Από τότε, πολλοί υπουργοί Ανάπτυξης αλλάξανε και το μόνο που έγινε ήταν να πέσει πολύ νερό στον μύλο.

Και όχι μόνο αυτό. Απανωτές νομοθετικές ρυθμίσεις, ευρωπαϊκές καταδικαστικές αποφάσεις, επενδύσεις στον αέρα, απολύσεις και μια αγορά αξίας άνω του 1 δισ. ευρώ στα κάγκελα.

Και στη μέση ο καταναλωτής, για τον οποίο κόπτονται όλοι ανεξαιρέτως, εξακολουθεί να αγοράζει το ψωμί με αλμυρή τιμή, αφού η πολυπόθητη απελευθέρωση της αγοράς που θα έριχνε τις τιμές έχει μείνει στις προγραμματικές δηλώσεις.

Διαβάστε περισσότερα στο newpost.gr