Είναι μια σημαντική προσωπικότητα για το ποδόσφαιρο της χώρας μας αλλά όπως και να το κάνουμε έχει ένα ιδιαίτερο στυλ. Ξέρει να ξαφνιάζει ο άνθρωπος…
Πρώτα απ’ όλα με κάποιες από τις δηλώσεις του. Από πού να ξεκινήσει κανείς… Από την ικανοποίηση που δήλωνε μετά την τεσσάρα από την Οντένσε;
Από το γεγονός ότι δεν δίστασε να πει φόρα παρτίδα ότι η δεύτερη θέση έχει γίνει συνήθεια στον Παναθηναϊκό; Ή από τις πιο πρόσφατες, με τα περί φόβου των διαιτητών, τα υπερβολικά παράπονα στο Αγρίνιο και το καρφί για την μειωμένη απόδοση της Κέρκυρας στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό;
Όσο περνάει ο καιρός, ο Ζεσουάλδο Φερέιρα εγκαταλείπει αυτό το απρόσωπο ύφος και γίνεται πιο …δικός μας. Αφήνεται ολοένα και περισσότερο… Αποκορύφωμα για τον Πορτογάλο τεχνικό ήταν η χθεσινή του εμφάνιση στα παγωμένα Γιάννενα.
Με ξυρισμένο το κεφάλι γουλί και με ύφος μάλλον …ψυχοπαθή, να έχει πάρει μονότερμα τον οπερατέρ και να του λέει "μην τραβάς εμένα, τράβα εκεί που είναι ο πάγος". Και τόσο να δείχνει με το χέρι του τα σημεία και τόσο να εκνευρίζεται.
Κι εδώ είναι που αναρωτιέσαι. Άλλος Φερέιρα ήρθε στην Ελλάδα και άλλος είναι τώρα; Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα να εμφανιστεί ένας 65άρης έτσι ξαφνικά με στυλ… "είναι τρελός ο καραφλός".
Τι έχει συμβεί; Έτσι είναι ο χαρακτήρας του και απλά μας έμαθε και χαλάρωσε ή τον "τρελάναμε" εμείς τον χριστιανό με αυτό το …κάτι σαν ποδόσφαιρο που λέμε ότι έχουμε;