Ο γηραιός και σεβάσμιος πρόεδρος της ιταλικής δημοκρατίας Ναπολιτάνο ήταν εκεί. Οπως και ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι, με τον πρίγκιπα της Αστούρια. Δεν θα μπορούσε να λείπει ο Ζοσέ Μουρίνιο. Αλλωστε ήταν το πιο ενδιαφέρον ματς και από πλευράς τακτικής.

Το Γκντανσκ που υποδέχθηκε τις δύο ομάδες είναι από κάθε πλευρά μια εκπληκτική πόλη. Με έμβλημα, μάλιστα, τον Ποσειδώνα με την τρίαινά του. Βαλτική Θάλασσα γαρ. Δεν γνωρίζω τι παράγει η Πολωνία. Ούτε ενδιαφέρθηκα να ψάξω να βρω για να μάθω. Σίγουρα όμως βγάζει ωραίες γυναίκες. Και δεν μιλάμε για κορίτσια της «δουλειάς». Υπάρχουν κι αυτά, βέβαια, υψηλών προδιαγραφών όμως είναι και οι «καθημερινές» κοπέλες. Ψηλές, αδύνατες, με καθαρά πρόσωπα.

Σάββατο βράδυ στο Σόποτ (προάστιο του Γκντανσκ γύρω στα δεκαπέντε χιλιόμετρα απόσταση έξω από την πόλη) γινόταν... πόλεμος. Σαν να λέμε η Γλυφάδα, αλλά με πράσινο σαν το Κεφαλάρι. Περιοχή που έχουν επισκεφθεί κατά καιρούς από την Γκρέτα Γκάρμπο και τον Ομάρ Σαρίφ, μέχρι τον Πολ Ανκα και τον Ντέμη Ρούσσο. Οπως συμβαίνει τα σαββατόβραδα σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη, όλος ο κόσμος ήταν έξω. Ντόπιοι. Ελάχιστοι ήταν οι Ιταλοί και οι Ισπανοί εν όψει του ματς της Κυριακής.

Η νεολαία της πόλης διασκέδαζε στα κλαμπ, τα μπαρ και τις παμπ που ήταν πατείς με πατώ σε. Λεπτομέρεια: Δύο ουίσκι, ένα παγωτό και μια μπίρα σε «καλή» καφετέρια, σύνολο κόστους δεκατρία ευρώ. Για μέσο μηνιαίο μισθό 300 γιούρο, μια χαρά. Την άλλη μέρα το πρωί, βέβαια, δεν υπήρχε στους δρόμους ούτε ένα αποτσίγαρο. Το Γκντανσκ είναι από κάθε πλευρά μια πανέμορφη πόλη. Κι όχι μόνο επειδή πρόκειται για λιμάνι.

Πέρα από τις εκκλησίες (όπως συμβαίνει με όλους τους καθολικούς), πέρα από τα παραδοσιακά κλασικά κτίρια, κάθε εξωτερική πρόσοψη έχει διαφορετική διακόσμηση (γύψινα, ψηφιδωτά κτλ.). Τα έργα στο δρόμο προς το γήπεδο δεν έχουν ολοκληρωθεί. Δεξιά κι αριστερά στους δρόμους λόφοι από άμμο και πρόβλημα στην κυκλοφορία. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι μιλάμε για Πολωνία.

Δεν υπάρχει κυρία Αγγελοπούλου να πιέσει την κυβέρνηση να δώσει τα ρέστα της για τη διοργάνωση και να είναι όλα «ΟΚ» στην ώρα τους. Η γυναικεία ματαιοδοξία όμως υπάρχει παντού. Η σύζυγος του προέδρου της Πολωνίας διαμαρτυρήθηκε έντονα επειδή θεώρησε ότι η θέση της στον χώρο των VIP δεν ήταν καλή:

«Εγώ δεν κάθομαι εκεί» φώναζε, όπως έλεγε ο Ιάσωνας Κυριακόπουλος την εποχή που μεσουρανούσε στα μπουζούκια και κάποιος ασεβής μετρ τόλμαγε να μην του δώσει καλό τραπέζι. Οι φωνές της κυρίας έπιασαν τόπο, το πρωτόκολλο άλλαξε και κάθισε εκεί που ήθελε. Παρά το γεγονός, όμως, ότι επρόκειτο για ματς Ιταλίας-Ισπανίας, η Ελλάδα έστω και έμμεσα ήταν παρούσα. Παρών στο ματς ο Σοφοκλής Πιλάβιος και οι ποδοσφαιροκουβέντες είχαν να κάνουν με την εθνική μας ομάδα.

Ο Φάμπιο Καπέλο τον ρώταγε σε ποιους συλλόγους έχει δουλέψει ο Σάντος και ποιοι είναι οι αντίπαλοι της Ελλάδας στην προκριματική φάση του Μουντιάλ της Βραζιλίας. Η Ελλάδα άλλωστε από το 2004 και μετά είναι αναγνωρίσιμη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Ο Βιγιάρ (πρόεδρος της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας) εκθείαζε τον Καραγκούνη και τη θέληση της ομάδας να γυρίσει το ματς μέσα στην Πολωνία ξεκινώντας το δεύτερο ημίχρονο με παίκτη λιγότερο (σ.σ. ελέω του συμπατριώτη του Κάρλος Βελάσκο Καρμπάγιο βέβαια). Ο πρόεδρος της ΕΠΟ είχε χειραψία με τον Ζοσέ Μουρίνιο, λέγοντάς του χαρακτηριστικά ότι «κι εμείς στην Εθνική Ελλάδας έχουμε Πορτογάλο προπονητή».

Πηγή: Goal

Euro 2012