Τέλη της δεκαετίας των 70's. Είναι η εποχή που οι ελληνικές (χαχαχα) αρχές ελληνοποιούν όποιον Βίκινγκ, Ινδιάνο, Ρώσο κ.λ.π. γιάλιζε σε  κάθε παράγοντα.

Ηρθαν διάφοροι: Κουτσοί, ανύπαρκτοι, ένας που δεν μπορούσε να φορέσει ποδοσφαιρικά παπούτσια (Αλτσιμπάρ=Αλχιμαρίδης), μπυροκοιλιές, στρατιές τελειωμένων, ημιπαράλυτοι, άχρηστοι …

Ανάμεσα τους (σπανίως) και μερικοί παικταράδες…

Ενας απ’ αυτούς ήταν ο Χουάν Ραμόν Ρότσα.

Τότε τον είπαν Χουάν Ραμόν Μπουμπλής. Κάποιος, λέει, συγγενής του στην Αργεντινή… μπλα… μπλα… νασου’τον Ελληνας ο Μπουμπλής.

Τον θυμάμαι σαν τώρα Ενας αδυνατούλης παίκτης, με μακρυά μαλλιά, με πέταγμα, ανοικτή ντρίμπλά και μαγικό αριστερό πόδι…

Ολο το γήπεδο (στην λεωφόρο) φώναζε:

«Φόρτσα-Ρότσα-Μπουμπλής.»

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Ρότσα Παναθηναϊκός Superleague