Χρόνος συμμετοχής: το μεγάλο θέμα

Ένα στοιχείο που δεν σχολιάζει κανείς στην Εθνική ομάδα αφορά στο χρόνο συμμετοχής των παικτών. Πώς είναι δυνατόν ο Φώτσης να μένει πάγκο στο μεγαλύτερο διάστημα του καθοριστικού αγώνα με τη Σλοβενία και ο Μπουρούσης να μην παίζει ούτε δευτερόλεπτο στο δεύτερο ημίχρονο με τους Ρώσους; Γράφει ο Γιάννης Νάτου.

Γρήγορα, λοιπόν, οι εξηγήσεις για να μη γίνουν παρεξηγήσεις.

Μπορεί οι παλιοσειρές, αυτοί οι τρεις παίκτες που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Εθνικής να θεωρούν πως από αυτούς θα ξεκινά και θα τελειώνει η ομάδα. Λάθος. Παραφράζοντας το αμερικανικό ρητό “κανείς δεν είναι μεγαλύτερος του παιχνιδιού”, θα λέγαμε πως κανείς δεν είναι μεγαλύτερος από την ομάδα.

Κι αυτή είναι μια αδιαπραγμάτευτη αλήθεια για τους θιασώτες της. Όταν ο Ζούρος χειρίζεται κατ' αυτόν τον τρόπο το ρόστερ του, κάτι συγκεκριμένο έχει σίγουρα στο μυαλό του. Μη γελιέστε, ο ομοσπονδιακός κόουτς είναι τόσο μελετημένος που τίποτα δεν κάνει τυχαία. Άρα;

Οι εξηγήσεις που μπορούν να δοθούν είναι πολλές και διάφορες. Είτε ο Ζούρος θέλει να τους κρατήσει όλους φρέσκους, είτε επιδιώκει να μπολιάσει με το μικρόβιο της απύθμενης αγάπης για την Εθνική όλους τους παίκτες, είτε επιχειρεί να βγουν νέοι ήρωες από τα χέρια του. Διαλέγετε και παίρνετε. Ας σταθούμε, όμως, σε δύο βασικά δεδομένα που έχουν αξία.

Αφενός, από τη στιγμή που ένας παίκτης φορά τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος, είναι υποχρεωμένος να βάλει το εγώ του κάτω από το εμείς. Αν εμφανίσει οποιαδήποτε παρελκυστική συμπεριφορά, υπάρχει θέμα. Και την ώρα που η Εθνική βρίσκεται εντός στόχων, όσο παλεύει για να διαψεύσει όλον αυτόν τον κόσμο που την είχε εξαρχής καταδικάσει, δεν δικαιούται να εξωτερικεύει καμία ανησυχία για το εγώ του, θα καταδικαστεί αυτόματα από την κοινή γνώμη.

Αφετέρου, είναι δεδομένο πως όταν έχεις απέναντι μια ομάδα ίση ή καλύτερη από εσένα, δεν είναι δυνατό να αγωνίζεσαι με 11 παίκτες να παίρνουν ικανοποιητικό χρόνο. Όλοι οι διεθνείς δεν έχουν την ίδια αξία, ούτε μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα, ούτε τις ίδιες προσλαμβάνουσες έχουν στη μέχρι στιγμής καριέρα τους για να εμφανιστούν έτοιμοι στη Λιθουανία.

Επομένως, αυτό που επιχειρεί ο Ζούρος είναι να πετύχει όχι σε ένα, αλλά σε πολλά επίπεδα. Επαναλαμβάνει διαρκώς πως αυτή η ομάδα θα είναι καλύτερη κάθε επόμενη χρονιά, επειδή και ταλέντο έχει και τις προοπτικές συγκεντρωμένες πάνω της.

Αυτή η προβολή στο μέλλον, λέει πολλά για τις σκέψεις του. Απ' την άλλη, η Εθνική χρειάζεται να πετύχει μία νίκη στους δύο νοκ άουτ αγώνες για να θεωρηθεί και να είναι πετυχημένη. Σε παιχνίδια ειδικών συνθηκών, οι μεγάλες προσωπικότητες είναι αυτές που καθορίζουν το αποτέλεσμα.

Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Συνεπώς, αυτές θα αναζητήσουμε αρχικά στον προημιτελικό, απέναντι σε Γαλλία ή Ισπανία. Θα είναι από το “χθες” ή το “αύριο” της Εθνικής; Θα το δούμε “σήμερα”. Κι αυτό το στοιχείο, προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην προσπάθεια του Ζούρου και των παικτών του.

Πηγή: contra.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις