Ο Κώστας Γουλής γράφει για τον δεσμό του Ζεσουάλδο Φερέιρα με τον κόσμο του Παναθηναϊκού και το ...σχοινί που πλέον κόπηκε και φάνηκε από τις αποδοκιμασίες.
Δεν ξέρω εάν ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έχει ακούσει ποτέ του τραγούδια της Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Το πιθανότερο είναι πως όχι. Άρα δεν θα γνωρίζει και την παλιά μεγάλη επιτυχία της «Το χειροκρότημα», οι στίχοι του οποίου έπαιξαν εντελώς... ανάποδα το βράδυ της Κυριακής (30/9) λίγο μετά τη νέα γκέλα κοντρα στον Αστέρα Τρίπολης.
Στη... σκηνή του ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός σε καμία περίπτωση δεν έδειξε να είναι ακόμη «ζωντανός», αλλά σίγουρα για ακόμη μία φορά έμοιαζε περισσότερο με... ροκ συγκρότημα, παρά με μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα. Και στο φινάλε μίας ακόμη κακοπαιγμένης «συναυλίας» κόπηκε πλέον και το... σχοινί αυτής της ιδιαίτερης σχέσης του Πορτογάλου τεχνικού με τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Κι αυτό φάνηκε και στην αποδοκιμασία, αλλά και στο χειροκρότημα (ειρωνικό για τους πιο πολλούς) του δον Ζεσουάλδο την ώρα που πήγαινε προς τα αποδυτήρια κι άκουγε γιουχαϊσματα από την πλειοψηφία του γηπέδου.
Φαίνεται πλέον πως ο Φερέιρα έχει χάσει ολοκληρωτικά το παιχνίδι και το κυριότερο, δείχνει ανήμπορος να το «γυρίσει». Ναι, το έκανε στο παρελθόν σε δύο εξίσου δύσκολες περιόδους: Πρώτα μετά το ντέρμπι της ντροπής στο «Γ. Καραϊσκάκης», όπου ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε αγωνιστικά και συνήλθε μόλις στα τρία τελευταία ματς των πλέι-οφ κι ακολούθως πέρσι μετά την απώλεια του τίτλου, που λίγο έλειψε να κοστίσει στους «πράσινους» και τη δεύτερη θέση. Εκεί το «γύρισε», αλλά αυτή τη φορά δείχνει αδύνατον. Διότι και οι συνθήκες και τα δεδομένα είναι πολύ πιο δύσκολα, αλλά και η υπομονή (και του κόσμου) έχει πλέον εξαντληθεί.
Σύμφωνώ πως ο Φερέιρα κλήθηκε την τελευταία διετία να κάνει τον «κασκαντέρ» στην πιο δύσκολη περίοδο της νεότερης ιστορίας του Παναθηναϊκού. Ποτέ δεν τα είχε στρωμμένα όλα στα πόδια του, είδε να του στερούνται ευκαιρίες και αποτελέσματα, επειδή η ομάδα δεν είχε τη δύναμη να «αντιδράσει» κόντρα στο παρασκήνιο, είτε πράγματα και θαύματα στον απίθανο κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου και κλήθηκε να φτιάξει ομάδα δύο διαφορετικά καλοκαίρια, ακούγωντας συνεχώς: «Δεν έχουμε λεφτά, κόψε από εδώ, κόψε από εκεί...».
Πέρασε μεγάλα ζόρια ο Πορτογάλος κι αυτό δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω κι ένας που μπορεί να το αρνηθεί. Γι' αυτό άλλωστε κρίθηκε κατά τη γνώμη μου και μεγαλύτερη επιείκεια και υπομονή κι από το σύνολο του Τύπου και του κόσμου, σ' αυτούς τους 22 και κάτι μήνες που βρίσκεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Αλλοι στο παρελθόν, για πολύ λιγότερα, κρίθηκαν, διάβασαν και άκουσαν πολύ περισσότερα κι έφυγαν σε μία νύχτα από τον πράσινο πάγκο...
Οι δικαιολογίες ωστόσο στέρεψαν. Διότι αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός δεν δείχνει σε καμια περίπτωση ικανός να βγάλει πλέον κάτι καλό κι ανταγωνιστικό στο παιχνίδι του, διότι υπάρχει ξεκάθαρη έλλειψη πλάνου, νοοτροπίας και ψυχολογίας και διότι υπάρχει δεδομένα ΚΑΙ πρόβλημα φυσικής κατάστασης - «εκρηκτικότητας».
Πρόβλημα το οποίο πηγάζει είτε από το (πολύ πιο χαλαρό) πλάνο της καλοκαιρινής προετοιμασίας που είχε ως στόχο να είναι η ομάδα έτοιμη και «φρέσκια» στα προκριματικά (για να μην την «πατήσει» όπως πέρσι), είτε από την αλλαγή του τρόπου εκγύμνασης μετά την έλευση του Ρουί Αλμέιδα στη θέση του Ζοσέ Γκόμες. Είναι φως-φανάρι πλέον ότι «πράσινοι» αντέχουν το πολύ 40-45 λεπτά σε υψηλό τέμπο κι ακολούθως γίνονται ένα άνευρο και… flat πράγμα, χωρίς δυνατότητα αυξομείωσης του ρυθμού, δίνοντας την ευκαιρία σε κάθε αντίπαλο να κάνει ότι... γουστάρει μέσα στο γήπεδο.
Η στήριξη του Γιάννη Αλαφούζου είναι -για την ώρα- το τελευταίο «αποκούμπι» του Φερέιρα, όμως φαίνεται πως έχασε πλέον οριστικά την εμπιστοσύνη του κόσμου. Πολλώ δε μάλλον μετά και τη χειρονομία του να χειροκροτήσει τις αποδοκιμασίες... Την ίδια ώρα, ο νέος πρόεδρος του Παναθηναϊκού πιέζεται πλέον ασφυκτικά ακόμη κι από τους πιο στενούς του συνεργάτες να βάλει ένα τέλος στη συνεργασία με τον Πορτογάλο, λέγοντάς του πως χρειάζεται ένα διαφορετικό «ηλεκτροσόκ» μέσα στα αποδυτήρια.
Ο Αλαφούζος κρατάει ακόμη τις αντιστάσεις του, αλλά κάπου μέσα του έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί κι ο ίδιος πως η κατάσταση φαίνεται πλέον να είναι μη αναστρέψιμη... Οχι όμως μόνο για τον Πορτογάλο, αλλά και για κάποιους άλλους εντός των αποδυτηρίων, αφού η «μπάλα» των όποιων αλλαγών θα πάρει μαζί της ΚΑΙ παίκτες. Και πολύ πιο σύντομα απ' όσο θα περίμεναν ορισμένοι...
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις