Οι κιτρινόμαυροι έπεσαν στην παγίδα του Χαριλάου. Επεδίωξαν να παίξουν ποδόσφαιρο κατοχής, δεν επέλεξαν αμυντικογενές σύστημα, δεν περίμεναν τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο και δεν φόρτωσαν τον άξονα με τρία καθαρόαιμα ανασταλτικά χαφ με αποκλειστική προτεραιότητα στην ανακοπή των επιθέσεων του αντιπάλου. Μοιραία, λοιπόν, έχασαν το παιχνίδι διότι προσπάθησαν να «παίξουν το ποδόσφαιρο που δεν ξέρουν».
Το τακτικό λάθος του Πασσιαλή
Ο προπονητής των κιτρινόμαυρων επέλεξε ισορροπημένο 4-3-3, με στόχο να επιτεθεί οργανωμένα και όχι να περιμένει τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο. Ως εκ τούτου:
- δεν έδωσε βάθος στην άμυνα
- επέτρεψε στα μπακ να «ανεβαίνουν» με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κενός χώρος στα μετόπισθεν
- χρησιμοποίησε, ουσιαστικά, δύο καθαρόαιμα αμυντικά χαφ (Κοέλιο – Οικονομόπουλος) δημιουργώντας ανασταλτική ανεπάρκεια στον άξονα
- ζήτησε από τον Παπαστεριανό να εστιάσει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και να παίξει ρόλο box-to-box
- παράταξε τον Αγκάνθο πολύ προωθημένο με αποτέλεσμα να μειωθούν οι επιστροφές του στο κέντρο για να υποδεχτεί τη μπάλα
Η αναποτελεσματικότητα των αμυντικών χαφ του Άρη δημιουργεί κενό στον άξονα
Οι φιλοξενούμενοι επιτίθενται κάθετα εκμεταλλευόμενοι αριθμητική ανεπάρκεια των γηπεδούχων στον άξονα
Ο Χριστόπουλος «διάβασε» το παιχνίδι
Ο προπονητής του ΠΑΕ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα ατομικά μειονεκτήματα των γηπεδούχων και τον κενό χώρο που δημιουργούσε η προσπάθειά τους να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας.
- επέλεξε επιθετικογενές 4-2-3-1, με τον Ντε Βισέντις σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον Ίλιτς
- κράτησε ψηλά τα εξτρέμ ώστε να εκμεταλλευτούν τον κενό χώρο ή παίξουν «ένας εναντίον ενός» με τα βαριά σέντερ μπακ του Άρη
- έδωσε εντολή για παιχνίδι «με τη μπάλα κάτω», δηλαδή ένα τομέα στον οποίο μειονεκτούν οι αργοί αμυντικοί των κιτρινόμαυρων
- «ταΐσε» κυρίως τη δεξιά πτέρυγα
- χρησιμοποίησε ως καθαρόαιμο αμυντικό χαφ τον θηριώδη Κεϊτά, ο οποίος θύμιζε τον Τουρέ ως προς την επιβλητική του εμφάνιση στον άξονα
- ζήτησε από τον Τσουκαλά να προωθείται παίζοντας box-to-box ώστε να δημιουργηθεί αριθμητική υπεροπλία έξω από την εστία του Βελλίδη
Το γκολ του ΠΑΣ ξεκινάει από την «άδεια» δεξιά πτέρυγα
Ο Ίλιτς κινείται κάθετα, ξεπερνά σε ταχύτητα τους αμυντικούς και γίνεται αποδέκτης της συρτής σέντρες από τα δεξιά
Το ακυρωμένο γκολ του ΠΑΣ ξεκινά και πάλι από δεξιά, ως απόρροια της ύπαρξης μεγάλων κενών χώρων
Η άμυνα του Άρη είναι ανοργάνωτη και η διαγώνια μεταβίβαση της μπάλας στον επιθετικό καθίσταται εύκολη
Οι αργές επιστροφές και οι μεγάλες αποστάσεις δημιουργούν προϋποθέσεις για επίτευξη τέρματος
Σε ακόμα μία περίπτωση, το δεξί εξτρέμ κινείται στην πλάτη της άμυνας προκαλώντας ανησυχία στον Βελλίδη
Στο δεύτερο ημίχρονο, οι φιλοξενούμενοι αναμόρφωσαν το στρατηγικό τους πλάνο δίνοντας έμφαση στο ανασταλτικό κομμάτι. Στόχος τους ήταν να εγκλωβίσουν την ανάπτυξη του Άρη, να τον οδηγήσουν σε λάθη και να «χτυπήσουν» στην αντεπίθεση.
Οι φιλοξενούμενοι «κρατάνε τη θέση τους» στο δεύτερο ημίχρονο και εστιάζουν στη συνοχή μεταξύ της μεσοαμυντικής γραμμής
Ο Καπετάνος κλείνεται από δύο αμυντικούς, ενώ οι επιθετικοί είναι ασφυκτικά κλεισμένοι από τον προσωπικό τους αντίπαλο
Πιέζουν τον κάτοχο της μπάλας με «επιθετική άμυνα» ώστε να τον οδηγήσουν σε λάθος και να του «ρίξουν την ψυχολογία»
Ο Γιαννιώτας χάνει τη μπάλα, ενώ οι συμπαίκτες του αδυνατούν να προσφέρουν βοήθεια σε κοντινή απόσταση. Μοιραία, λοιπόν, η οργανωμένη διενέργεια επιθέσεων καθίσταται ανέφικτη.
Κυριαρχούν στον άξονα και απομονώνουν τους επιθετικούς από τον κάτοχο της μπάλας
Το κέντρο «ντύνεται στα μπλε», κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της ομαλής προώθησης της μπάλας και οι επιθετικοί του Άρη περιμένουν μακρινή τροφοδότηση
Προσπαθούν να αντεπιτεθούν ώστε να τελειώσουν το παιχνίδι
Ο Άρης ανέβασε τις γραμμές του, ρίσκαρε πολύ αλλά δεν το πλήρωσε λόγω της ανωριμότητας των φιλοξενούμενων στην τελική προσπάθεια
Συμπέρασμα
Όταν η λανθασμένη προσέγγιση ενός προπονητή συμπίπτει με την κακή αγωνιστική ημέρα των ποδοσφαιριστών, τότε η ήττα είναι το φυσιολογικό αποτέλεσμα. Στο εξής, οι κιτρινόμαυροι επιβάλλεται να προσεγγίσουν τις αναμετρήσεις με κυνισμό και χωρίς την κενοδοξία της υποτιθέμενης «μεγάλης ομάδας». Φέτος, δεν υπάρχουν «μικρές ομάδες» σε σχέση με τον Άρη διότι το roster του στερείται ποιότητας, ωριμότητας και ποδοσφαιρικής παιδείας. Επομένως, είναι αυτοκτονικό να αλλάζει η αμυντικογενής προσέγγιση όταν οι αντίπαλοι έχουν «μικρότερη φανέλα». Οι εμφανίσεις απέναντι σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό δείχνουν τον ασφαλή δρόμο για τη σωτηρία της ομάδας…
Στην αντίπερα όχθη, τα Γιάννενα απέδειξαν ότι διαθέτουν ταλαντούχους ποδοσφαιριστές στον μεσοεπιθετικό τομέα. Η παρουσία των Ίλιτς, Ντε Βισέντις, Γεωργίου είναι μία σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον και γεμίζει τους παγουράδες με αισιοδοξία αναφορικά με την τελική έκβαση της χρονιάς. Σε κάθε περίπτωση, επιβάλλεται να στηριχθεί η φιλότιμη προσπάθεια του Χριστόπουλου ο οποίος έχει δημιουργήσει ένα αξιόμαχο αγωνιστικό σύνολο παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτει.
ΠΗΓΗ: Overlap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις