Φυσικά και όλοι πρέπει να πάνε στο ΟΑΚΑ για να στηρίξουν, ψυχολογικά και οικονομικά, την προσπάθεια που θα κάνει ο Παναθηναϊκός για να σταθεί στα πόδια του και να βγει ατσαλάκωτος από τις τρικυμίες που τον περιμένουν. Γράφει ο Χρήστος Κοντός.
Με τη μόνη διαφορά ότι ορισμένα «παιδάκια» οφείλουν να μην ξεχαστούν και να πάνε στο γήπεδο για να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό να νικήσει και όχι για να τα κάνουν όλα στάχτη και μπούλμπερη κατ' όπως έχουν συνηθίσει.
Ο αγών δικαιώθηκε. Πάει, ο ραλίστας έφυγε, μας κούνησε μαντίλι. Δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να ξανακάνουν τον Παναθηναϊκό άνω κάτω, όπως με τόση συνέπεια έκαναν τα τελευταία χρόνια στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να χάνει η ομάδα βαθμούς, παιχνίδια, τίτλους, φιλάθλους και έσοδα, για να αναγκαστεί η οικογένεια να μας αδειάσει τη γωνιά.
Δεν τα λέω εγώ αυτά. Οι ίδιοι τα λένε. Μαρτυράνε και χωρίς ανάκριση. Αμέτρητα μηνύματα έχουν στείλει στη λογική «τι σημασία έχει ένα ακόμα χαμένο πρωτάθλημα; Ας χαθούν όσα πρέπει, αρκεί να ξεκουμπιστούν οι Βαρδινογιάννηδες από τον Παναθηναϊκό». Δικά τους λόγια είναι και κυκλοφόρησαν ανεμπόδιστα στο διαδίκτυο. Όποιος αμφιβάλλει, δεν έχει παρά να σερφάρει και να τα βρει.
Τώρα που ο αγώνας δικαιώθηκε, είναι πολύ χρήσιμες μερικές οδηγίες προς ναυτιλλόμενους που έχουν χάσει το δρόμο τους:
*Δεν μπουκάρουμε στον αγωνιστικό χώρο για να πάρουμε στο κυνήγι παίκτες και προπονητή, με τη δικαιολογία ότι το παιχνίδι στράβωσε και δεν πήγε καλά.
*Δεν πετάμε φωτοβολίδες σημαδεύοντας αντιπάλους ποδοσφαιριστές, για να τιμωρηθεί η έδρα και τα επόμενα ματς να γίνουν χωρίς φιλάθλους.
*Δεν ανάβουμε φωτιές στην εξέδρα όταν η ομάδα πιέζει για το γκολ, για να σπάει ο ρυθμός της και να παίρνει ανάσες ο αντίπαλος.
*Δεν κάνουμε ντου στην εξέδρα των αντιπάλων οπαδών, για να γίνεται το ματς μπάχαλο και μετά να τα ρίχνουμε όλα σε περαστικούς αντιεξουσιαστές.
*Δεν βρίζουμε χυδαία νεκρούς και μανάδες, δεν καταριόμαστε ούτε και απειλούμε με Ευαγγελισμούς και διάφορα συναφή.
*Δεν χρειάζεται να έχουμε ακροβολισμένους στις άλλες εξέδρες νταβραντισμένα «αγνά παιδιά» για να την πέφτουν σε όποιον αντιδρά στα υβριστικά και τα απειλητικά συνθήματα.
*Δεν την πέφτουμε δι' ασήμαντον αφορμή και αιτία στους μπάτσους, δεν ανοίγουμε κεφάλια αστυνομικών ούτε και καίμε περιπολικά.
*Δεν ρίχνουμε τόνους κροτίδες και βεγγαλικά για να κάνουμε το γήπεδο Βαγδάτη και να κινδυνεύει όποιος βρίσκεται παραδίπλα.
*Δεν υποδεχόμαστε με μολότοφ και πέτρες το πούλμαν της αντίπαλης αποστολής, όποια ομάδα κι αν φέρνει στο ΟΑΚΑ.
*Δεν ξεφτιλίζουμε τους παίκτες της ομάδας μας, ούτε τους κάνουμε ρόμπες από την πρώτη λάθος πάσα.
*Δεν αποδοκιμάζουμε παίκτη της ομάδας μας όταν ετοιμάζεται να εκτελέσει πέναλτι ούτε και τον κράζουμε επειδή τόλμησε να πετύχει γκολ.
Αντιθέτως,
*Είμαστε πάντα στο πλευρό του Παναθηναϊκού, μας αρέσει - δεν μας αρέσει αυτός που διοικεί. Οι όποιες διαφωνίες θεμιτές, αλλά με πολιτισμένο τρόπο και μακριά από το γήπεδο, ή έστω στο τέλος του αγώνα.
*Εμψυχώνουμε τους παίκτες της ομάδας μας, ειδικά όταν το παιχνίδι αρχίζει να στραβώνει. Τότε μας έχουν ανάγκη κι όχι όταν έχουν το ματς στο 3-0.
*Χειροκροτούμε κάθε παίκτη ξεχωριστά ακόμα και στο λάθος του. Αντί να τον ευνουχίζουμε με μπινελίκια και αποδοκιμασίες, τον βοηθάμε να παίξει έστω και λίγο καλύτερα. Κι όταν όλοι παίζουν από λίγο καλύτερα, παίζει καλύτερα και η ομάδα.
*Κάνουμε κάθε παιχνίδι γιορτή, με ωραία ατμόσφαιρα και συνθήματα αγάπης για τον Παναθηναϊκό, όχι με μίσος για όποιον μας έχει μπει στο μάτι. Μόνο έτσι θα φέρουμε οικογένειες και παιδιά στο γήπεδο, για να μεγαλώσουμε τη δεξαμενή των φιλάθλων της ομάδας και στο φινάλε - φινάλε, τα έσοδα και τη δυναμική της.
*Πιέζουμε με το πάθος μας τους αντίπαλους παίκτες και δεν αφήνουμε τον διαιτητή να διανοηθεί ότι θα κάνει τα μαγικά του, ξέροντας ότι με το πρώτο ανάποδο σφύριγμα στόχος δεν θα είναι αυτός αλλά η όποια διοίκηση.
*Δεν απογοητευόμαστε στα δύσκολα και έχουμε πάντα υπομονή. Και επειδή γήπεδο είναι και όχι εκκλησία, αν χρειαστεί εφαρμογή η παροιμία «κι ο άγιος φοβέρα θέλει» για να ξυπνήσουν κάποιοι αδιάφοροι παίκτες ή διοικούντες, μόνο τη σωστή ώρα και στη σωστή δόση, χωρίς υπερβολές και ακρότητες.
Οι Βαρδινογιάννηδες έφυγαν, πάει και τελείωσε. Ο Παναθηναϊκός, όμως, μένει και για να προχωρήσει μπροστά, έχει ανάγκη να ελευθερωθεί από τα χαλασμένα μυαλά. Να πάψει το πιο δυναμικό κομμάτι της εξέδρας του να έχει τη συμπεριφορά γαύρων ντυμένων στα πράσινα, να πάψει να είναι ουραγός της αλητείας και να ξαναγίνει πρωτοπόρος σε όλα, όπως ήταν πάντα. Αν δεν αποκτήσει ξανά (και πολύ γρήγορα μάλιστα) όλα εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που τον έκαναν να ξεχωρίζει από το κοπάδι, όχι δέκα μικροί Αμπράμοβιτς δεν πρόκειται να τον σώσουν, αλλά ούτε και ο αυθεντικός, όσα λεφτά κι αν φέρει στη βαλίτσα του.
Πηγή: leoforos.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις