Μετά από ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι με δύο βαριές ήττες, δύο αποκλεισμούς και αρκετή μιζέρια, επιτέλους στο κλείσιμο του Αυγούστου και ένα χαρμόσυνο γεγονός. Επιτέλους, να σκάσει και λίγο χαμόγελο στο χειλάκι του κόσμου που έχει φρικάρει με όσα βιώνει και όσα ακούει εδώ και μήνες από τους «εγγυητές» και όσα δεν ακούει από τους «σωτήρες»…

Κατά τη γνώμη μου, με όσα έχουν προηγηθεί, το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού ήταν ιδανικό στην Κέρκυρα. Δίχως να παίξει καμιά σπουδαία μπάλα, η ομάδα ήταν σοβαρή από την αρχή μέχρι το τέλος της αναμέτρησης. Εστω και αν υπήρξαν στιγμές που οι Πράσινοι έβγαλαν στον αγωνιστικό χώρο αρκετές από τις αδυναμίες τους, είχαν αρκετή διάθεση, μπόλικο πάθος, ομαδικό πνεύμα, ακόμη και περισσότερα τρεξίματα συγκριτικά με προηγούμενους αγώνες…

Δεν είναι εύκολο για μια ομάδα που προέρχεται από ένα ηχηρό χαστούκι την Πέμπτη, με τους παίκτες να τα έχουν ακούσει, τον προπονητή να βρίσκεται υπό πίεση και γενικώς με την ψυχολογία στο ναδίρ, έπειτα από τρία 24ωρα να παρουσιάζεται μεταμορφωμένη. Και αν μη τι άλλο, ο Παναθηναϊκός στην Κέρκυρα ήταν περισσότερο ομάδα από κάθε άλλο εφετινό παιχνίδι του. Και αυτό θεωρώ πως είναι το κλειδί για να μπορέσει αυτή η ομάδα και το συγκεκριμένο ρόστερ να έχει τύχη στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο leoforos.gr

Κέρκυρα LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS