Επίσης οι ένοχοι επιλέγονται και καταδικάζονται με ευκολία και -τις πιο πολλές φορές- ανάλογα με την οπαδική τοποθέτηση εκείνων που κρίνουν. Προσωπικά δεν με ξαφνιάζει, αφού τέτοιες αντιδράσεις είναι συνηθισμένες σε ανθρώπους που δεν αγαπούν τα ομαδικά σπορ, αλλά τις νίκες σε αυτά.
Ο Φερνάντο Σάντος ήδη έχει επιλεγεί ως το σφαχτάρι που θα ικανοποιήσει τον ηλίθιο και πληγωμένο εγωισμό όλων εκείνων που αντιμετωπίζουν το παιχνίδι ως αρένα στην οποία δοκιμάζεται η εθνική υπερηφάνεια. Που το αντιμετωπίζουν με μια σοβαρότητα αντιστρόφως ανάλογη της σημασίας του. Από την εικόνα που έχω -την τηλεοπτική κυρίως- για τα δύο παιχνίδια της Εθνικής και τη δυναμικότητα των αντιπάλων της, καταλαβαίνω πως δεν ήταν ομάδες καλύτερες από εμάς. Οτι θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει, πράγμα που σημαίνει ότι χάσαμε μία ευκαιρία να πετύχουμε κάτι. Η ζωή, όμως, δεν είναι μία ευθύγραμμη διαδοχή, μία ευθύγραμμη πορεία πραγμάτων. Δεν πας από το α στο β και από εκεί στο γ και ούτω καθεξής. Πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι από όλα αυτά που είναι αδύνατο να προβλέψεις και να ανατρέψει και το καλύτερα οργανωμένο σχέδιο. Οχι, η Εθνική δεν είχε κάτι τέτοιο σε κανένα από τα δύο παιχνίδια.

Ο προπονητής είχε κάνει τις επιλογές του, αλλά ας πούμε στο πρώτο ματς, δεν μπρούσε να υπολογίσει τον τραυματισμό του Αβραάμ, την κάρτα στον Παπασταθόπουλο και το χαμένο πέναλτι. Τρεις βαθμοί σε εκείνο το ματς και αυτό το κείμενο δεν θα είχε γραφτεί. Οι απουσίες της Εθνικής και ο αγωνιστικός χαρακτήρας των αντιπάλων είναι τα δεδομένα που θα διαμορφώσουν το σχέδιο αντιμετώπισης των Τσέχων. Ο Σάντος κάνει τις επιλογές έχοντας ένα σχέδιο στο μυαλό του, που δεν το κρατά κρυφό από τους παίκτες του. Το γνωρίζουν και εκείνοι. Αν το σχέδιο έχει λογική, δεν θα λειτουργήσει όταν οι επιλογές παικτών είναι λάθος ή βρεθούν σε κακή ημέρα. Ο προπονητής δεν μπορεί να προβλέψει το δεύτερο, αλλά μπορεί να το διορθώσει -πιθανόν όμως το κακό να έχει ήδη γίνει. Ας πούμε πως η επιλογή του Χολέμπας ήταν λάθος, όπως πιστεύω.

Η έλλειψη συγκέντρωσης, όμως, όλης της ομάδας και ιδίως των χαφ στο πρώτο τέταρτο δεν είναι ευθύνη Σάντος. Η επιλογή Χαλκιά είναι. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν πράγματα που ο προπονητής γνωρίζει καλύτερα, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι. Εκείνο που ξέρω είναι πως οι απόντες είναι μονίμως δικαιωμένοι και ότι οι ευθύνες σε περίπτωση αποτυχίας μιας συλλογικής προσπάθειας ανήκουν σε όλους. Σε άλλον λιγότερο και σε άλλον περισσότερο. Ακόμη, όμως, δεν έχει οριστικοποιηθεί η αποτυχία και στο φινάλε είναι ένα παιχνίδι. Εξω από αυτό, σήμερα, κλείνουν ένα σωρό κλινικές δημόσιων νοσοκομείων. Και γι' αυτό δεν θα σταυρωθεί κανείς. Ενώ για την αποτυχία της Εθνικής υπάρχουν ένα σωρό υποψήφιοι.

Πηγή: Sportday

Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ SPORTS