«Γιατί δεν το ξαναβάζεις; Ήταν ένα από τα -το πολύ- τρία καλά κείμενα που έχεις γράψει», μου είπε ο φίλος μου Φώτης, εκ των πρωταγωνιστών (και) αυτής της ιστορίας, προκειμένου να μου ανεβάσει το ηθικό.

Και δεν το βάζω; Στο κάτω - κάτω, έχω κι άλλα δύο καλά κείμενα να αναδημοσιεύσω στο μέλλον, για να δικαιολογώ πως υπάρχω. Ή, μάλλον, πως υπήρξα…

Θα πάμε μια βόλτα σε εκείνη την εποχή που για την πιτσιρικαρία οι «Ρώσοι» δεν είχαν καμία σχέση με τα «ρούχα» της φιλενάδας μας (δεν είχαμε φιλενάδα, οπότε δεν ίσχυε η δικαιολογία «ήρθαν οι Ρώσοι»). Στην εποχή που οι Ρώσοι ήταν κάτι τόσο μακρινό, όσο και η ιδιωτική τηλεόραση. Κρατική Τιβί βλέπαμε μόνο και από αυτήν -μετά την πολυσυζητημένη «Αλλαγή» του 1981- αρχίσαμε να έχουμε τις πρώτες μας επαφές με το άγνωστο (και τη βάρκα - ελπίδα) της αχανούς Σοβιετικής Ένωσης και -κυρίως- της μετεπαναστατικής ρωσικής κουλτούρας.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο του Μίτλου στο www.gazzetta.gr
 

LIFE Ελλάδα Europa League Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS