Ένα παιχνίδι στο οποίο ο ΠΑΟΚ έμοιαζε να πατάει από το πρώτο λεπτό στην απόλυτη ζώνη αυτοπεποίθησης, ενέργειας και ποιότητας, επικρατώντας του Άρη με 3-1 και επιβεβαιώνοντας πως η ομάδα χτίζει χαρακτήρα, συνέπεια και νοοτροπία νικητή στα μεγάλα παιχνίδια.

Αν κάποιος γνωρίζει τον Λουτσέσκου, ξέρει καλά ότι δύσκολα θα τον ακούσεις να μοιράζει εύκολα κομπλιμέντα. Είναι από τους πιο τελειομανείς ανθρώπους που πέρασαν από τον ΠΑΟΚ – ίσως ο πιο απαιτητικός, ο πιο άτεγκτος με την απόδοση της ομάδας του. Όταν λοιπόν βγαίνει δημόσια και λέει ότι είναι ικανοποιημένος, αυτό από μόνο του ισούται με επικύρωση μιας εμφάνισης υψηλού επιπέδου. Και ο ΠΑΟΚ απέναντι στον Άρη έβγαλε 90 λεπτά γεμάτα, σοβαρά, επαγγελματικά και κυριαρχικά.

Το μεγαλύτερο κέρδος του ΠΑΟΚ δεν είναι μόνο οι τρεις βαθμοί. Είναι το ότι χτίζει ξανά τον “μύθο” του στα μεγάλα παιχνίδια. Πέρσι ο Δικέφαλος κουβαλούσε ένα ασύλληπτο αρνητικό 0/8 στα ντέρμπι μέχρι τα πλέι οφ. Μια εικόνα που πλήγωσε και την ψυχολογία και την αυτοεκτίμηση της ομάδας.

Φέτος; 3 νίκες σε 4 ντέρμπι. Με σοβαρότητα, με καθαρό πλάνο, με προσωπικότητες που βγαίνουν μπροστά. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλά βελτιωμένος — είναι μεταμορφωμένος. Και το 3/4 δεν είναι τυχαίο. Είναι αποτέλεσμα δουλειάς, σταθερότητας, και μιας νοοτροπίας που χτίστηκε ξανά από το μηδέν.

Προμελετημένο το... έργο για τη διαιτησία

Το ντέρμπι θα έπρεπε να συζητιέται μόνο για ποδόσφαιρο. Αντ’ αυτού, για ακόμη μια φορά, η συζήτηση πήγε εκεί που ήθελαν από πριν: στη διαιτησία. Οι φωνές του Άρη – και προσωπικά του Γιοβάνοβιτς – ήταν τόσο προμελετημένες που μοιάζουν με… έργο σε προετοιμασία εδώ και εβδομάδες.

Και για τι πράγμα μιλάμε; Για το μαρκάρισμα του Ιβανούσετς στον Ρόουζ στο 1ο λεπτό και για το καθαρό πέναλτι του Διούδη στον Τάισον. Στάσεις και αντιδράσεις που έμοιαζαν να έχουν γραφτεί πριν καν γίνει το παιχνίδι.

Η πραγματικότητα είναι απλή: Ο Άρης αδικεί μόνος του τον εαυτό του. Έχει υλικό για πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο, όμως δείχνει να ζει σε μόνιμο mode έντασης, καταγγελιών και εξωαγωνιστικού θορύβου. Με μόλις μία νίκη στα τελευταία οκτώ επίσημα παιχνίδια – και αυτή στο 97’ κόντρα στην ΑΕΛ – δεν γίνεται να ψάχνεις άλλοθι στο διαιτητικό κομμάτι.

Ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος, πιο αποτελεσματικός, πιο συγκεντρωμένος. Σε όλα.

Η μόνη σκιά της βραδιάς ήταν η ανησυχία για τον Γιώργο Γιακουμάκη. Σε μια περίοδο που έχει αρχίσει να «ρολάρει» ασταμάτητα, ο διεθνής φορ φτάνει τα εννέα γκολ στη σεζόν με τα δύο που πέτυχε απέναντι στον Άρη και δείχνει ότι είναι αυτό ακριβώς που έλειπε από τον ΠΑΟΚ: ένας επιθετικός με κίνηση, μυαλό, ένστικτο και καθαρό εκτελεστικό ταλέντο.

Οι εξετάσεις που θα ακολουθήσουν θα δείξουν το εύρος του προβλήματος. Όμως η φόρμα του είναι πια δεδομένη – και ο ΠΑΟΚ τον χρειάζεται όσο ποτέ.

Και τώρα… άλλο έργο: Λουντογκόρετς Από το ντέρμπι με τον Άρη στο Ράζγκραντ. Δύο παιχνίδια διαφορετικού κόσμου. Η Λουντογκόρετς είναι ομάδα με ταχύτητα, πειθαρχία, εμπειρία σε ευρωπαϊκά ματς (έχοντας πάρει το σκαλπ της Θέλτα πριν λίγες μερες) και ένα στυλ που διαφέρει εντελώς από τα ελληνικά δεδομένα. Είναι ένα ματς όπου ο ΠΑΟΚ δεν αρκεί να είναι καλός — πρέπει να είναι ώριμος, προσεκτικός και έτοιμος να διαχειριστεί ρυθμό υψηλής έντασης.

Το 3-1 επί του Άρη δίνει ψυχολογία, το 3/4 στα ντέρμπι δίνει σιγουριά και τώρα μένει να φανεί αν ο ΠΑΟΚ μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα και στην Ευρώπη. Και αν κάτι έδειξε ο ΠΑΟΚ αυτές τις εβδομάδες, είναι ότι αυτός ο ΠΑΟΚ γίνεται και πάλι ομάδα των μεγάλων αγώνων.