Στην σκιά, λοιπόν, αυτής της σκοτεινής μέρας πέρασε και ο αθλητισμός. Και το ντέρμπι του μπάσκετ και το Παναθηναϊκός – Ξάνθη και τα πάντα. Ακόμα κι αυτοί που πήγαν στα γήπεδα, οι περισσότεροι μετά κατέβηκαν στο Σύνταγμα. Πού διάθεση για πολλά, πολλά με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.

Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, να μην ενδιαφερθεί κανένας για όσα συμβαίνουν γύρω του και τον αφορούν κοινωνικά, οικογενειακά, επαγγελματικά. Αυτά προέχουν, άλλωστε.

Καμένη γη, λοιπόν. Από τη μια όσα γίνανε στην βουλή με πολλούς βουλευτές να είναι υπέρ του νέου μνημονίου, παρά τις έντονες αντιδράσεις, ενώ από την άλλη τα κτίρια να λαμπαδιάζουν στο κέντρο της Αθήνας. Και, βέβαια, από το απόγευμα να γίνονται σφοδρές μάχες μεταξύ ΜΑΤ – διαδηλωτών με τόνους χημικών από τους αστυνομικούς, αλλά και πάμπολλες μολότοφ.

Έγινε, μάλιστα, και το επίσης απίστευτο. Να μεταφερθούν στο ιατρείο της βουλής δυο μεγάλες μορφές της σύγχρονης Ελλάδας, ο Θεοδωράκης και ο Γλέζος, από τα χημικά που τους ρίξανε. Ούτε αυτοί γλίτωσαν.

Σίγουρα η μέρα που ξημερώνει θα είναι διαφορετική. Θα βρει τον κόσμο με το κεφάλι κάτω, τους βουλευτές φοβισμένους για τις αντιδράσεις, ένα μνημόνιο να κρέμεται πάνω από το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, τις εργασιακές σχέσεις να είναι πια μεσαιωνικές, τον τόπο να είναι αιχμάλωτος στην Τρόικα, αλλά και μια Αθήνα… ματωμένη. Ζημιές και τραυματίες, νέφη χημικά και κάπνα, λες και είμαστε στην Καμπούλ!

Καμένη γη… Και να δούμε αν και πότε θα υπάρξει ξανά λιακάδα σ’ αυτόν τον τόπο. Δυο χρόνια τώρα δεν έχει δει κανένας άσπρη μέρα. Όσο βαρύ και απαισιόδοξο κι αν ακούγεται αυτό, δυστυχώς έτσι είναι…

 

 

 

 

 

 

 

Πολιτική Κοινωνία LIFE Ελλάδα