Οπως συμβαίνει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, έτσι έγινε και με το ντόπινγκ. Μέχρι να υπάρξει το πρώτο θύμα, οι πάντες εθελοτυφλούσαν. Ενώ ΄όλοι γνώριζαν, λίγοι έθιγαν το καυτό ζήτημα και ακόμα πιο ελάχιστοι ζητούσαν τη δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, έπρεπε πρώτα να συμβεί το μοιραίο. Και συνέβη δυστυχώς με έναν 23χρονο να πέφτει νεκρός στην άσφαλτο...

Ηταν το 1960 στη Ρώμη. Στα τράιαλς η ομάδα της Δανίας που είχε μεγάλες φιλοδοξίες, τα έδινε όλα. Στο 100ό χλμ. Της διαδρομής όμως ο Κνουντ Γιένσεν κατέρρευσε. Κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε πως είχε ήδη πεθάνει. Τι είχε συμβεί όμως; Επισήμως η ζωή του τελείωσε εξαιτίας της φαρμακοδιέγερσης, ενός συνδυασμού από 15 χάπια αμφεταμίνης και ενός άλλου φαρμάκου ονόματι Roniacol.

Αυτό ήταν το συμπέρασμα του ιατροδικαστή και αφού όμως ο προπονητής της ομάδας είχε παραδεχτεί πως είχε δώσει σε όλους τους ποδηλάτες του τις ίδιες ουσίες, οι οποίος φυσικά εκείνη την εποχή δεν ήταν απαγορευμένες, όπως και καμία άλλη άλλωστε. Μάλιστα εκτός του Γιένσεν, δύο ακόμα αθλητές της ομάδας βρέθηκαν στο νοσοκομείο σχεδόν έτοιμοι να λιποθυμήσουν. Ηταν ξεκάθαρο: έφταιγε η ντόπα!

Διαβάστε το υπόλοιπο αφιέρωμα στο gazzetta.gr

Ολυμπιακοί Αγώνες