Γράφει ο Κώστας Κουκουλάς...

Μόλις οι μεταγραφές τελειώσουν, ο μοναδικός που μένει στον Πανιώνιο είναι ο Γκανέζος.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό που περασμένου Ιανουαρίου. Στις πρώτες 15 ημέρες ήταν παίκτης του Παναθηναϊκού, τις επόμενες δεκαπέντε παίκτης του Ολυμπιακού. Στις 31 του μήνα είχε μείνει στη Νέα Σμύρνη. Τώρα εμφανίστηκε... μνηστήρας από τη Γαλλία που ζήτησε δανεικό τον Κουμορτζί για έναν χρόνο με οψιόν αγοράς το ερχόμενο καλοκαίρι.

Η απάντηση από τον Πανιώνιο ήταν αρνητική και εκείνος στύλωσε τα πόδια. «Ή πάω στους Γάλλους ή σταματάω το ποδόσφαιρο» είπε, αν και τελικά χθες πήρε το αεροπλάνο μαζί με την υπόλοιπη αποστολή για την Αυστρία. Δικαιολογημένα, θα προσθέταμε εμείς, καθώς για μια ακόμα φορά βλέπει ότι του «κόβεται» η ευκαιρία να κάνει πιο μεγάλο βήμα στην καριέρα του.

Ο Γκανέζος είναι μαθημένος στα δύσκολα. Στη φτώχεια άλλωστε μεγάλωσε μαθαίνοντας ποδόσφαιρο ξυπόλυτος. Οπως όταν έφυγε από την Γκάνα για το Ντουμπάι, όταν ο φύλακας-άγγελός του, ονόματι Βίκτορ, τον είδε να παίζει με την ομάδα της γειτονιάς του και του πρότεινε να συνεργαστούν προκειμένου να του βρει κανονική ομάδα. Στο Ντουμπάι πέρασε αρκετά μερόνυχτα στο γήπεδο για να τους πείσει. Εκεί άλλωστε έμενε και κοιμόταν, καθώς ουδείς του είχε εξασφαλίσει στέγη. Απέτυχε, γύρισε πίσω και έφυγε ξανά. Επόμενος σταθμός η Σουηδία.

Για ένα πιάτο φαΐ και για ένα δωμάτιο που μοιραζόταν με ακόμα πέντε συμπαίκτες του πήγε στην FC Νέρκεπινγκ, ομάδα έκτης κατηγορίας. Τελικά τον είδαν από την IFK Νέρκεπινγκ, ομάδας της δεύτερης κατηγορίας, και πήγε εκεί. Η αρχή είχε γίνει. Ο Βίκτορ, που πάντα τον πίστευε, του βρήκε εισιτήριο για την Ελλάδα και το Αιγάλεω. Και εδώ η ίδια δύσκολη αρχή.

Ομως στο «Σίτι» ήταν ο παίκτης που έκανε τη διαφορά. Η ομάδα έπεσε, εκείνος όμως έμεινε στη μεγάλη κατηγορία και στον Πανιώνιο. Στην «πλατεία» είναι ακόμα και σήμερα, παρά το γεγονός ότι κάθε μεταγραφική περίοδο είναι ο πρώτος που φεύγει...

«Μου είπε ότι δεν παίζει ρόλο πόσες φορές προσπαθείς κάτι. Αυτό που μετράει είναι το να συνεχίζεις την προσπάθεια μέχρι να κερδίσεις. Η νοοτροπία του νικητή και η μη αποδοχή της ήττας του Βίκτορ με βοηθούσαν να συνεχίσω. Και πιστεύω ότι ακόμη ζει δίπλα μου» λέει για τον άνθρωπο που πίστεψε.

Πηγή: Goal

Πανιώνιος Superleague