Τέτοιας που, από τον τραυματικό τελικό Κυπέλλου της περασμένης άνοιξης, ακόμη στην πρώτη γραμμή παραμένουν παίκτες που φτάνουν τα δάχτυλα ενός χεριού για να μετρηθούν. Ο Ιτάντζ, απ' τους μικρούς ο Τάτος κι ο Σκόνδρας, απ' τους μεγαλύτερους ο Σφακιανάκης, τελεία.
ΟΙ μικροί έχουν ολόκληρη ζωή (και χίλια-δυο βιώματα από το ποδόσφαιρο) μπροστά, ο Ιτάντζ είναι... ένας (άλλος) κόσμος από μόνος του, συνεπώς ο Σφακιανάκης κατά τα τελειώματά του ήταν ο μοναδικός «τραυματίας» του τελικού που κούμπωνε για πρωταγωνιστής στο σενάριο της ρεβάνς. Εγινε, χθες στο Περιστέρι, πράγματι αυτό. Ο σκόρερ-εκδικητής.
ΑΛΛΑ η εκδίκηση είναι ικανοποίηση μιας ημέρας. Περισσότερο, λοιπόν, κι απ' την ικανοποίηση ότι έσπασαν το πιο ενδιαφέρον σερί της ΑΕΚ τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια, το σημαντικό με τον Ατρόμητο είναι ότι απαντά αξιόπιστα στο ερώτημα ποια μπορεί να 'ναι η πέμπτη ομάδα (μαζί με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ) του top-5. Αήττητος εντός έδρας, βήμα βήμα εδραιώνεται, νομιμοποιείται ν' αντικρίζει τον πήχυ με αυτοπεποίθηση.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ο υπαίτιος του ερωτήματος, στο οποίο ο Ατρόμητος απαντά, είναι... ο Αρης. Εάν ο Αρης έδειχνε αγωνιστικό αυτοσεβασμό, ερώτημα για την πεντάδα δεν θα υπήρχε. Ο Αρης, όμως, μετά τη νίκη-πυροτέχνημα επί του Παναθηναϊκού επανήλθε με ασυγχώρητη συνέπεια σ' όσα έκανε και πριν από τη νίκη επί του Παναθηναϊκού. Ηττα στην Τρίπολη, ισοπαλία στη Θεσσαλονίκη με τον Παναιτωλικό, τα γνωστά. Η χαρά όποιου θέλει να πάρει αποτέλεσμα.
ΔΥΟ νίκες, όλες κι όλες, σε δώδεκα ματς (εκείνη με τον Παναθηναϊκό κι άλλη μία στο Γεντί Κουλέ) φυσιολογικά κάνουν τον Αρη «γκρουπ» με Πανιώνιο, με Αστέρα, με ΠΑΣ, με Κέρκυρα, με την Α και τη Β ομάδα. Ενα γκρουπ απ' το οποίο όσο επαναπαύονται στην ιδέα ότι δεν πρόκειται να συμβεί το αδιανόητο τόσο θα δυσκολευτούν στην πορεία ν' απεμπλακούν.
ΚΑΙ οι μεν λοιποί συγγενείς αυτού του γκρουπ είναι, λίγο ώς πολύ, αναμενόμενα εκεί. Τη θέση του Αρη, ωστόσο, την επιβαρύνει ότι, έστω για μια φορά ή δύο, απέδειξε δυνατότητες για να διαγωνίζεται σε άλλον όμιλο ομάδων. Αλλά κύλησαν, ξανά, στις κακές συνήθειες. Βασικός ο Καστίγιο. Κι έπειτα, αντικαταστάτης του Καστίγιο, ο Σολτανί. Εδώ ταιριάζει αυτό που λένε, ας πρόσεχαν!
ΚΑΤΑ τα λοιπά, το πρωτάθλημα «κλείνει» ενόψει των Εορτών... με δύο πρωτοπόρους. Ενας ο Ολυμπιακός, που μετά το Τσάμπιονς Λιγκ απλώς αθροίζει τα νορμάλ αποτελέσματα. Και δεύτερος ο Παναθηναϊκός, ο οποίος ενδεχομένως θα ήταν πρωτοπόρος εάν είχε προλάβει να δώσει τους δύο αγώνες, με Λεβαδειακό και Δόξα, που εκκρεμούν για τον Ιανουάριο.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ, τους δύο πρωτοπόρους δεν υπάρχουν πολλά για να τους ξεχωρίζουν. Αλλ' ο Παναθηναϊκός, επειδή εξακολουθεί να είναι η μοναδική ομάδα δίχως εντός έδρας απώλεια (5-0-0), επίσης επειδή δεν παίζει Ευρώπη στον ανήφορο Φεβρουαρίου/Μαρτίου κι επειδή έχει στο Μαρούσι το ραντεβού-εξάποντο του δεύτερου γύρου με τον Ολυμπιακό, γι' αυτούς τους τρεις λόγους θα μπει στο 2012 σαν φαβορί.
Πηγή: Ελευθεροτυπία