Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι κατηγορίες αφορούν σειρά συμβάντων που σχετίζονται με οργανωμένη δράση κατά ομάδων, υποδομών του ποδοσφαίρου αλλά και κατά προσώπων του χώρου.
Πηγές που έχουν πρόσβαση στη δικογραφία υποστηρίζουν ότι η δράση του συγκεκριμένου παράγοντα δεν περιορίζεται σε απλές απειλές ή παρενοχλήσεις, αλλά είχε σχεδιαστική μεθοδολογία: χρήση εμπρηστικών ενεργειών ως μέσου πίεσης, καθοδήγησης τρίτων για εκβιασμούς οικονομικών, επικοινωνιακών και αγωνιστικών συμφερόντων, προκειμένου να επιτευχθούν προσωπικά ή επιχειρηματικά οφέλη.
Η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας υποδηλώνει ότι ο παράγοντας αυτός δεν ενεργούσε απευθείας μόνος αλλά είχε πρωτεύοντα ρόλο στο σχεδιασμό ή στην παρότρυνση — δηλαδή ήταν “εμπνευστής” των ενεργειών, όχι απλώς έσχατος αποδέκτης ή εκτελεστής.
Σοβαρές πράξεις!
Το γεγονός ότι η υπόθεση φτάνει στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων δείχνει ότι οι εισαγγελικές αρχές θεωρούν τις πράξεις ιδιαίτερα σοβαρές και με κακούργημα. Αυτό ανοίγει συζητήσεις για τη νομιμότητα των σχέσεων εξουσίας και πίεσης στο ποδόσφαιρο, καθώς και για τη διαφάνεια των οικονομικών και θερμών παθών που περιβάλλουν την οπαδική βάση.
Ο παράγοντας αρνείται κατηγορηματικά όσα του αποδίδονται - Οι νομικοί του εκπρόσωποι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει τεκμηριωμένο στοιχείο που να τον συνδέει άμεσα με τις κατηγορίες και ότι πρόκειται για συκοφαντία ή πολιτική δυσφήμηση.
Η κοινωνία του ποδοσφαίρου παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις, αναμένοντας την ακρόαση της υπόθεσης στο Δικαστήριο - Η οποία μπορεί να αποτελέσει ορόσημο για το πώς αντιμετωπίζεται η κακοδιοίκηση και η παρανομία στον αθλητισμό.