Με κάποιους σύντομους υπολογισμούς οι πέντε βαθμοί μετά τις τρεις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος θα φάνταζαν άκρως ικανοποιητικοί. Αμ δε! Στο Περιστέρι "χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο" μιας και δεν μπορούν να πιστέψουν το γεγονός ότι έχουν μόλις πέντε βαθμούς αντί για εννέα.

Σε έδρες οπως το Γεντί Κουλέ και το Κλεάνθης Βικελίδης, αλλά και κόντρα στον Παναθηναϊκό ο Ατρόμητος όχι απλά στάθηκε όρθιος, αλλά έπαιξε ποδοσφαιρο κυριαρχίας έχοντας ολοκληρωτικά το πάνω χέρι. Μοναδική εξαίρεση το πολύ κακό δεύτερο ημίχρονο στο Ηράκλειο. Στα υπόλοιπα πέντε ημίχρονα ο Ατρόμητος ναι μεν είχε την πρωτοβουλία, αλλά επί της ουσίας "αυτοκτόνησε".

Κι αν στη Θεσσαλονίκη πήρε τεράστιο διπλό, δεν συνέβη το ίδιο και κόντρα στον ΟΦΗ και τον Παναθηναϊκό με τους οποίους άφησε τέσσερις βαθμούς. Στο Ηράκλειο θα μπορούσε να είχε τελειώσει το παιχνίδι από το 20ό λεπτό, αλλά "προτίμησε" να κρατήσει στο παιχνίδι τους νεοφώτιστους με αποτέλεσμα να το πληρώσει. Το ίδιο έγινε και με τον Παναθηναίκό, όπου μετά το γκολ του Μήτρογλου επικράτησε η ποδοσφαιρική αναρχία της απειρίας και του άκρατου ενθουσιασμού με αποτέλεσμα να το πληρώσει ξανά.

Διαφωνώ κάθετα με οποιον ισχυρίζεται ότι ο Ατρόμητος κλείστηκε πίσω. Αντιθέτως, τουλάχιστον τέσσερις παίκτες ήταν μονίμως πάνω από τη μεσαία γραμμή δημιουργώντας κενά στην ανασταλτική λειτουργία. Ίσως θα ήταν καλό τελικά να είχαν μείνει πίσω και να κυνηγήσουν τις αντεπιθέσεις.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο μετά από τρεις αγωνιστικές τα συναισθήματα να είναι τα ίδια με πέρσι όταν ο Ατρόμητος είχε μόλις έναν βαθμό και με σαφώς πιο εύκολο πρόγραμμα. Αυτό δείχνει ότι η ομάδα έχει ανέβει επίπεδο κι έχει μεγαλώσει τις απαιτήσεις της. Μένει μόνο να αυξήσουν τις απαιτήσεις και οι παίκτες από τους ίδιους τους τους εαυτούς και να πιστέψουν πως είναι ικανοί για το βήμα παραπάνω. Για περαιτέρω αποδείξεις, τα βλέμματα στην Τρίπολη την Κυριακή.

Πηγή: novasports.gr

Ατρόμητος Superleague