Αρθρα με αναφορές στον «Νέο Μουρίνιο» και τον «Special two» είχαν γεμίσει τον Τύπο μετά την κατάκτηση του Europa League και την ολοκλήρωση του τρεμπλ από την Πόρτο. Ο Αντρέ Βίλας-Μπόας ήταν το επίκεντρο της Ευρώπης και η ομοιότητα της ιστορίας του με εκείνη του μέντορά του, Ζοσέ Μουρίνιο, έκανε την υπόθεση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Εγινε ο νεότερος προπονητής που κατακτά τίτλο της UEFA και έδειξε θέληση να φύγει αμέσως. «Αν χάσω το σούπερ καπ με την Μπαρτσελόνα κανείς δεν θα με θέλει» ήταν η ατάκα του στον πρόεδρο της Πόρτο, Πίντο Ντα Κόστα, όταν του είχε ζητήσει να μείνει ακόμα έναν χρόνο. Το gazzetta.gr αναλύει πως μερικούς μήνες μετά, το στόρι του φιλόδοξου Αντρέ με αυτό του Ζοσέ δεν έχει καμία σχέση...

Ποιους βρήκαν
Τέρι και Λάμπαρντ ήταν από τότε (2004) κολώνες για τους Λονδρέζους, ενώ ο Γκαλάς (παρότι δυσανασχετούσε για το ότι έπαιζε αριστερό μπακ) και φυσικά ο Μακελελέ ήταν winners. Δίπλα σε αυτούς, Τζο Κόουλ, Νταφ, Γκέρεμι ήταν καλές λύσεις και σίγουρα ένα προετοιμασμένο έδαφος για να χτίσει να προσαρμόσει της μεταγραφές του ο Μουρίνιο. Καλούς παίκτες βρήκε με τον ερχομό του και ο Βίλας Μπόας. Τσεχ, Νταβιντ Λουίζ, Τέρι, Εσιέν (τραυματίας), Λάμπαρντ, Μαλουντά, Τόρες, Ανελκά, Ντρογκμπά είναι ένα σύνολο παικτών, που δεν έχουν πολλές ομάδες. Ο Special ο νεότερος, είχε την δυνατότητα να εντοπίσει τις αδυναμίες και να κάνει τις όποιες διορθωτικές κινήσεις κρίνει ότι είναι απαραίτητες.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Ρεάλ Μαδρίτης Τσέλσι Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS