«Ξέρω τον Μάικ απ' όταν ήμουν 18 χρόνων. Εκείνος ήταν 17, οπότε... μπορείτε να κάνετε τα μαθηματικά. Ήμουν φίλη με την αδελφή του. Παίζαμε μαζί μπάσκετ, για την ακρίβεια ήταν σαν μεγάλη μου αδελφή. Περνούσαμε μαζί τις διακοπές, πηγαίναμε συνέχεια η μία στο σπίτι της άλλης. Και ο Μάικ ήταν φίλος με τον αδελφό μου. Αρχίσαμε να βγαίνουμε δυο χρόνια μετά.

Η αλήθεια είναι πως με φλέρταρε απ' όταν ήταν 17 -είχε πολύ ενδιαφέρον, ήταν διασκεδαστικό-, αλλά στα 19 πήρε την απόφαση να μου ζητήσει να βγούμε. Και φυσικά είπα ναι, γιατί ήταν πάντα πολύ καλό παιδί και φυσικά παραμένει. Είναι γοητευτικός, γελά πολύ και... είναι δύσκολο να αντισταθείς σε αυτό το χαμόγελο! Ακόμα και σήμερα με μαγεύει όταν γελά. Έχει πολύ μεγάλη καρδιά, είναι δοτικός και του αρέσει πολύ να προσέχει τους ανθρώπους που αγαπά. Να τους προσέχει, να τους φροντίζει...

Αυτό κάνει με όλη του την οικογένεια και κυρίως με τα ανίψια του. Τα είχε πάντα σαν παιδιά του. Ήταν πατέρας πολύ νωρίτερα απ' όταν αποκτήσαμε τον μικρό Μάικ! Για αυτό και τα καλοκαίρια που επιστρέφουμε στην Αμερική, δεν καθόμαστε στο ίδιο σημείο για μεγαλύτερο διάστημα της μιας εβδομάδας. Πάντα ταξιδεύουμε για κάπου, προκειμένου να δούμε τις οικογένειές μας, τους ανθρώπους για τους οποίους νοιαζόμαστε. Ή που θα πάμε εμείς ή που θα έλθουν εκείνοι. Δεν υπάρχει εβδομάδα που να μην έχουμε κανονίσει κάτι;);)

Απ' όταν τον θυμάμαι, το όνειρό του ήταν να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ. Γιατί δεν παίζω εγώ πια; Γιατί δεν ήμουν όσο καλή χρειαζόταν για να κάνω καριέρα;) Όταν λοιπόν πήγε στην Αριζόνα, μου ζήτησε να τον ακολουθήσω και είπα αμέσως το «ναι». Την ίδια στιγμή, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και για πρώτη φορά μείναμε μαζί. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα παράτησα όλα για τον Μάικ. Ακολούθησαν πολλές άλλες, με τελευταία όταν συμφώνησε να παίξει στον Παναθηναϊκό. Με ρώτησε αν θα ήθελα να πάμε μαζί και τη συνέχεια... την ξέρετε!

Ομολογώ ότι η μετάβαση μου από σύντροφο, σε σύζυγο και μητέρα ήταν εύκολη. όλα έγιναν τη στιγμή που έπρεπε. Παντρευτήκαμε στα 29, αν και η πρόταση είχε γίνει πολλά χρόνια νωρίτερα. Θυμάμαι, ήταν ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, όταν έπεσε στο ένα του γόνατο και μου έδωσε ένα κουτί. Το άνοιξα, είχε μέσα ένα μικρότερο, αυτό ένα ακόμα πιο μικρό, ακολούθησε ένα... ακόμα πιο μικρό, ώσπου έφτασα στο δαχτυλίδι. Πραγματικά, έμεινα άναυδη με όλο αυτό που είχε ετοιμάσει. Ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου;) Τότε αποφασίσαμε να μην προχωρήσουμε σε γάμο, γιατί ήμασταν μικροί και δεν ξέραμε πού θα οδηγήσει, τι κάνουμε.

Πέρασαν τα χρόνια και στα 28 μου, μετά τον πρώτο μας χρόνο στην Ελλάδα, με ρώτησε «τι κάνουμε;», συμφωνήσαμε πως θέλουμε να ξεκινήσουμε οικογένεια και τότε... ζήτησα από μια φίλη να μου φέρει το δαχτυλίδι από το σπίτι μου στις ΗΠΑ. Ένα όμορφο βράδυ, λοιπόν, μου ζήτησε να βγούμε λίγο στο μπαλκόνι και με ρώτησε αν ήθελα να γίνω γυναίκα του. Δεν χρειάστηκε καν να απαντήσω, γιατί... ήδη είχαμε προγραμματίσει την ημερομηνία του γάμου μας, ήδη είχα διαλέξει νυφικό. Ήταν όλα έτοιμα! Απλά, έμενε το επίσημο μέρος του πράγματος. Το τακτοποιήσαμε και αυτό και αρραβωνιαστήκαμε στην Αθήνα, ενώ παντρευτήκαμε στο Σαν Φραντσίσκο. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι πάντα η Αθήνα θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στο μυαλό μου. Έχουμε δημιουργήσει πολλές εξαιρετικές αναμνήσεις εδώ...

Για κάποιες γυναίκες μπορεί να μην είναι εύκολο να αντέξουν τη ζωή ενός επαγγελματία αθλητή, που περιλαμβάνει πολλές μετακινήσεις και αμέτρητα ταξίδια μέσα σε κάθε σεζόν. Επειδή όμως έπαιζα μπάσκετ, μπορώ να καταλάβω λίγο καλύτερα την πραγματικότητά του. Φυσικά και μου λείπει, φυσικά και θα ήθελα να είμαστε μαζί κάθε μέρα, αντιλαμβάνομαι όμως πως πρέπει να φύγει και προσπαθώ να τον στηρίζω. Πάντα ανυπομονώ να γυρίσει και πάντα ελπίζω για τα καλύτερα. Γενικά, λατρεύω να είμαι παντρεμένη με τον Μάικ. Είναι εύκολος άνθρωπος για να είναι σύζυγός σου! Τον θαυμάζω και πραγματικά εκτιμώ το γεγονός ότι συχνά πυκνά τον πλησιάζουν άνθρωποι για να του κάνουν κοπλιμέντα και να του πουν ότι «είσαι ένας από εμάς». Δεν τον λένε Μάικ. Τον λένε «Μιχάλη», κάτι που βρίσκω πολύ γλυκό.

Υπάρχουν βέβαια, και στιγμές όπως εκείνη που ζήσαμε μετά το ματς στη Λιουμπλιάνα. Επειδή ο Μάικ είναι καλό παιδί, κανείς δεν περίμενε να γίνει ό,τι έγινε. Αναφέρομαι στο γεγονός, γιατί ο ίδιος είχε πει πως η οικογένειά του τον έκανε να αισθανθεί ακόμα πιο άσχημα απ' ό,τι ήδη αισθανόταν. Έβλεπα το ματς και εκείνη τη στιγμή... έμεινα. Σκέφτηκα πως ήταν μεγάλο λάθος. Όλοι οι άνθρωποι όμως κάνουμε λάθη. Σημασία έχει να τα αντιλαμβανόμαστε, να ζητάμε συγγνώμη και να φροντίζουμε να μην τα επαναλάβουμε. Είναι παθιασμένος παίκτης, όλοι το ξέρουν αυτό. Έτυχε να χάσει τον έλεγχο. Δεν είναι ο πρώτος που πήρε μια κακή απόφαση στη δουλειά του και δεν θα είναι ο τελευταίος. Δεν ήθελα να είμαι αυστηρή μαζί του. Αρκέστηκα στο να του πω ότι είναι πατέρας πια και θα έπρεπε να παίρνει καλύτερες αποφάσεις... Η μοίρα τα έφερε έτσι και μια εβδομάδα μετά γιορτάζαμε τα πρώτα γενέθλια του μικρού μας. Υπήρξε το απόλυτο κοντράστ συναισθημάτων...

Η ζωή μου σε αυτά τα 16 χρόνια που τον ξέρω έχει αλλάξει πάρα πολύ. Η ζωή μας φυσικά άλλαξε άρδην όταν αποκτήσαμε το γιο μας. Ζω σε μια χώρα που μου αρέσει πολύ, έχω φίλους... Γενικά είχα μια καλή ζωή -και πριν φύγω από τις ΗΠΑ-, τώρα ωστόσο, όλα είναι ιδανικά. Πολλές φορές σκέφτομαι τα πράγματα που άφησα πίσω, ακόμα σκέφτομαι να σπουδάσω νοσηλευτική - όνειρο που είχα από μικρή. Ίσως και να το κάνω όταν ο Μάικ σταματήσει το μπάσκετ. Ποιος ξέρει; Ένα από αυτά που έμαθα μέσα από τις πολλές αλλαγές της ζωής μου, είναι να εκτιμώ πράγματα, όπως είναι η οικογένεια. Σκεφτείτε πως παρότι μας χωρίζει μεγάλη απόσταση -οι δικοί μου ζουν στην Καλιφόρνια- τους νιώθω πιο κοντά μου από ποτέ! Βοηθά βέβαια και η τεχνολογία. Ο αδελφός μου έχει επίσης γιο και ονειρευόμαστε να μεγαλώσουν παρέα. Σε κάθε περίπτωση, αφιερώνω πολύ χρόνο στο να κάνω οικογενειακά πράγματα.

Επίσης, αφιερώνω πολύ χρόνο στον Παναθηναϊκό, αν σκεφτείτε πως δεν έχω χάσει και πολλά ματς την τελευταία οκταετία. Νιώθω μέρος της ομάδας! Είναι αδύνατο να μη λατρέψεις τον Παναθηναϊκό, τους οπαδούς που ξέρουν να δημιουργούν μοναδική ατμόσφαιρα. Έχει μεγάλη και λαμπρή Ιστορία. Είναι από τις πιο επιτυχημένες ομάδες της Ευρώπης, με πέντε ευρωπαϊκά τρόπαια... που θα γίνουν έξι στη Βαρκελώνη. Και το δικό μου ιδανικό σενάριο είναι να αναδειχθεί MVP ο Μάικ. Θα είναι τέλεια!».

Πηγή: gazzetta.gr

Ευρωλίγκα Φωτορεπορτάζ Παναθηναϊκός