Κανονικά είχα σχεδιάσει να γράψω για το Μουντιάλ και να… ουρλιάξω μέσα από το blog μου το κλασικό, χιλιοειπωμένο και μόνιμα στο μυαλό μου σε τόσο μεγάλες διοργανώσεις για Εθνικές Ομάδες το: Come on England! Κι αυτό διότι είμαι… αρρωστάκι με τα Λιοντάρια από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου.

Οι εξελίξεις, όσα γίνονται, στην ΑΕΚ με υποχρεώνουν –σε συνδυασμό με τα mail που λαμβάνω από όλους εσάς και την επικοινωνία μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης– να εστιάσω και πάλι σε όσα αφορούν το «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο!

Αντίθετα κανονικά θα έπρεπε να αφιερώσω όλο τούτο το κομμάτι για την Ερασιτεχνική ΑΕΚ και τα τμήματά της που μοιάζει να βαράνε διάλυση αφού για πολλοστή φορά βρέθηκαν λάθος πρόσωπα στις πιο σημαντικές – ουσιαστικές θέσεις και κυρίως σ’ αυτή της προεδρικής καρέκλας…

Όμως επειδή (σωστά μου επισημαίνεται) και στο ποδόσφαιρο παρατηρούνται πράγματα που προκαλούν ερωτήσεις και απορίες οφείλω να τοποθετηθώ γιατί αρχίζει η… γκρίνια σας (η δικαιολογημένη) και γίνεται εκνευριστική (επίσης λογικά και δικαιολογημένα) και επιθετική σε βαθμό που να στέλνει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του.

Στην ΑΕΚ από πέρυσι το φωνάζω παρατηρείται το εξής: απίστευτη και άναρχη πολυφωνία! Υπάρχουν μεν ξεκάθαροι ρόλοι και δουλειές για τον καθένα, αλλά (αν εξαιρέσουμε τις ακαδημίες που έως τώρα λειτουργούσαν σωστά σε επίπεδο ιεραρχίας) κάπου στην πορεία όλοι αποκτούν άποψη! Κακό αυτό…

Ο Νίκος Λυμπερόπουλος αποτελεί παρελθόν. Κρίθηκε και μάλιστα ως ανεπαρκής! Προσοχή δεν πρέπει να συνδυάζουμε αφίξεις (λέγε με και Μανωλά) με αποχωρήσεις (Λυμπερόπουλος). Ο Μελισσανίδης είχε πει πέρυσι το καλοκαίρι: «Όλοι θα κριθούν» και το εννοούσε με τη διαφορά πως είναι λογικό –για τον ίδιο– όταν λέει όλο να μην εννοείται και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ο οποίος με την απομάκρυνση «Λύμπε» για μένα είναι και εκείνος εκτεθειμένος (απέτυχε ο τεχνικός διευθυντής, άρα δεν τα πήγε καλά και ο εκτελεστικός, μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε δηλαδή).

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr