Η εμφάνισή του ήταν ένα από τα πρώτα γεγονότα του 2008. Από τότε πολλοί κύκλοι έκλεισαν, για να ανοίξουν ξανά και το σίριαλ συνεχίζεται. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος εμφανίστηκε για να ανατρέψει το δεδομένο καθεστώς που υπήρχε στον Παναθηναϊκό. Χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα, έκανε πρωτοποριακές προτάσεις, κατάφερε να ξεσηκώσει τον κόσμο και στο φινάλε να κάνει την ανατροπή. Όταν γέμισε την καρδάρα, άρχισε να νιώθει την ανάγκη να τη χύσει. Πάντα ανατρεπτικός, ίσως αναρχικός, διαφωνούντας, ακόμα και όταν συμφωνεί. Θέλει να πηγαίνει στο γήπεδο και να φωνάζει με όλη του τη δύναμη «αιώνια πιστός, δεν γίνεται αλλιώς», όπως πολλάκις τον έχει συλλάβει η κάμερα, αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να κοιτάξει με απαξίωση τον αγαπημένο του κόσμο του Παναθηναϊκού, αν ακούσει υβριστικά συνθήματα. Ακόμα κι αν οι ύβρεις στρέφονται προς τον αιώνιο αντίπαλο των πρασίνων.

Η αρχή...

Στις 17 Ιανουαρίου ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να συνέλθει από τη συντριβή στο Καραϊσκάκη και τον αποκλεισμό στο κύπελλο. Τότε, έρχεται η πρώτη εμφάνιση του Ανδρέα Βγενόπουλου. Ενός ανθρώπου, γνωστού στην οικογένεια του Παναθηναϊκού, γνωστού στον επιχειρηματικό κόσμο, γνωστού στο ευρύ πολιτικοποιημένο κοινό, αλλά όχι και τόσο γνωστού στον απλό κόσμο. Το ντεμαράζ που ακολούθησε έφερε στο φως κάθε γνωστή και άγνωστη πτυχή της παράλληλης πορείας του ως αθλητή και οπαδό του Παναθηναϊκού, ως επιχειρηματία και πανέξυπνο δικηγόρο. Μια ακόμα ανάλυση των πεπραγμένων του στο παρελθόν, δεν εξυπηρετεί. Με αφετηρία, όμως, εκείνη την Παρασκευή, υπάρχουν στιγμές και φράσεις που ακολουθούν τον Mr. Mig.

Διαβάστε ολόκληρο το θέμα στο gazzetta.gr

Βγενόπουλος Παναθηναϊκός