Οταν δημιουργείται η εντύπωση ότι ο Διαμαντάκος κλήθηκε στην Εθνική για να πάρει πόντους και να τον πουλήσει ο Μαρινάκης!

Οταν η κλήση του Μάνταλου στην Εθνική ομάδα αποδίδεται σε πρέσινγκ του Μελισσανίδη στον Σαρρή που φτάνει μέχρι και την απόφαση του Ρανιέρι να τον ξεκινήσει ως βασικό!

Οταν ο ΠΑΟΚ εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τη μη χρησιμοποίηση του Αθανασιάδη, η οποία αποδίδεται στο γκολ που πέτυχε στο ματς του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη...

Οταν υπάρχουν τόσα και άλλα τόσα... όταν, σημαίνει ότι η Εθνική ομάδα έχει επιστρέψει στο συλλογικό της παρελθόν, στην οπαδική αντιπαράθεση και στις εποχές που οι μισοί φίλαθλοι την απαξίωναν όταν είχε περισσότερους διεθνείς του αντίπαλου συλλόγου από αυτόν που υποστήριζαν. Επιστρέφει σε εποχές προ Ρεχάγκελ και αυτό είχε φανεί από τις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Σάντος και από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από την ομάδα στο Μουντιάλ και όσα όσα κουβάλησε από το ελληνικό πρωτάθλημα.

Ολα αυτά είναι πολύ χειρότερα για την Εθνική ομάδα από τα αναμενόμενα και ίσως δικαιολογημένα λάθη του Κλαούντιο Ρανιέρι στην πρεμιέρα του στο ματς με τη Ρουμανία. Μου αρέσει να μαθαίνω από τα λάθη μου και προσωπικά δεν πρόκειται να απαξιώσω τον Ιταλό επειδή δεδομένα πιάστηκε αδιάβαστος στην πρεμιέρα του και χρεώνεται εν πολλοίς την κάκιστη εικόνα της Εθνικής. Εκτίμησή μου είναι ότι ο κάθε νέος ομοσπονδιακός προπονητής -και όχι μόνον ο Ρανιέρι- που ξεκινάει μία προκριματική φάση μεγάλης διοργάνωσης είναι σε θέση να παρουσιάσει τη δική του ομάδα μετά το πρώτο μισό της διαδρομής.

Προσωπικά, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο Ρανιέρι ήρθε στην Ελλάδα για να ακούει ό,τι του λένε και για να ξεχρεώνει γραμμάτια με τις κλήσεις του στην Εθνική. Το δύσκολο για εκείνον είναι ότι μπορεί να στηριχτεί μόνο στον εαυτό του και στο βιογραφικό του και όχι στην ομοσπονδία που τον προσέλαβε. Από την άλλη πλευρά, δεν χρειάζεται να πληρώσει αυτός την αισχρή συμπεριφορά στο πρόσωπο του προκατόχου του. Και σε τελική ανάλυση, η Εθνική ομάδα πρέπει να μείνει εκτός της θλιβερής ατζέντας με τις ανοιχτές πληγές του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αν μπορεί ακόμα να ελπίζουμε σε κάτι τέτοιο... Εστω κι αν είναι το αυτονόητο. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η ομάδα είχε καταφέρει να βγάζει μία άλλη εικόνα προς τα έξω για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί θα πρέπει και πάλι να την ταυτίσουμε και να τη φέρουμε στα μέτρα μας...

Αφήνεις να μιλήσει ο κόσμος που έχεις κερδίσει...
Αστοχες και άσκοπες οι απαντήσεις των Πρίντεζη και Μπουρούση σε... facebookικές διαμάχες και αντεγκλήσεις γύρω από την Εθνική ομάδα.

Ο Κατσουράνης, δηλαδή, με όσα βίωσε στο πρόσφατο Μουντιάλ τι θα έπρεπε να κάνει; Ολα αυτά μικρή σημασία έχουν. Οταν παίζεις σε αυτό το επίπεδο θα έχεις και το χειροκρότημα και την αποθέωση στη νίκη, θα νιώσεις και την πλήρη απαξίωση στην αποτυχία.

Οι διεθνείς μπασκετμπολίστες θα πρέπει να κρατήσουν ένα πράγμα: Οτι στη μεγάλη μερίδα των Ελλήνων φιλάθλων άρεσε πολύ αυτό που παρουσίασαν στα πέντε παιχνίδια του ομίλου, ασχέτως αν δεν είχε συνέχεια στο πρώτο νοκ άουτ. Και αυτό αποτελεί μεγαλύτερο κέρδος από την αποθέωση που θα γνώριζαν, αν κέρδιζαν τους Σέρβους, από εκείνους που σήμερα τους βρίζουν...

Πηγή: sentragoal.gr