Αν, όμως, βάλουμε κάτω τα πράγματα, μήπως και σήμερα στο μπάσκετ εξακολουθεί να ποντάρει ο ελληνικός αθλητισμός; Εκείνα τα χρόνια ήταν η Eθνική, ο Άρης και ο ΠΑΟΚ, στην εποχή μας είναι η Eθνική, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός.
Μήπως, λοιπόν, το 1987 είχαμε κανένα ποδόσφαιρο που σάρωνε στην Ευρώπη; Σε ένα Eυρωπαϊκό είχε πάει η εθνική όλο κι όλο το 1980 και τίποτα άλλο. Και, βέβαια, λίγα χρόνια πριν είχε κάνει την πορεία μέχρι τους «4» του Πρωταθλητριών ο Παναθηναϊκός, που εκεί πράγματι έγινε κάτι ξεχωριστό.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες η Ελλάδα ήταν εκτός κόλπου στα περισσότερα αθλήματα και μόνο η ιστιοπλοϊα και η πάλη κάνανε κάτι. Μόνο μετά το 1992 άρχισε να ανεβαίνει ο αθλητισμός μας και να κερδίζει μετάλλια. Έτσι και τώρα στο Λονδίνο δεν αναμένεται να έχουμε τα μεγαλεία της Ατλάντα, του Σίδνεϊ και του 2004. Πάνε εκείνα τα χρόνια κι έχουμε επιστροφή στο μακρινό… παρελθόν.
Και σήμερα πάνω - κάτω στον ίδιο παρονομαστή είμαστε, λοιπόν. Το μπάσκετ είναι θηρίο ανήμερο, όχι μόνο σε επίπεδο Εθνικής τα τελευταία χρόνια, αλλά και στους συλλόγους με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό να κερδίζουν την Ευρωλίγκα. Ενώ τα περισσότερα σπορ παραπατάνε και τώρα, όπως και 25 χρόνια πριν. Σα να μην άλλαξαν και πολλά. Ούτε για το μπάσκετ, ούτε και για τα άλλα σπορ! Σε γενικές γραμμές πάντα και με ελάχιστες εξαιρέσεις...