Ο Παναθηναϊκός ήταν βελτιωμένος απέναντι στην Κουμπάν, αλλά και πάλι λίγος. Σε σχέση με τα παιχνίδια με Μάλαγα και Ερυθρό Αστέρα, υπήρχε μία καλύτερη εικόνα, μία μεγαλύτερη προσπάθεια.

Απέναντι στους Ρώσους, ο Ραντούλιτσα πάλεψε στο αμυντικό κομμάτι περισσότερο από κάθε άλλο φετινό αγώνα. Εδωσε μάχες για να κερδίσει ριμπάουντ και κατοχές, ο Γιάνκοβιτς, έδωσε βοήθειες στη θέση 3, ο Φελντέιν ήταν πιο εύστοχος και συνολικά οι παίκτες του Τζόρτζεβιτς έβγαλαν περισσότερη διάθεση στο παιχνίδι τους.

Παρότι υπήρξε βελτίωση, αποδείχθηκε πως αυτή δεν ήταν αρκετή για να οδηγήσει σε μία σημαντική εκτός έδρας νίκη και ο Παναθηναϊκός έχασε για τρίτη συνεχόμενη φορά από την ομάδα του Μπαρτζώκα.

Τα 8 καταστροφικά λεπτά του Παβλοβιτς

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, στα οκτώ λεπτά που αγωνίστηκε ο Πάβλοβιτς, ο Παναθηναϊκός έχασε με 15 πόντους, ενώ με τον Πάβλοβιτς εκτός 5άδας, κέρδισε με 6.

Η επιλογή Πάβλοβιτς είναι φανερά λανθασμένη. Ο Σέρβος φόργουορντ παίζει μπάσκετ όρθιος, ντριμπλάρει όρθιος, παίζει άμυνα όρθιος. Η επιλογή βαραίνει 100% τον προπονητή του Παναθηναϊκού. Το λάθος, όμως, δεν αφορά μόνο στην επιλογή. Οι αποτυχίες στις μεταγραφές είναι μέσα στο παιχνίδι του αθλητισμού και μπορούν να συμβούν σε οποιονδήποτε.

Το πρόβλημα είναι η επιμονή σε μία λανθασμένη επιλογή. Και το γεγονός πως ο Πάβλοβιτς είναι συμπατριώτης του, βαραίνει ακόμα περισσότερο τον Τζόρτζεβιτς.

Ας μιλήσουμε με αριθμούς. Ο Πάβλοβιτς στην Ευρωλίγκα παίζει μέσο όρο 18,25 λεπτά. Πέρα από την πολύ άσχημη άμυνα, έχει μόλις 5,9 πόντους, σουτάρει με 42% δίποντα, 23.5% τρίποντα, 58.6% βολές. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, των έξι ευρωπαϊκών, έχει βασικό 3άρι που σουτάρει 58,6% βολές και 23,5% τρίποντα.

Ο Τζόρτζεβιτς ανέχεται τον Πάβλοβιτς, δεν τον αλλάζει και την ίδια στιγμή έχει εκτός πλάνων τον Χαραλαμπόπουλο. Πιστεύει κανείς πως θα πήγαινε χειρότερα ο Χαραλαμπόπουλος, αν έπαιρνε τα οκτώ λεπτά του Πάβλοβιτς; Η ακόμα περισσότερο, θα ήταν στην κατάσταση που είναι σήμερα ο Πάβλοβιτς, αν έπαιρνε περισσότερες ευκαιρίες;

Δεν υπάρχει 5άρι με γρήγορα πόδια

Φεύγοντας από τον Πάβλοβιτς, η ευθύνη βαραίνει τον Τζόρτζεβιτς και για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ομάδα του στη θέση 5. Όταν αποφάσισε ο Κούζμιτς να είναι ο δεύτερος ψηλός, είχε ήδη κλείσει ο Ραντούλιτσα. Ο Τζόρτζεβτς έχει δουλέψει μαζί του και δεν έχει δικαιολογία να μην τον ξέρει. Άλλωστε, τα ελαττώματα του και τα πλεονέκτημά του είναι σε πολύ υψηλό βαθμό και δεν κρύβονται.

Δεν γίνεται να έχεις τον Ραντούλιτσα και να μη κοιτάξεις ο δεύτερος ψηλός να μην είναι παίκτης με γρήγορα πόδια και ενέργεια. Ο Ραντούλιτσα είναι ένα επιθετικό όπλο. Όταν έχεις ένα 5άρι που με το που του περάσεις την μπάλα στην πλάτη, μπορεί να τη βάλει στο καλάθι γυρνώντας και από τις δύο πλευρές με όλους τους τρόπους και ταυτόχρονα σου βαράει βολές σταθερά πάνω από 80%, πρέπει να βρεις τρόπους να τον κάνεις χρήσιμο και όχι πρόβλημα.

Χώρος οργίων η ρακέτα για τα αντίπαλα σέντερ

Αν εξαιρέσουμε το χθεσινό παιχνίδι με την Κουμπάν, όπου ο Ραντούλιτσα δεν ήταν πρόβλημα στην άμυνα, στα υπόλοιπα παιχνίδια η ρακέτα ήταν χώρος οργίων για τα αντίπαλα σέντερ. Ο Ραντούλιτσα δεν παίζει καθόλου άμυνα, αλλά τα πράγματα δεν διορθώνονται ούτε όταν βγαίνει. Η επιλογή του Κούζμιτς, δηλαδή 5αριού επίσης με βαριά πόδια που δεν δίνει ενέργεια, μεγεθύνει το πρόβλημα.

Οι προπονητές των μεγάλων κλαμπ στην Ευρωλίγκα έχουν τουλάχιστον ένα μαύρο 5άρι κάτω από 2,08μ. με γρήγορα πόδια, ώστε να βγαίνει επιθετικά στο πικ εν ρόλ των αντιπάλων και να κάνει όσα χρειάζεται το σύγχρονο μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση.

Θα άλλαζε η ιστορία αν δεν ερχόταν ο Παβλοβιτς και ερχόταν ο Λάσμε

Ο Παναθηναϊκός παίρνει από τον Ραντούλιτσα μόλις 3,9 ριμπάουντ και από τον Κούζμιτς 4,8. Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, είναι το πάρτι που κάνουν οι αντίπαλοι σέντερ. Θεωρώ πως θα είχε εντελώς διαφορετική εικόνα και εξέλιξη η χρονιά, αν είχε αποκτηθεί το καλοκαίρι καλύτερο 3άρι από τον Πάβλοβιτς κι αν είχε έρθει για τη θέση 5 ο Λάσμε ή είχε αποκτηθεί σέντερ με τα δικά του χαρακτηριστικά. Παίζοντας λιγότερο από τα 19:07 που αγωνίζεται κατά μέσο όρο ο Ραντούλιτσα, θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο χρήσιμος, να εμφάνιζε περισσότερο το όπλο του, να έπαιρνε παιχνίδια με την επιθετική κλάση και να έκρυβε το πρόβλημά του.

Η διοίκηση του Παναθηναϊκού έχει για φέτος τις λιγότερες ευθύνες. Ανέβασε το μπάτζετ, έφερε στον Παναθηναϊκό έναν μεγάλο όνομα, το οποίο προσέλκυσε το project που θα μπορούσε να δημιουργηθεί, χτίζοντας με τον Τζόρτζεβιτς τον Παναθηναϊκό.

2 εκατομμύρια τον χρόνο και δεν απειλεί

Παράλληλα, του έδωσε και μία προίκα. Τον Καλάθη. Για να επιστρέψει ο Νικ έγινε υπέρβαση, αφού του δόθηκε συμβόλαιο με απολαβές 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Είναι ένα θέμα, το αν δικαιούται ένα τόσο μεγάλο συμβόλαιο ένας γκαρντ που δεν βλέπει με μεγάλη ευκολία το καλάθι, που δεν μπορεί να ηγηθεί επιθετικά.

Πάντως είμαι της άποψης πως, από τη στιγμή που ο Διαμαντίδης έχει δηλώσει ότι το καλοκαίρι θα σταματήσει, σωστά επέλεξε η διοίκηση να κλείσει τον Καλάθη, έναν χρόνο πριν.

Τα λόγια του Φίλιππου Συρίγου για τον Καλάθη

Πρόκειται για τον πλέι μέικερ με την πιο γρήγορη ντρίμπλα στην Ευρώπη, που δεν είναι όμως καλός στον αργό ρυθμό. Δεν έχει νόημα να τον έχεις, αν δεν του διαθέσεις γρήγορο 3άρι και 4άρι.

Ο Παναθηναϊκός έχει στον άσο τον Καλάθη, στο 3 τον Πάβλοβιτς και τον Γιάνκοβιτς, και όταν παίζει με τρεις κοντούς τον Διαμαντίδη, στο 4 τον Φώτση και τον Γκιστ.

Τα πράγματα για τον Καλάθη δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, όταν κανείς στην περιφέρεια δεν έχει το σίγουρο σουτ, κανείς δεν περνάει τον παίκτη του και δεν υπάρχει ούτε ψηλός ικανός στο πικ εν ρολ με γρήγορη περιστροφή, για να παίξει μαζί του.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε πως από τους περιφερειακούς, μόνο ο Καλάθης είναι ικανός να πιέσει στην περιφερειακή άμυνα, καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι το έργο του.

Ο μόνος τίμιος

Πρακτικά, ο μόνος τίμιος που παίζει σύμφωνα με αυτά που υποσχόταν το όνομα του όταν αποκτήθηκε, είναι ο Φελντέιν.

Ο Φελντέιν παίζει στην Ευρωλίγκα 28:26 μέσο όρο σκοράρει 10,2 πόντους, δίνει μάχες σε άμυνα και επίθεση συμμετέχοντας σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού και μη διστάζοντας να παίρνει ευθύνες. Το πρόβλημα, όμως, είναι πως στο μοίρασμα του μπάτζετ δόθηκαν πολλά στον Καλάθη και δεν περίσσεψαν λεφτά για έναν περιφερειακό που θα βάζει την μπάλα μέσα. Από το 3 ο Παναθηναϊκός δεν παίρνει την παραμικρή βοήθεια και για να πάρει σημαντικό παιχνίδι στην Ευρωλίγκα, ο Φελντέιν πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του.

Με τον Ερυθρό Αστέρα, βάρεσε 1/7 τρίποντα με την Κούμπαν 3/7. Έβαλε 12 και 13 πόντους αντίστοιχα, έτσι όμως που έχει δομηθεί ο Παναθηναϊκός ήταν λίγοι και δεν έφτασαν. Δεν νομίζω πως όταν χτιζόταν η ομάδα το καλοκαίρι, το σχέδιο ήταν να βαράει μόνιμα διψήφιο αριθμό σουτ ο Φελντέιν και από 7 τρίποντα το παιχνίδι.

Χάνει τον κόσμο ο Τζόρτζεβιτς

Ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ έχει κερδίσει την ανοχή από τον κόσμο του. Αυτή η ανοχή, όμως, είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται. Βλέπω τα σχόλια που έρχονται στον Sport 24 Radio 103,3, τα σχόλια από τους φίλους της ομάδας στα site και στα social media, ενώ υπάρχουν και μουρμούρες στο ΟΑΚΑ. Ο Τζόρτζεβιτς στην αρχή κέρδισε με τη λάμψη του τον κόσμο του Παναθηναϊκού, οι επιλογές του, όμως, αρχίζουν να ξενίζουν.

Είναι φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό, όταν βλέπει ο κόσμος πως ο προπονητής που φέτος είχε βοήθεια από τη διοίκηση, να εμμένει και να στηρίζει φανερά λανθασμένες επιλογές.

Επίσης, ο κόσμος βλέπει αθλητές που πληρώνονται με μεγάλα συμβόλαια να μην βγάζουν πάθος.

Πώς μαζεύεται η κατάσταση

Σαν προαπαιτούμενο της βελτίωσης είναι ο Ραντούλιτσα να συνεχίσει να παλεύει στην άμυνα και στο ριμπάουντ, όπως στο παιχνίδι με την Κουμπάν.

Όσο κακός και να είναι αμυντικά, δεν επιτρέπεται να παίζει τόσο ράθυμα, ούτε να ξεκινά από το τρίποντο ο αντίπαλος σέντερ, να τον παίζει... κώλο κώλο και να τον βάζει μέσα στο καλάθι. Δεν επιτρέπεται σέντερ 2,13μ., σε δύο κολλητά παιχνίδια στο ΟΑΚΑ με Μάλαγα και Ερυθρό Αστέρα, να έχει συνολικά ένα ριμπάουντ. Χθες έδειξε διαφορετική συμπεριφορά, έπαιξε άμυνα, πήρε έξι ριμπάουντ και πάλεψε και στις δύο ρακέτες.

Ο Τζόρτζεβιτς, λοιπόν, πρέπει να πείσει τον Ραντούλιτσα να τιμήσει το συμβόλαιό του και να παλέψει στην άμυνα. Να βρει επίσης τρόπο να πάρει τη γνωστή ένταση και ενέργεια που βγάζει ο Γκιστ. Οπωσδήποτε να εξαφανίσει τον Πάβλοβιτς, να πάρει βοήθειες από τους Χαραλαμπόπουλο, Παπαγιάννη, σκορ που του λείπει από τον Παπά, καλά παιχνίδια από τον Γιάνκοβιτς και να βρει έναν σκόρερ από την περιφέρεια.

Δεν περνάει κανείς τον παίκτη του από την περιφέρεια

Το τελευταίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μεταγραφή. Ο Παναθηναϊκός θέλει ενέργεια στο 5, αξιοπρεπή αθλητή στο 3, για πολλούς υστερεί και στο 4, όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως στο τέλος, εκεί που κρίνονται τα παιχνίδια, δεν υπάρχει κάποια πραγματική απειλή, δεν υπάρχει περιφερειακός που να μπορεί να περνά τον αντίπαλό του και να βάζει την μπάλα στο καλάθι, σαν τον Φάρμαρ που γράφτηκε για μεταγραφή.

Για παράδειγμα, με την Κουμπάν στο τέλος, το παιχνίδι χάθηκε γιατί δεν υπήρχε τρόπος να κάνει ορθολογική επίθεση ο Παναθηναϊκός. Ο Τζόρτζεβιτς έκανε κακή διαχείριση στον χρόνο του Ραντούλιτσα και στο τελευταίο δίλεπτο, όταν ήταν κουρασμένος, η μπάλα δεν μπορούσε να ακουμπήσει χαμηλά. Επίσης, δεν υπάρχει περιφερειακός ικανός να περάσει τον παίκτη και απλά οι παίκτες γυρνούσαν την μπάλα, πέταγαν... αετό από τα 8 μέτρα και έκαναν τον σταυρό τους.

Πηγή: contra.gr