Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά ΑΥΤΟΣ ο Ολυμπιακός αποχαιρέτησε πρόωρα το Τσάμπιονς Λιγκ. ΔΙΧΩΣ καν να το παλέψει. Τόση κουβέντα εδώ και μήνες χωρίς λόγο. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν χθες μια ΤΡΑΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ. Ανύπαρκτη σε πλάνο και ρυθμό. Ομάδα που έχασε για 7ο σερί ευρωπαϊκό παιχνίδι από γαλλική και -το κυριότερο- δεν έκανε παρά... μιάμιση φάση σε ολόκληρο 90λεπτο!

Συγχωρήστε με, αλλά ΤΕΤΟΙΟ ΧΑΛΙ Ολυμπιακού σε εντός έδρας ματς του Τσάμπιονς Λιγκ έχω να παρακολουθήσω από την εποχή Σόλιντ. Και για να... ξηγιόμαστε χωρίς παραμύθια: Πού να βρει ρυθμό και ενέργεια ο πρωταθλητής Ελλάδας δίχως ΟΥΤΕ ΕΝΑ επίσημο παιχνίδι; Πώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί απέναντι στον κακό του εαυτό όταν δεν τον είχε τεστάρει παρά σε... πρόβα τζενεράλε με τον ΟΦΗ; (!)

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε χθες ΚΑΙ την κακοτεχνία του ελληνικού πρωταθλήματος, της Super League και όσων ακόμη τον "υποχρέωσαν" να μπει Τρίτη και 13 Σεπτεμβρίου δίχως κανένα παιχνίδι στα πόδια του στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Ξαναλέω: ο Ολυμπιακός ήταν ΑΘΛΙΟΣ. Εφαγε ένα "εύκολο" γκολ από τον Λούτσο Γκονζάλες (για να θυμηθώ τη ρήση Μήτσου, δυστυχώς για τους πρωταθλητές ΑΥΤΟΣ ο Γκονζάλες είναι... δύο προκρίσεις!) και δεν έβγαλε επί της ουσίας κάτι ουσιαστικό στην περιοχή της Μαρσέιγ. Το Καραϊσκάκη "έκαιγε", αλλά η ομάδα δεν έδωσε ποτέ την ευκαιρία στην εξέδρα να εκραγεί.

Ελεγα χθες στη «ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ» ότι με ανησυχεί ιδιαίτερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, σύμφωνα με την οποία ο Ολυμπιακός μπαίνει ως μεγάλο φαβορί στο ματς επειδή η Μαρσέιγ είναι τραγική στο γαλλικό πρωτάθλημα. Η ομάδα του Ντεσάν ήρθε τσακισμένη μετά την εντός έδρας ήττα από τη Ρεν, αλλά στο χθεσινό ματς ήταν σαν να μην... υπήρχε επηρεασμός. Είδαμε Μαρσέιγ απόλυτα συνειδητοποιημένη στο Φάληρο, ομάδα με προσανατολισμό και πλάνο, εν αντιθέσει με τον Ολυμπιακό.

Στο "κάστρο" του ο πρωταθλητής Ελλάδας βγάζει πάντοτε ενέργεια. Πάθος, δημιουργία. Χθες δεν υπήρχε τίποτα απ' όλα αυτά. Ανύπαρκτος στα άκρα, δίχως έμπνευση στον άξονα. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος δεν γίνεται να κόβει, να κατεβάζει, να φτιάχνει και να σκοράρει μαζί. Παίζουν κι άλλοι, ε;

Η Μαρσέιγ βρήκε πολύ εύκολα χώρους να αναπτυχθεί, ξεπερνώντας εύκολα το αρχικό μαρκάρισμα του Ολυμπιακού ψηλά. Ο Ντεσάν είχε διαβάσει τους «ερυθρόλευκους» και έβγαλε φρεσκάδα τόσο δημιουργικά όσο και ανασταλτικά. Το γεγονός ότι οι Γάλλοι είχαν παιχνίδια -και δυνάμεις- στα πόδια τους έδωσε τη δυνατότητα να αντιπαρατεθούν πρώτιστα στα ελαττώματά τους.

Ο Ολυμπιακός δεν πήρε ουσιαστικά τίποτα από τους νέους παίκτες του (Φέισα, Αμπντούν, Μακούν, Κοστάντσο), εν αντιθέσει με τον ανέτοιμο Ιμπαγάσα που με την κλάση του όσο έπαιξε "φώναξε" την αναγκαιότητα της ύπαρξής του. Το κακό είναι πως μπορεί να λέμε πολλά, όμως η αλήθεια είναι μία. Τόσο μη ανταγωνιστικό Ολυμπιακό σε πρεμιέρα Τσάμπιονς Λιγκ εντός έδρας είχαμε να δούμε από εποχή Σόλιντ, Ερνέστο... Και φαντάζομαι πως δεν φταίει, κόουτς, η πώληση του Ριέρα. Ε;

ΥΓ.: Ο ΑΠΟΕΛ με την τεράστια νίκη του επί της Ζενίτ απέδειξε ΞΑΝΑ ότι ομάδα φτιάχνεις με ΔΟΥΛΕΙΑ, όχι με «νεοπλουτισμό».　

Πηγή: Goal

Champions League Ολυμπιακός