Πρώτα απ΄ όλα, να ζητήσω συγνώμη από όσους περίμεναν να διαβάσουν για τον μπαγασάκο τον Ιμπαγάσα, το ντέρμπι της Σαλονίκης και το συνεχιζόμενο μπαλέτο του Λέτο ή, έστω, να πάρουν μια πάσα για να ...δοξάσουν τα τζιμάνια της Λίγκας που αποφάσισαν ότι από 20 Νοεμβρίου θα έχουμε πρωτάθλημα με 16 ομάδες, μέσω των προσθηκών Δόξας και Λιβαδειάς.

Ωστόσο, το θέμα αυτής της αγωνιστικής στα ελληνικά γήπεδα και μάλιστα σε όλους τους αγώνες, ήταν ένας άλλος αγώνας. Ο αγώνας όλων μας. Ο καθημερινός, αυτός που δίνουμε για να τα φέρουμε βόλτα, τα όσα καταπίνουμε και για να μην τα βγάλουμε στα σπίτια μας, στις γυναίκες και τα παιδιά μας, πάμε και τα βγάζουμε μαζικά όπου βρισκόμαστε μαζί με άλλους «ομοϊδεάτες» μας. Με άλλους πικραμένους. Με άλλους καταπιεσμένους. Με άλλους Έλληνες. Ναι, αυτή είναι τελικά η «ιδέα» που μας ενώνει, η Ελλάδα που μας πληγώνει.

Η Ελλάδα που ξεσπάει στους δρόμους, ξεσπάει και στα γήπεδα. Σε όλα τα γήπεδα, μέσω όλων των ομάδων. Στην μπούκα οι -κατά τους αγανακτισμένους ΚΑΙ των γηπέδων- κύριοι υπεύθυνοι γι΄ αυτό το χάλι. Αυτοί που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Αυτοί που πλέον αποφασίζουν και διατάζουν, θυμίζοντας άλλες εποχές.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

ΠΑΣ Γιάννινα ΟΦΗ Εργοτέλης Ατρόμητος Πολιτική Κοινωνία LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Παναθηναϊκός Superleague SPORTS