολαταύτα, η ομάδα είχε τον χαρακτήρα για να ανταποκριθεί στα αδυσώπητα «πρέπει» του διημέρου που προηγήθηκε. Δικαίως αισθάνεται αδικημένη από την αυστηρή κριτική που της ασκήθηκε από απλούς φιλάθλους στα «φόρα» του Διαδικτύου. Τι περίμεναν δηλαδή οι αρχιερείς της γκρίνιας; Πέντε 30άρες και δώδεκα ζογκλέρ; Δεν βλέπουν σε ποιο ύψος είναι τοποθετημένος ο πήχυς;

Η ομάδα βρίσκει ρυθμό και ελπίζει να σβήσει τις επόμενες ημέρες την υποτιθέμενη ντροπή της ήττας από τη FYROM και να κερδίσει ακόμα και τους πιο δύσπιστους, αυτούς που επιμένουν να ζητούν εξηγήσεις για τη... μειοδοσία του Σαββάτου. Η ξεγνοιασιά με την οποία πέφτει στα βαθιά νερά της επόμενης φάσης μπορεί να αποδειχθεί ιδανική πανοπλία.

ΠΗΓΗ: Sportday