Με τέτοια ψυχικά αποθέματα η εθνική μπορεί να πάει στο Ρίο. Δεν το βάζει κάτω, παλεύει και γυρνάει παιχνίδια που της πάνε στραβά.

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μπήκε αρκετά μαγκωμένο. Ναι μεν έχασε την κλασική ευκαιρία με το δοκάρι του Μανιάτη, αλλά δεν πάταγε καλά στο βρεγμένο τερέν. Η λάθος εκτίμηση του Παπαδόπουλου έφερε το πέναλτι και το 1-0.

Στο β’ μέρος ο Σαμαράς μπήκε μέσα, ανέβασε όλη την ομάδα και η εθνική θυμήθηκε από τι μέταλλο είναι φτιαγμένη. Από το 46 άρχισε να κάνει ευκαιρίες και μόνο όταν πέτυχε την ανατροπή φάνηκε να ηρεμεί. Παρά ταύτα, θα μπορούσε να είχε πετύχει κι άλλο γκολ.

Οι αναποδιές, λοιπόν, όπως το δοκάρι του Μανιάτη, το πέναλτι στην Λετονία, ο τραυματισμός του Σαμαρά, το κακό τερέν δεν πτόησαν την ομάδα του Σάντος, που τελικά βρήκε λύσεις για να δείξει από την αρχή ποιος θα είναι το αφεντικό του ομίλου.