Το ζητούμενο σε μία ομάδα που είναι καινούργια και χτίζεται, είναι η ισορροπία. Μετά το στραπάτσο της Βιέννης και την ήττα από τον Ατρόμητο, ο Δώνης έπρεπε να βρει λύσεις για να ντριμπλάρει την κρίση που ήταν σε εξέλιξη.

Η πρώτη διαπίστωση που έκανε, ήταν πως η εφαρμογή του 4-4-2 δεν είναι εφικτή στα επίπεδα που θα ήθελε, επειδή κανένας από τους φορ του δε συμμετέχει στη κατοχή και την κυκλοφορία της μπάλας.

Ο Κλάους είναι καθαρός παίκτης περιοχής και παρότι παλεύει δεν θα είναι ποτέ ένα παιδί που θα έχει πολλές επαφές με τη μπάλα μέσα στο παιχνίδι, ο Γιάννου συμμετείχε στην κυκλοφορία της μπάλας αλλά χωρίς ποιότητα και φαντασία, ενώ και ο Σαλπιγγίδης δεν έχει τα τεχνικά χαρακτηριστικά για να το κάνει αυτό. Αυτή ήταν η πρώτη ουσιαστική αγωνιστική διαπίστωση της σεζόν και μέσα από αυτή τη σκέψη βρήκε τη λύση του Λόρενς.

Ο Ιρλανδός, είναι επιθετικογενής χαφ, ξέρει να κινείται στους χώρους, έχει το γκολ και την ασίστ, αλλά το βασικότερο, ζητάει μπάλα.

Τα χαρακτηριστικά του Λόρενς, μαζί με το φορμάρισμα του Φωτάκη που ήρθε ταυτόχρονα, έφεραν στον ΠΑΟΚ την ισορροπία που του χρειαζόταν, εμφάνισαν τις επιθετικές του αρετές και βέβαια έκρυψαν – ως ένα βαθμό – τις χτυπητές αδυναμίες που είχε η ομάδα στην αμυντική τετράδα.

Όλα αυτά μέχρι τον αγώνα της Κρήτης, όταν και ο ΠΑΟΚ έπαιξε απέναντι σε μία πολύ χειρότερη ομάδα από αυτόν χωρίς τον Λόρενς, με αποτέλεσμα να μειωθούν τα πιθανά ποσοστά κατοχής – αναλογικά με τον αντίπαλο – και να φτάσει η μπάλα πολύ πιο δύσκολα στην εστία του Γουναρίδη, ακόμη κι όταν έπαιζε χωρίς παίκτη λιγότερο.

Η ουσία όλων των παραπάνω, είναι πως δεν μπορεί να παιχτεί το 4-4-2 χωρίς ο ένας εκ των δύο φορ να έχει χαρακτηριστικά επιτελικού μέσου. Και αυτό είναι ένα δείγμα για τον μπούσουλα που πρέπει να ακολουθήσει ο Δώνης.

Ο Αθανασιάδης θα είναι για καιρό στον ΠΑΟΚ απ ότι φαίνεται, ενώ ο Σαλπιγγίδης για άλλη μία διετία σίγουρα. Άρα, για να μπορέσει ο ΠΑΟΚ να στηθεί σωστά, θα πρέπει να βελτιωθεί σε ποιότητα αλλά και αθλητικά χαρακτηριστικά από το επόμενο καλοκαίρι.

Έτσι κι αλλιώς, τρεις στους τέσσερις της άμυνας δεν θα είναι μαζί μας από το καλοκαίρι και μετά. Οι Λάζαρ, Φωτάκης και Γκαρσία, έχουν συμβόλαια που λήγουν το καλοκαίρι αλλά κυρίως οι δύο πρώτοι δεν αποκλείεται να ανανεώσουν. Για τον τρίτο, λόγω ηλικίας δεν αναμένεται κάτι τέτοιο αν και με τον Πάμπλο δεν είσαι ποτέ σίγουρος για το πώς θα αντιδράσει. Ουσιαστικά, ο ΠΑΟΚ έχει τη δυνατότητα να επιλέξει έξι παίκτες ενδεκάδας ή λιγότερους το καλοκαίρι, αλλά για να παιχτεί το 4-4-2 θα πρέπει ή να θυσιαστεί ο ένας από τους δύο φορ ή η επένδυση που θα γίνει στις όποιες επιλογές να είναι σημαντική. Να είναι μεγάλη.

Την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο, λιγότερο από μία μέρα πριν παίξουμε με την ΑΕΚ, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για το πώς θα κινηθεί ο Δώνης. Το ζητούμενο όμως, είναι το πώς θα κινηθεί στο μέλλον.

Αύριο, λογικά θα κερδίσουμε όμως σε μία μεταβατική περίοδο θα πρέπει να σκεφτόμαστε και πίσω από το γεγονός. Αλλιώς θα χάσουμε άλλη μία σεζόν που σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ θα πρέπει να κάνουμε πρωταθλητισμό. Το λιγότερο.

Ήδη αυτή τη στιγμή έχει εντοπιστεί το πρόβλημα χαρακτηριστικών στην επίθεση, ήδη έχει εντοπιστεί κι άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα. Η αδυναμία της ομάδας να παίξει σωστά τον ρόμβο. Και για αυτό δεν φταίνε τα επιθετικά χαρακτηριστικά αλλά τα αμυντικά.

Εκεί, οι δύο μπακ δεν είναι καλοί στο προσωπικό μαρκάρισμα, όπως και οι δύο στόπερ. Αναφέρω πρώτα τα μπακ, γιατί όταν παίζεις ρόμβο είσαι εκτεθειμένος στις αλλαγές παιχνιδιού και οι ακραίοι συνήθως παίζουν ένας με έναν. Και σε αυτό, Έτο και Λίνο είναι επιεικώς κακοί.

Για να μη παρεξηγηθώ, θεωρώ πως ο Δώνης καλά έκανε και επέλεξε το 4-4-2 που για εμένα είναι απλά νούμερα και όχι σύστημα. Ουσιαστικά, θεωρώ πως θέλει να παίξει ένα ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας το οποίο μπορεί να επιβληθεί σχετικά εύκολα εντός των συνόρων και εφόσον ανέβει ποιοτικά θα διακριθεί και εκτός. Φέτος, εύκολα ή δύσκολα θα πάρει μία θέση ψηλά στα βαθμολογία. Ουσιαστικά κερδίζει χρόνο σε σχέση με τους υπόλοιπους που δεν έχουν προσαρμοστεί στη δύσκολη αυτή περίοδο για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την ελληνική κοινωνία γενικότερα.

Σε μία χρονιά που δεν θα μπορούσε να χτυπήσει τον Ολυμπιακό, έστησε μία ομάδα που μπορεί να βγει σχετικά ξεκούραστα στη τριάδα και να κυνηγήσει τη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Και ταυτόχρονα, μπορεί να δημιουργήσει μία βάση κυρίως στο τακτικό κομμάτι, η οποία μπορεί να απορροφήσει ποιοτικούς παίκτες.

Η χρονιά αυτή, είναι χρονιά δημιουργίας και θα ήταν και η επόμενη αν δεν ερχόταν ο Σαββίδης. Ομάδες από τη μία μέρα στην άλλη δεν χτίζονται άλλωστε, απλά όπως και σε οτιδήποτε άλλο χτίζεται, τα χρήματα βοηθάνε στη ταχύτητα του έργου.

Όσο λοιπόν ποιο γρήγορα φιλτράρει ο ΠΑΟΚ τις αδυναμίες του πλάνου του, τις ελλείψεις των χαρακτηριστικών του, τα πρόσωπα που δεν ανήκουν στο μέλλον, τόσο ποιο γρήγορα θα βρει τις λύσεις και θα κλείσει τις τρύπες που υπάρχουν.

Πηγή: paok24.com

Superleague ΠΑΟΚ