Μπορεί η Boxing Day να μονοπώλησε το ενδιαφέρον στην Αγγλία, όμως το πιο «γεμάτο» ελληνικό story της ημέρας γράφτηκε στο Βέλγιο. Στο Γκενκ, η τοπική ομάδα του Κωνσταντίνου Καρέτσα υποδέχθηκε την Κλαμπ Μπριζ του Χρήστου Τζόλη και οι δύο Έλληνες βρέθηκαν απέναντι σε ένα ματς που είχε τα πάντα: ρυθμό, γκολ, ένταση και… προσωπικό στοίχημα.

Η Κλαμπ Μπριζ έφυγε με τεράστιο «διπλό» από την έδρα της Γκενκ, επικρατώντας με το εκκωφαντικό 5-3, παραμένοντας ψηλά στη βαθμολογία. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Τζόλης, ο οποίος έκανε «όργια», καταγράφοντας τρεις ασίστ και σφραγίζοντας με τον τρόπο του μια εμφάνιση που θύμισε γιατί θεωρείται ένας από τους πιο καθοριστικούς παίκτες της ομάδας του στο δημιουργικό κομμάτι.

Μετά το τέλος του αγώνα, οι δύο Έλληνες μίλησαν στο βελγικό DAZN και έδωσαν μια άλλη διάσταση στη μεταξύ τους «κόντρα», αποκαλύπτοντας ότι από νωρίς στη σεζόν έχουν βάλει ένα στοίχημα σε προσωπικό επίπεδο, με βάση την παραγωγή τους σε γκολ και ασίστ.

Ο Τζόλης ανέβασε πρώτος τους τόνους, θυμίζοντας ότι σε προηγούμενο διάστημα ο Καρέτσας τον ρωτούσε αν θα αγωνιστεί, καθώς ήταν άρρωστος. «Την τελευταία φορά με ρωτούσε αν θα παίξω ή όχι γιατί ήμουν άρρωστος. Δεν είχα παίξει τότε οπότε ήταν τυχερός που έμεινα στις έξι ασίστ. Στο τέλος της χρονιάς νομίζω ότι θα νικήσω», είπε, με τον Καρέτσα να ξεσπά σε γέλια, αλλά να απαντάει με αυτοπεποίθηση για το δικό του «πεδίο μάχης».

«Νομίζω ότι ο Χρήστος θα έχει περισσότερα γκολ από εμένα, αλλά στις ασίστ θα είμαι εγώ στην κορυφή σίγουρα», τόνισε ο παίκτης της Γκενκ, βάζοντας ξεκάθαρα τη γραμμή: ο ένας «ποντάρει» περισσότερο στην εκτέλεση, ο άλλος στη δημιουργία.

Και κάπου εκεί ήρθε και το… έπαθλο που κάνει την ιστορία ακόμη πιο ωραία: οι δύο Έλληνες έκλεισαν το στοίχημα με γεύση πατρίδας. Ο Τζόλης, απευθυνόμενος στον «Kos», είπε ότι αν κερδίσει στο τέλος της χρονιάς, θα τον κεράσει ελληνικό δείπνο στις Βρυξέλλες το καλοκαίρι.

Σε μια σεζόν που οι λεπτομέρειες κρίνουν πολλά, το ντέρμπι Γκενκ–Κλαμπ Μπριζ έδειξε κάτι πολύ απλό: οι Έλληνες που παίζουν έξω όχι μόνο στέκονται, αλλά πρωταγωνιστούν. Και όταν το παιχνίδι τελειώνει, μένει αυτό που κάνει τη διαφορά: η υγιής «κόντρα», το χιούμορ και μια υπόσχεση ότι, όποιος κι αν βγει πρώτος, θα το γιορτάσουν… όπως πρέπει.