Ο Γιώργος Τσακίρης σχολιάζει την τραγική εμφάνιση της ΑΕΚ κόντρα στον Ηρακλή.
Aναλυτικά το άρθρο του:
Το ποδόσφαιρο μου αρέσει από μικρό παιδί. Ειδικά όταν πρόκειται να παρακολουθήσω την αγαπημένη μου ομάδα να αγωνίζεται απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο, για οποιονδήποτε θεσμό, ανεξάρτητα από τη σημασία του εκάστοτε αγώνα...
Στο μυαλό μου την ημέρα του αγώνα σκέφτομαι μόνο την ΑΕΚ, το πώς θα παίξει, τον αντίπαλό της και το πώς θα πετύχει να φτάσει στο στόχο της ο οποίο σε κάθε ματς είναι η νίκη. Δεν θέλω να αλλάξει αυτό το πράγμα και να αρχίσω να σκέφτομαι πως: «Υπάρχουν και ματς τα οποία λόγω αδιαφορίας (αγωνιστικής – βαθμολογικής) δεν αξίζουν να τα παρακολουθήσεις και είναι προτιμότερο να αράξω σπίτι μου, στον καναπέ μου (ή στο γραφείο της εφημερίδας) για να δω το παιχνίδι μια και θα είναι σούπα». Είναι μία σκέψη που δεν ταιριάζει στο πώς θέλω εγώ να αντιμετωπίζω κάθε αγώνα της ΑΕΚ.
Ωστόσο αν κρίνω από όσα είδαν (ή πιο σωστά δεν είδα) στο ΟΑΚΑ είναι πολύ πιθανό να σκεφτώ πολλές φορές στο μέλλον να αδιαφορήσω κι εγώ. Όμως μου είναι δύσκολο να το κάνω. Επί της ουσίας δεν θέλω. Γι’ αυτό εκτιμώ και είμαι της άποψης ότι θα ήταν πολύ πιο βολικό να μην αδιαφορούν οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ.
Ευτυχώς λοιπόν που η αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ έγινε κεκλεισμένων των θυρών. Διότι οι οπαδοί της Ενωσης γλίτωσαν το αποκρουστικό θέαμα που παρακολούθησα εγώ και όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο. Ελάχιστοι ήταν οι άτυχοι, 50 και κάτι παραπάνω, των οποίων όμως τα σχόλια ακούγονταν τόσο δυνατά και καθαρά: «Ημαρτον Παναγία μου», «ρε προσπαθήστε να αλλάξετε 3η πάσα έστω», «μα μία σωστή πάσα δεν κάνουν;», «ρε κάντε κίνηση επιτέλους» και «είναι τόσο χάλια που δεν μπορούν να κάνουν μία τελική προσπάθεια» είναι μερικά από όσα σχόλια ακούστηκαν να λένε οι ελάχιστοι φίλοι της ΑΕΚ. Τους οποίους δικαιολογώ απόλυτα.
Εκείνους που δεν δικαιολογώ είναι τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή της ομάδας. Οφειλαν να προσπαθήσουν να παίξουν και να δημιουργήσουν ευκαιρίες και να κερδίσουν τον αγώνα. Αλλά για να φτάσουν στη νίκη θα έπρεπε να το ήθελαν το ματσάκι, να έδειχναν στον αγωνιστικό χώρο όπως είχαν διάθεση και πάθος για τη νίκη… Κάτι που δεν το έκαναν σε κανένα σημείο του αγώνα.
Περίμενα από τον Μανόλο Χιμένεθ να είναι έξαλλος, να τα... χώσει στη συνέντευξη Τύπου (όπως έκανε στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις ο Σάντος για παράδειγμα) αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο στον βωμό του τελικού Κυπέλλου που έρχεται. Τι να πω; Αν δηλαδή η ΑΕΚ πετύχει να κατακτήσει το τρόπαιο στα πλέι οφ στην πρώτη στραβή θα τα παρατήσει και θα παίζει αδιάφορα και τραγικά όπως με τον Ηρακλή έχοντας στο μυαλό τους όλοι ότι μέσω του Κυπέλλου: «Κερδίσαμε το ευρωπαϊκό εισιτήριο». Τουλάχιστον τραγικό ακόμη και σαν σκέψη. Διότι η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ δεν έμοιαζε με ομάδα... Και στα πλέι οφ πρέπει να δώσει απαντήσεις.
Μπορεί με αυτόν τον Παναθηναϊκό να διεκδικήσει την πρωτιά στη μίνι λίγκα. Aλλωστε η διαφορά με τους «πράσινους» είναι μόλις δυο βαθμοί... Επιπλέον υπάρχει ο Ολυμπιακός Βόλου του Μπέου στον οποίο η Ενωση... χρωστάει φέτος (χωρίς να σημαίνει κάτι αυτό) και πρέπει να του επιστρέψει τις «στραβές».
Για το ματς τι να γράψει κανείς; Θα σημειώσω μόνο τούτο για τον Χιμένεθ: Εκτίθεται ο ίδιος και εκθέτει ταυτόχρονα και τον Μπαχά με την επίμονή του. Αυτό...
Όχι ότι ο συγκεκριμένος ήταν ο μόνος που πήγε χάλια… Αλλά ευκαιρίες και περισσότερες θα μπορούσε να έχει πάρει και ο Λεονάρντο (για παράδειγμα), ή ο πιτσιρικάς Κλωναρίδης (και ο κάθε πιτσιρικάς) και όχι συνέχεια ο Μπαχά μήπως και μας δικαιώσει κάποτε...
Υγ: Στα επίσημα του ΟΑΚΑ αυτή τη φορά ήταν σχεδόν όλα τα μέλη του Δ.Σ. της ΠΑΕ ΑΕΚ. Θα είναι και στον τελικό και έπειτα ελπίζω να είναι σε όλα τα ματς των πλέι οφ...
Πηγή: gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις