Give (them) a high five! (BINTEO)

Το φάσμα του πρόωρου αποκλεισμού, η ένταση του προηγούμενου 24ώρου που κατευνάστηκε με την ολική επαναφορά των πιτσιρίκων της Εθνικής, αλλά πυροδοτήθηκε δύο ώρες αργότερα με τη βοσνιακή βόμβα που τοποθετήθηκε στα σκέλια μας, σε συνδυασμό με την συγκινητική ταύτιση των νεαρών Λιθουανών με το μπάσκετ, που ανθίζει ακόμα και σε μία πόλη που είτε είναι μεθυσμένη, ή κοιμάται, ταρακουνά στο σέικερ ένα μοναδικό συναίσθημα.

Νοσταλγίας, θαυμασμού, αγωνίας, πίεσης κι άγχους. Κυριακή βράδι... Στο Αλίτους, ένα δυο αυτοκίνητα κυκλοφορούν στο δρόμο... Το σκοτάδει έχει απλώσει το πέπλο του. Ακόμα και οι μαρκίζες είναι σβηστές. Είναι η προτελευταία νύχτα της εμπλοκής του τόπου, στο event της χρονιάς για τους Λιθουανούς.

Από αύριο, η... πλατανοϋφαντη αυτή γωνιά της χώρας, θα επιστρέψει στους μονότονους ρυθμούς της, που ορίζονται από αυτό που το οποίο με παγιωμένη περηφάνεια, μας απάντησε ένας 20χρονος φοιτητής ηλεκτρονικών υπολογιστών, γεννημένος στο Αλίτους.... ¨Η ζωή μας έχει τρεις άξονες... Δουλειά, σπίτι, ποτό!". Και ποτό! Ναι! Λίγο μετά τα μεσάνυχτα κάθε ενήλικος αρσενικός της πόλης, αν σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να είναι τύφλα στο μεθύσι.

Τόσους "τελειωμένους", πλήρως παραδομένους στην Θεά μπύρα, δεν έχω δει μαζεμένους σε έναν τόπο. Χθες το βράδυ όμως, σε ένα μικρό καφέ της περιοχής που στερεί από τους κατοίκους της την ελπίδα και την προοπτική και είναι βουτηγμένο στη μιζέρια, έχοντας μοναδική διέξοδο διαφυγής τον αφρό της μπύρας που ρέει ασταμάτητος, μία 50αριά παιδάκια μας έδωσαν μαθήματα ζωής. Διασκεδάζοντας μέχρι τελικής πτώσεως και μέχρι αργά το βράδυ, την εμπειρία που για αυτούς θα τελειώσει σήμερα.

Και ακούγοντας τουλάχιστον 20 φορές κατά τη διάρκεια της βραδιάς το επίσημο τραγούδι του Ευρωμπάσκετ, το οποίο (αν δεν το έχετε κάνει ήδη) αξίζει τον κόπο να το ακούσετε. Είναι το τραγούδι, που ακούγεται παντού, που, ακόμα και στο δρόμο αν περπατάς, θα ακούσεις σίγουρα να το σιγοτραγουδάει, ή να το σφυρίζει με τα χείλια σουφρωμένα.

Γιατί το μπάσκετ στη Λιθουανία είναι τελετή, είναι στιγμή, είναι απόλαυση και ψυχαγωγία, με τους νεαρούς να απολαμβάνουν κάθε μία στιγμή της φιλοξενίας του ενός ομίλου στην πόλη τους. Και περιμένοντας βεβαίως τον Σάρας και την παρέα του, να τους βγάλει στο δρόμο το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου. Για να αποκτήσει και νόημα ο ένας από τους τρεις άξονες της ζωής τους, το ποτό, που ακόμα και στα 20χρονα παιδιά, δεν έχει γίνει τρόπος διαβίωσης, αλλά τρόπος επιβίωσης.

Το τραγούδι του Μαριόντας, του Μάντας και της Μία, ήταν ικανό να τους ξεσηκώσει, όσες φορές κι αν ακούστηκε. Με τους πιτσιρικάδες να ενώνονται σε ένα κύκλο και να απαγγέλουν όσο πιο δυνατά μπορούν και να διατρανώσουν όσο πιο μακριά μπορούν, όχι μόνο της αγάπη τους για το μπάσκετ, το εθνικό του σπορ, αλλά για την απόλαυση της στιγμής. Αυτή που στην Ελλάδα νομίζω ότι έχουμε απολέσει προ πολλού.

Σε μία στροφή του τραγουδιού που έχει τίτλο "Celebrate Basketball" και διακρίνεται από ένα ταχύ μα παράλληλα νοσταλγικό ρυθμό, λέει χαρακτηριστικά "Gimme a high five", το οποίο παραφράζοντας ελαφρώς, μας φέρνει στο μυαλό την Εθνική ομάδα μπάσκετ. Αυτή που σε πείσμα των κατά συνήθεια (ου μην και κατ'επάγγελμα) μηδενιστών, στάθηκε όρθια στα πόδια της μετά το στραπάτσο εναντίον των Σκοπίων.

Ναι λοιπόν, ανεξαρτήτως τι θα γίνει σήμερα στον αγώνα με την Κροατία, ας ξεπεράσουμε της φύση μας ως Ελληνες κι ας υψώσουμε το χέρι για να ανταλλάξουμε ένα high five με αυτά τα παιδιά. "Επειδή κέρδισαν το Μαυροβούνιο;" θα αναρωτηθείτε για να σας απαντήσω... "Ναι", επειδή νίκησαν κι επειδή απέδειξαν ότι διαισθάνονται το βάρος της φανέλας που φορούν. Και ξαναλέω, ανεξαρτήτως τι θα συμβεί σήμερα.

Εμελλε στον όμιλο που συμμετέχει, τον όμιλο που έστησε μία terra balcanica επί λιθουανικού εδάφους, να κυριαρχήσουν όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που αποδίδονται σε λόγου μας. Στους Βαλκάνιους! Αυτούς που είναι ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο, σε αυτούς που δύσκολα μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη, αλλά στην καλή τους, θα σου δώσουν το παντελόνι τους αν σου λείπει ένα.

Η Ελλάδα λοιπόν, κινδυνεύει με 3 ήττες να μείνει εκτός και οι θεωρίες συνωμοσίες να αναπτυχθούν σε τέτοιο βαθμό (είμαι σίγουρος ότι έχετε ενημερωθεί για τα σενάρια πρόκρισης και το ρόλο των Σκοπίων), που θα τρόμαζε ακόμα και ο Λούκας. Πιο πιθανό πάντως (αν θέλετε τη γνώμη μου) είναι να χάσουν οι Σκοπιανοί επειδή παρουσιάστηκαν κατώτεροι από τη Βοσνία, παρά επειδή έπαιξαν ένα βρώμικο παιχνίδι στην πλάτη μας.

Είπαμε, να δοκιμαστεί η Εθνική, αλλά η σειρά των αποτελεσμάτων, ακόμα και το πρόγραμμα του ομίλου που φέρνει τα Σκόπια να παίζουν μετά από την Ελλάδα της επιβάλλουν ένα τεστ ψυχολογικής ετοιμότητας, θα ζόριζε ακόμα και κωλοπετσομένα σύνολα σε παρόμοιες καταστάσεις.

"Give them a high five" όμως, διότι τα μωρά αντέδρασαν. Παρά την κατακραυγή παρά την ερήμην καταδίκη που έφαγαν στη μούρη. Και τώρα με την Κροατία θα κληθούν να σώσουν για δεύτερη φορά την ίδια παρτίδα και να ανανεώσουν το οξυγόνο στη μπουκάλα τους.

Ο τρόπος είναι ένας και μοναδικός: Πάθος, καθαρό μυαλό, αποβολή κάθε δεύτερης σκέψης και...μπάσκετ. Αυτό που έδειξαν ότι κατέχουν στο δεύτερο ημίχρονο με το Μαυροβούνιο, τότε ακόμα και Ντούσσν Βουγιόσεβιτς, βλέποντας την Ελλάδα να παιζει σαν δαιμονισμένη στην άμυνα, γούρλωνε τα μάτια από θαυμασμό.

Ο αγώνας με την Κροατία είναι "όλα ή τίποτα" για την εθνική, ώστε να αποφύγει τα σενάρια και το άγχος του τελευταίου αγώνα. Πρέπει να είμαστε όλοι στο πλευρό της. Και να τη χειροκροτήσουμε.

Δείτε το επίσημο τραγούδι του Eurobasket...